Altı Kalp

68. Bölüm: Değişmeyecek Gerçek.

(Aslı'nın Anlatımıyla)

Kızlarla birlikte okula gidiyorduk. Allah'ıma çok şükür ki dün sonunda Emre gelmişti. Onu o kadar özlemiştim ki yanı başımdayken sürekli dönüp dönüp tatlı yüzüne bakma ihtiyacı duyuyordum. Dün okuldan sonra da çok eğlenmiştik, her bir dakikamızı dolu dolu geçirmeye özen göstermiştik.

Sonunda okula vardığımızda çocukları koridorda gördük. Bizi ilk gören Arda oldu. Gülümseyerek bize el salladı ve Eray'la Emre'ye bizi işaret etti. Emre'yle göz göze gelince saniyesinde dudaklarım kıvrıldı. Bu çocuğa olan özlemim bitmek bilmiyordu...

Karşı karşıya geldiğimizde kollarımı Emre'nin boynuna doladım. Onun güçlü kolları belimi sıkıca sarıp sarmaladı. Huzurla gözlerimi kapattım.

"Günaydın..." diye fısıldadım. Derin bir nefes aldı.

"Günaydın..." Ona iyice sokuldum.

"Bak ne diyeceğim..." Kulağıma eğildi.

"Hmm?" Sıcacık nefesi kulağıma çarpınca titredim. Daha sıkı sarıldım.

"Hep böyle kalsak, ne dersin?" Gülmeye başladı. Kollarını benden ayırmadan başını çekti. Gülümseyen tatlı suratı içimi kıpır kıpır etti.

"Yalnız ben bu inziva işini sevdim he..." İşaret parmağını burnuma dokundurdu. "Hep benimle böyle ilgileneceksen ben sürekli kaçıp dururum, bilesin." Gözlerimi kocaman açıp omzuna vurdum.

"Sakın! Ağzından yel alsın ya! Özlemimden ne hale geldiğimi görseydin bunu söylemeye cüret etmezdin!" Emre keyifle sırıtıp alnımı öptü.

"Kıyamam sana..." Elini yanağıma koyup sevgiyle okşadı. Tenimi yakan elini tuttum. Bana yoğun bir aşkla bakan kahverengi gözlere ayna oldum. Görsün, ona olan aşkımı görsün de bir daha gitmesin...

"Sizi böyle görmeyi çok özlemişim." Asya'nın sesiyle Emre'den uzaklaşıp başımı çevirdim. Onları çoktan unutmuştum. Eh, Emre görüş açıma girince etrafımdaki bütün varlıkları unutuyordum.

"Biz de böyle olmayı çok özledik, inan," dedi sevgilim. Eray ve Arda'ya döndüm.

"Siz nasılsınız?"

"İyiyiz Aslı, sen?" dedi Arda.

Tam ona cevap verecektim ki, "Kendi adına konuş," diye araya girdi Eray ters ters Arda'ya bakarak. Bu tepkisine şaşırdık.

"Sorun ne?" diye sordu Almila kaşlarını çatarak. Eray sinirle kollarını göğsünde birleştirdi.

"Sevgilin anlatsın." Bunun üzerine Arda'ya baktık. Gergin olmasını bekliyordum ama Emre'yle birlikte sırıttığını görünce biraz rahatladım.

"Ya abi ben sana bir şey yapmadım ki, ne yaptıysa Emre yaptı. Neden bana yükleniyorsun?" Eray Arda'ya öyle bir bakış attı ki ben bile irkildim.

"Kıs kıs güldüğün için olabilir mi!" diye parladı.

"Biriniz neler olduğunu bize de anlatsa?" diye dikkatlerini çektim.

Emre, "Ben Eray'dan ufak bir intikam aldım da, ondan bahsediyor," dedi gülerek. Kaşlarımı çattım.

"İntikam derken?"

"Bu ikisi beni üzdükleri için buraya gelmeden önce bir intikam planı yapmıştım, Eray'la açılışı yaptım." Asya korku dolu gözlerle Emre'ye baktı.

"Ne yaptın sevgilime?" Emre umursamazca omuz silkti.

"Ne yapacağım yahu! Alt tarafı uyurken ellerini kollarını iple bağlayıp kendisinden pasta yaptım." Şok içinde ona baktım.