Şafak Sökerken |Şafak Serisi 1 - 2|

Bölüm 41 - Tatil Hazırlığı

Ama yorum ve vote olsun lütfennn... Ben hatalarımı da, iyi duyguları da duymak istiyorum ve hepsinin benim için katkı sağlayacağını düşünüyorum. Rica etsem bana iyi veya kötü fikirlerinizi bildirir misiniz?

Unutmadan...

Yeni bir hikayeye başlıyorum, umarım Şafak Sökerken gibi beni içine alıp hapseder. En azından buradaki karakterlere duyduğum sempatizmi oradakilere de hissedebilirim diye ummak istiyorum. Bir kontrol ederseniz sevinirim.

                                        KİMSE SAĞ ÇIKMAZ... 2016'da sizlerle.

----

'Artık yormayın onu, ciddi anlamda söylüyorum ona bir şey olursa ciğerinizi söker alırım sizden..' mırıldanarak alev kızıllığının toplara dönüşmüş harelerini etrafta gezdirdiğinde herkes onaylar mırıltılarla bahçeyi terk etmeye başlamışlardı.

'Vuslat abi' diyen adamla bakışları Demir'i bulduğunda adam başını sağa sola salladı.

'Abi, ben herkes adına özür dilerim, Buğlem'i güç bela bulduk yalvarırım istersen ama onu sende bizden koparma.'

'Demir, bu onun vereceği karar. Karım kendini bilen yaşta. Ona tutup elbette görüşme diyemem ama kendi istemezse illa görüşeceksin de diyemem. Üstelik bu kadar olaydan sonra...' mırıldanması ile Demir başını sallayıp derin bir nefes almıştı.

'Sağol abi yine de'

'Ne demek' ortam tamami ile boşaldığında geriye kalabalık bir grup kalmıştı. Kızlar Buğlem'in yanında odaya tıkılmışken erkekler ise bir küçük açarak dertlerine meyi ortak etmişlerdi.

'Abi ne yapmayı planlıyorsun?' Aras'ın sorusu ile adam acı ve yakıcı soğukluğu gırtlağından geçirip göz ucu ile yukardaki pencereye baktı.

'Hiçbir şey, Buğlem'i elimden geldiğince annesi ile ilgili sakinleştirmeyi ve onları görüştürmeyi düşünüyorum'

'İşine karışmak haddim değil ama yaşadığını öğrendiğinde bu hale geldi, bir de görmesi, bana biraz uç nokta gibi görünüyor' Eymen'in mırıldanması ile diğerleri başını sallarken Vuslat derin bir nefes daha çekti ciğerlerine. Bu kez sigaranın gri dumanı ve sisli havası ile birleşmişti sadece. İnsana çok zor gelirdi sevdiğinin acı çekişini görmek. Ancak, kendinin tekrar yaşayamayacağı duygular başka birine armağan edildiyse tatmalıydı. Belki başlarda sersemlemişcesine yaşayacaklardı ama inanıyordu Vuslat. Bir anne ve çocuğun bağlantısını özellikle anne olma yolunda ilerleyen bir kadının annesi ile ilişkisinin düzene bineceğini biliyordu. Sonuçta adam için aile bambaşka olmuştu.

Düşerken tutunacak dal, ağlarken yaslanacak omuz, gülerken elini sıkıca tutumuş yürek demekti aile. Vuslat karısının bu duygusuna gem vurmasını istemiyordu. Çevresindeki insanlar ailesiydi adamın sonuçta, kan bağı olanlarla kavuşma imkanı olmasa da dostları, kardeşleri onun ailesiydi ve adam zor zamanlar geçirmişti. Aras'la iyiliği için ettikleri kavgaları, Eymen'in sesizliğinin sunduğu muhabbeti, Yiğit'in deli dolu olsa da derdini dinlemesini normal bir arkadaş yapamazdı. En basiti Ece onun ufak kız kardeşi gibiydi, ne olsa Vuslat'a anlatır akıl isterdi. Derya her zaman yanında rahat olmuştu ve ne olursa olsun adama yardıma koşardı. Eylül'ü yeni tanısa bile karısının yanında ona destek olması bile yetiyordu.