(Şafak Serisinin 1. Kitabıdır.)
Vuslat sesizliğinin içine ağırlığını katarak sunuyordu insanlara. O ağzını açtığında kimse konuşamazdı ve o sustuğunda kimse bir adım öne çıkamazdı. Yerini, gücünü, hakimiyetini ve hırsını kaybetmeyen nadir adamlardan...
Ben geldim..... Şu sınava giren canlarımdan durum sonucu bekliyorum... Ne alemdesiniz bakalım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Tahir be-'
'Destur' sesin geldiği yöne dönüp baktığında yaşlı adamın üzerine yürüyüp gözlerindeki ve bedenindeki bütün siniri dışa yeterince göstermişti.
'Sen misin Tahir Kuzey'
'Benim Buğlem'
'İsmimi de kim olduğumu da biliyorsun demek!'
'Biliyorum tabi ki' adamın sakin hali ile Buğlem dudaklarını dişleyip derin bir nefes aldı.
'Sen kimsin de kocamı bu hale getirebiliyorsun! Ne zannediyorsun sen kendini!'
'Oğlum o benim'
'Oğlun mu? Oğlun öyle mi? Yıllarca kendi ayakları üzerinde çektiği acılarla büyümüş bir adamın karşısına çıkıp hayatını alt üst ediyorsun ve oğlum o benim diyerek kendini haklı mı buluyorsun! Bana bak amca, kocamın hayatını alt üst etmeye devam etmeyeceksin! Allah şahidim olsun ki bir daha senin yüzünden kimliğini sorarsa bu evi başınıza yıkarım! Anladın mı beni!' genç kadının bağrışlarını adam sakince dinlemiş daha sonra bittiğini anlayarak derin bir nefes almıştı.
'Sende aynı kocan gibisin. İkinizde neredeydin bunca zaman demiyorsunuz, hesap sormanız gerekirken bana tutmuş git diyorsunuz. Açıklama istediniz mi?'
'Açıklaman umurumda değil, ben kocamın ruhunun acısına bakarım!'
'Oğlumu kaybettim kızım ben. Sandığınız gibi çekip gitmiş çocuğumu sokağa atmış biri değilim. Ben yavrumu kaybettim. Ben oğlumun ölüm haberi ile yıkılıp tekrar yaşadığını öğrenip o yıkıkdan sağ çıktım. Hala açıklamam umurunda değil mi?' adamın meydan okuyuşu ile Buğlem atağa geçecekken Yavuz kadını anında tutup çekmiş çatık kaşları ile adama bakmıştı.
'Eve dönelim yenge.' diyerek bir iki adım atmasını sağladığında tekrar bakışları adama döndü.
'Bütün açıklamalarını büyük bir zevkle dinleyeceğim.' Yavuz son cümlesinden sonra Buğlem'i de tutup çıkmıştı o evden. Kadının hala sinirden köpüren halini sakinleştirmeye çalışıyordu ama pek başarılı görünmüyordu. Koşuşturan ayak sesleri ile derin bir nefes aldığında Akın anında Buğlem'in omuzlarından tutup kadını kendine çevirdi.
'Ne bu halin kızım?'
'Çıldıracağım Akın, aklımı kaçıracağım. Kocam gözümün önünde günden güne kötü oluyor. Ölüyorum onu öyle görürken. Ruhu sanki bedeninde değil, kaybediyorum onu sanki' Buğlem'in gözlerinden dökülen damlalarla Akın göğsünü şişirecek bir nefes alıp kıza sarılmıştı. Alev kızın saçlarını okşamaya başladığında Buğlem hariç herkes Vuslat'ın onlara yaklaştığını görmüştü. Vuslat ise tek kelime etmeden Akın'ın gözlerine bakarak Buğlem'i sakince kendine çekip basmıştı göğsüne. Başı ile içeriyi işaret ettiğinde diğerleri giderken Buğlem henüz başını bile kaldırmamıştı.
