အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေစာင့္ႀကိဳေနသည္က တံခါး၀မယ္ တန္းစီရပ္ေနတဲ့အိမ္ေစေတြ။ အမ်ားစုကေတာ့ မိုးထက္မာန္ကို ဦးၫြတ္ကာ ႏႈတ္ဆက္ၾကၿပီး ထိုထဲမွတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဖိနပ္ကို တ႐ိုတေသျဖင့္ ေကာက္ယူကာ စင္ေပၚသြားထားေပးသည္။ ဧည့္ခန္းကိုေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေနာက္ထပ္ ေစာင့္ႀကိဳေနသူက ညီမျဖစ္သူ မိုးထက္လႈိင္။
ဖက္ရွင္ဒီဇိုင္နာပီသစြာပဲ အိမ္ေနရင္းမွာတင္ မိုးထက္လႈိင္သည္ ဒူးေအာက္ေလာက္ထိ ရွည္တဲ့ စကတ္အနက္ေရာင္အရွည္ႏွင့္ အေပၚက ပုခုံးတစ္ဖက္ျပတ္အက်ႌကို ၀တ္ထားေလသည္။ အနီေရာင္ဆံပင္ရွည္ေတြကိုေတာ့ အရင္လိုစည္းေႏွာင္မထားဘဲ ပုခုံးတစ္ဖက္သို႔ ခပ္ေလွ်ာေလွ်ာခ်ထားသည္။ ေရွ႕မွာတီဗြီကေတာ့ဖြင့္ထားေပမဲ့ ထိုတီဗြီအေပၚစိတ္၀င္စားဟန္ေတာ့မရွိပါ။
မိုးထက္မာန္သည္အသံတိတ္ပင္ ညီမျဖစ္သူအနားသို႔ ၀င္ထိုင္လိုက္ေလသည္။ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္အေပၚစိတ္ေရာက္ေနတဲ့ မိုးထက္လႈိင္ဟာ ရင္းႏွီးေနၿပီျဖစ္တဲ့ အစ္ကိုျဖစ္သူရဲ႕ Pheromone အနံ႔ေၾကာင့္ဆတ္ခနဲ ေခါင္းေထာင္လာေလသည္။ တေနကုန္ အျပင္ထြက္ေနတဲ့ေနာက္ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ဆို ေရေမႊးနံ႔ေတြကလည္း ျပယ္ကုန္ေလၿပီ မဟုတ္ပါလား။
"ထူးထူးဆန္းဆန္း ျပန္ေရာက္တာေစာလွခ်ည္လား။ ေနာက္က်မယ္လို႔ ထင္ထားတာေလ။"
သာမန္ကာလွ်ံကာ တစ္ခ်က္မွ်သာေမာ့ၾကည့္ၿပီး ဂ်ာနယ္ကိုျပန္ဖတ္ေနတဲ့ မိုးထက္လႈိင္ေၾကာင့္ မိုးထက္မာန္ မခံခ်ိမခံသာျဖစ္သြားသည္။
"ဘာကိုၾကည့္ၿပီး ေနာက္က်မယ္လို႔ ေ၀ဖန္လိုက္တာလဲ။"
ညီမျဖစ္သူဆီက စူးစမ္းတဲ့အၾကည့္တစ္ခုကို မိုးထက္မာန္လက္ခံရရွိလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ မိုးထက္လႈိင္သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ကုန္းထလာၿပီး မိုးထက္မာန္ဆီသို႔ ေခါင္းစိုက္လာတာမို႔ မိုးထက္မာန္ပင္ အနည္းငယ္တြန္႔သြားသည္။
"တျခားPheromone နံ႔ကေတာ့စြဲမလာဘူးပဲ။"
ႏွာေခါင္း တရႈံ႕ရႈံ႕ျဖင့္ ေက်နပ္ေလာက္တဲ့အထိ အနံ႔ခံၿပီးမွ မိုးထက္လႈိင္က ျပန္ၿငိမ္သြားေလသည္။ စပ္စပ္စုစုႏိုင္လွတဲ့ ညီမျဖစ္သူရဲ႕အျပဳအမူအတြက္ မိုးထက္မာန္ဟက္ခနဲသာ ရယ္လိုက္မိေတာ့သည္။ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အနံ႔စြဲမတဲ့လဲ။ ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ တစ္လံေလာက္အကြာကေန ေငးၾကည့္ေန႐ုံသာ တတ္ႏိုင္ခဲ့တာကို။ လက္ေလးဘာေလးထိမိတာေတာ့ ရွိေပမဲ့ ဒါကလည္း ကိုယ္မွာ စြဲေနေလာက္တဲ့ ပမာဏမဟုတ္ဘူးေလ။
