"ඔයා බත් කෑවද"
"බත් ? ඔව්.. මම කන තැන-? හම්බුනා "
"හා හා.. කන තැනක්. "
"බඩගිනි ?"
"නෑ අපි ටිකකට කලින් කෑවේ. "
මම කැම්පස් එකෙන් එලියට එනකොට හතරත් පහුවෙලා. එක එක පරීක්ශන වල අත් උදව් කරන්නයි විස්තර හොයන්නයි එහෙට මෙහෙට ඇවිදලා අපි කාටවත් දවල්ට කන්නවත් සිහියක් තිබුනෙ නෑ.. මට හරි සිහිය ආවේ කැම්පස් එකෙන් එලියට එනකොට පාරේ අනිත් පැත්තේ නතර කරල තිබුන සයාන් අයියගෙ වාහනේ දැක්කම. මට පුදුමත් හිතුන..මන් හිතන් හිටියෙ බස් එකේ ගෙදර යන්න නේ ඒත් එයා ඇවිල්ලා ආයෙම.
"ඔයා ගොඩක් වෙලාද ඇවිල්ලා ??"
"ම්ම් ??"
"කැම්පස් එක ගාවට ආවේ කීයටද ? වෙලාව "
"දෙක ? two thirty "
"ආ... යන්න එපෙයි ගෙදර"
"ගෙදර යන්න ?"
"ඔව්.."
"මම සිංහල ඉගෙන ගත්තා"
"කොහෙ- ආ යූටියුබ් එකෙන් ඒවා බලලද. එක එක වචන ඔලුවට දාගෙන ගැලපෙන්නෙ නැති තැන්වල කියන්නකො ඒව ඈ"
"හෙමින් කියන්න. මට තේරෙනව නෑ"
"අනේ මට බෑ ආයේ කියන්න"
"ඔයා නිදාගන්න"
" හා . ඇත්තටම නිදාගන්නව ඈ. ගෙදරම එක්කන් යන්න ඈ ,වෙන කොහෙන්වත් - මාව නිදිකරවලා කරෝල වාඩියකට එහෙම විකුණන්න එහෙම එපා , විකුණනව නම් නිදන් ගන්න එකකට වගේ බිලි දෙන්න අන්න ඒවට මම ආසයි.. ඔන්න මම නිදි.. කෙලින්ම ගෙදර යන්න ඈ. මං නිදි ඈ..මේ ..නිදි..ඇස් වැහුවා"
"මට -"
"මම දන්නව එකක් වත් තේරුනේ නෑ කියල . කරන්න දෙයක් නෑ ඔයාට සිංහල ඉගෙන ගන්නම වෙනවා"
"හෙමින් කි-"
"බෑ... මට එහෙම කියල පුරුදු නෑ"
"මොනවද කිව්වේ"
"මඟුලක්"
"මගුලක් ??"
මම ඇස් පියාගෙනම ලොකූ හුස්මක් උඩට අරගෙන ඒක පහත දාලා අත් දෙකත් බැදගෙන සීට් එකේ හොඳට හේත්තු වුනා.. සිංදුවක් වත් නෑ පාරෙ වෙන මොකුත් ඇහෙන්නෙත් නෑ හෙලවෙන්නෙත් නෑ පුදුම සනීපයි..
YOU ARE READING
සිලිලාර | COMPLETE
Romanceගොඩමඩ සාරවත් අස්වැන්නක් වෙනුවෙන් දහවල් අව්සැර දරන් රෑ වුනාමත් තනිපංගලමට කවිවලට තාල අල්ලන ගොවිගමානයක උපදින පුරාවිද්යා හීන කුමාරයා නමින් සහසිත් දෙව්දාර බෝධිනායක. අන්තර්ජාලයක් එක්කලා සම්බන්ධ වෙන්න සිග්නල් කනු හොයාගන්නවත් නැති ගමක ඉදල එයාට පුලුවන් ව...
