KATİLİM vol:1 and vol:2

mavi rüzgar:)

herkese tekrardan selam.... 

yorumlarınız için çok çok teşekkür ederim. 

ve rüzgar mavi den devam.....

ANASTASİA....

ben anastasia koltovskoy. 

ezra ve alex koltovskoy'un ilk çocuklarıyım. 

adım annemin annesinden geliyor. 

annem annesini hiç tanımamış babası için de yani dedem hakkında da konuşmayı sevmez hatta adının geçmesine bile tahammülü yoktur. neden diye sorduğumuzda dedem annemle babamın aşkına karşı çıktığı için annem dedemden nefret eder. 

artık dedem bir sorun teşkil etmiyor çünkü öleli çok uzun zaman olmuş. 

babam avukat adında anlaşılacağı gibi rus. aslında annemde rus ama onu yeiştiren aile türk olduğu için oda doğal olarak türk. 

ikiz erkek kardeşlerim var. vilademir ve marco.  

ailemiz çok geniş ve kocaman bir aile. evimiz uzun ve geniş bir arzinin içinde ve babamın çok yakın arkadaşlarının evleri var. dedim ya biz çok geniş bir aileyiz. 

ve tabi birde rüzgar var. nam-ı değer abim. 

ama onu asla abi olarak görmedim. aslında asla demek biraz saçma olacak. 

rüzgar'ın aslında abim olmadığını asla bir kan bağımızın olmadığını öğrendiğimde on iki yaşındaydım. odasını karıştırıken cüzdanını görmüştüm. ve adı rüzgar solmaz 'dı. bunu annemle ve babamla konuştuğumda bana durumu anlatmışlardı. 

ama asla rüzgar annem ve babamla konuştuğumuz evlatlık meselesinden haberi olmadı. 

herkes ona abi demem konusunda ısrar etmese de içimden ona abi demek gelmedi hiç bir zaman. 

çünkü insan on altı yaşından beri delice aşık olduğu birine abi diyemez ki

o beni kız kardeşi gibi görüyordu lanet olsun ki öyle görüyordu 

bilmiyordu onu nasıl sevdiğimi nasıl aşık olduğumdan bi haberdi 

gece yarısı parmaklarımın üzerinde odasına gidip onu seyreden bendim. beni sevmesin de kimseyi de sevmesin diyendim ben.  okuldaki kızlar ona baktığında saçlarını yolup abime bakmayacaksınız onun sevgilisi var diye yalanlar söyleyendim ben. annemlerin yanında abi dışarda rüzgar diyendim ben. bana mavi dediği her an o maviler senin dememek için kendini zor tutandım ben. 

eteğime saçıma her karıştığında sevinçten deliye dönendim ben. o evde olmadığında yatağına uzanıp yastığını yüzüme bastırıp kokusunu rahatça korkmadan içime çekendim ben. gözümü onunla açıp onunla kapatmak isteyendim ben. kalbimin duvarlarının arasına gömdüğüm deli rüzgarımdı o benim. 

sonsuza kadar içimde yaşatacağım tek erkek tek aşktı o. 

her sabah okul için hazırlandığımızda eteğimi bilerek yukarı çekiyordum onun beni kıskanması delice hoşuma gidiyordu. bilerek salıyordum saçlarımı sırf o kızıp topla saçlarını desin diye. sırf sessizlik içinde okula gitmeyelim diye onu kızdıracak şeyler söylüyordum. 

ama bu sabah okula giderken efsun dediği an donup kaldım. 

efsun okulumuzun en güzel kızıydı. evet gerçekten çok güzeldi hemde çok. bizden iki sınıf üsteydiler abim dil bölümündeydi efsunla aynı sınıftaydı ve ilk baştan beri bu oldukça canımı sıkıyordu. benden uzaklaşmasını istemiyordum.