KATİLİM vol:1 and vol:2

yeni gelen.

benim deli fişeğim aklı beş karış havada küçük kadınım. 

hep böyle olsan ne benim başımı ne kendi başını belaya sokmasan farkında olmadan yaptıklarının beni nasıl kıskançlık krizlerine sokuyor farkına varsan artık. 

delice aşık ve aynı derece  manyak bir adam olduğum anlasan. 

hep böyle uslu olsan.. sen  her sabah bana kahvaltı hazırlarken ben kapının eşiğinde durup seni seyretsem ve daha çok sükretsem.. 

ahhh bide sakar olmasan elini yakmasan ama elini yakarken bile o kadar tatlı olmasan. 

daha fazla aşık olamam bu kadına derken her geçen saniye daha çok aşık oluyorum. 

''bebeğim iyi misin çok acıyor mu ?'' tanrım bu ben miyim ? onun canının acısıyla bende acı çekiyorum. 

''acıyor yaa '' dedi suratını buruşturarak. 

''tamam canım dur buz koyalım'' dedim ve derin dondurucudan buz çıkardım. 

''sana kahvaltı hazırlamak istedim ama beceremedim '' dedim ağlamaklı bir sesle. 

''tamam kahvaltı işini ben hallederim bu halde dolaşmanı istemiyorum etrafta korumalar var suçsuz insanları öldürme tarftarı değilim git giyin kahvaltın beş dakika sonra odamızda olacak'' dedim ve eline buz torbasını tutuşturdum. 

onun o kısacık şortun içindeki  muhteşem poposu aklımı başımdan alsa da kahvaltıya odaklanmam gerekiyordu. 

kahvaltımızı güle oynaya etmiştik. bazen ergen genç kızlar gibi içime bir korku saplanıyordu. acaba diyordum! bu kadar mutluluğun sonunda kötü bir şey mi gelecek. fazla paranoyaklık ediyordum ama ezra'nın gözlerimin içine böyle dolu dolu baktığı her an kalbim elimde olmadan ona kayıyor şüpheciliğim de hemen aklıma fesatlık sokuyordu. 

''biraz konuşabilir miyiz?'' dedi ben çalışma odasında gelen maillere bakarken.

''tabi ki lütfen gel içeri'' 

''meşkulsen'' dediğinde hep böyle uysal olması için tüm servetimi vermeye hazırdım. 

''hayır asla '' dedim konuşması için onu cesaretlendirmeme ihtiyacı vardı. çünkü ezra geri adım atmayı çok iyi biliyordu ve o her geri adım attığında benden kaçıyor bende sayısız adam öldürüyordum. 

'' bir kaç gündür rüyada gibiyim ama rüyalar sonsuza kadar sürmez'' dedi ve o derin bir nefes alırken ben nefesimi tuttun. çünkü olur ya ayrılıktan bahsederse yapacaklarımdan korkuyordum. 

''benim olağan üstü de olsa bir hayatım okulum var alex'' dediğinde tuttuğum nefesimi geriye verdim. rahatlayarak...

''ben normal bir hayat ve huzur istediğini biliyorum. ama sende benim hayatımı biliyorsun ezram'' dedim ve yanına oturdum. 

''elimden geleni yapacağım huzurun için'' dediğimde gözleri umutla ışıldadı. gözlerindeki ışık karanlık hayatımı aydınlığa çevirebilir beni daha sakin ve uysal bir adam yapabilirdi. 

''bende daha dikkatli olacağım''

''ve sözümden çıkmayacaksın''

''yasaklar çiğnenirse daha zevkli olur'' dedi gülümseyerek 

''zevk alacağımız bir şey biliyorum galiba'' dedim veee....

EZRA...

dudaklarımı ele geçiren dudakları beni göklere çıkarsa da söz vermişti hayatımızın huzurlu geçmesi için ve beni asıl göklere kadar çıkarıp yıldızları gösteren bu söz olmuştu.