KATİLİM vol:1 and vol:2

gerçeği söyle

Heyooooo kızlar Nasılsıniz cok iyim. Umarim sizlerde iyisinizdir. Biraz gec oldu ama sözümü tuttum.  Şimdi uyuyabilirim:))) hadi bana iyi geceler:))) çoğunuz bunu sabah okuyacak ve onlara da günaydınlar. 

Sizleri seviyorum.  Öpücükler. Sibel...

&&&&&

Kötülük var olduğundan beri iyiler ve kötüler arasında ki savaş alanı çeşitli yollarla heryerde devam ediyordu.

Ve biz kötülükten uzakta kndi dünyamızı kndi evimizi kurmuş ilk  huzurlu günun tadını çıkarmaya hazırdık.

Ona kahvaltı hazırlamak için bile olsa kollarindan ayrılmak istemiyordum ama onunla kahvaltı etmek istiyordum.

Onun ne sevdiğini düşündüm ama bulamadım.  Bnde omlet ve yumurtalı ekmek yapmaya çalıştım ama elimi yaktığımda elimi soğuk suyun altina tuttum ve birden ensemde ki karıncalanmayla bakmadan da  beni seyredenin kim olduğunu görebiliyordum.

"Seni sakar" dedi ve gelip belimden sarılıp çenesini omzuma koydu.

"Huzur iste tam da burasi" dedi ve acik olan omuzuma bir öpücük kondurdu.

"Evimdesin. Benimlesin. Yalniziz ve sen cok güzelsin" dedi.

Üzerindeki askılı badinin açık olan sırtında baş parmağını gezdirdiginde. Icimdeki kiz cilveyle karşılık verdi. 

"En çokta bunu seviyorum sana dokunduğumda kollarımda titriyorsun. Benim için sadece benim"

Ensemdeki nefesi tum vücuduma yayıldığında benim nefesim kaybolmuştu.

Her seferinde dizlerimdeki cani çekip alıyoruldu bu adam.

"Kahvaltım cabul gelsin karım"dedi ve yanağıma kocaman bir öpücük bıraktı. 

Haklıydı lanet olsun zangir zangir titriyordum.

Burasi güzel bir evdi. Henüz geleli bir gun bile olmamıştı ama bu evin sıcaklığı benide ısıtmisti.
Onunla bu evde yıllar geçirebilirdim. Hatta asırlar. 

Bahçeli bir evdi burası mutfağın penceresinden gördüğüm kadarıyla. Ve buraya geldiğimde gördüğüm kadarıyla da evde yoktu etrafta.  Ikimizinde sevecegi şekildeydi herşey. 

Amaaaaa Teyzem büyük ihtimalle ortalığı ayağa kaldırmışti ve okul cantamda arabada kalmıştı doğal olarak telefonumda. Alex de telefonunu kılmıştı.

Neyse ya eninde sonunda nasılsa haber veririm Teyzeme dedim kendi kendime. 

"Merak etme Zeynel haber veridi Teyzene" dediğinde onu arkamda buldum. Ne zamandır ordayı bu adam. Ve ben neden sesli düşünüyordum ki.

"Neden  bu kadar iyi olmak zorundasın ki ve bu kadar düşünceli" dedigimde yüzündeki gölgeler biraz canımı acılmıştı.

"Iyi olmakla uzaktan yakından alakam yok serçem herseyi yeni yeni öğreniyorum sayende"

kayıpları olan  kaybettikleriyle daha çok kaybolan arada bir yere sıkışıp kalan ve hala bu ezikligi üzerinden atamayan bir çocuk vardı karşımda. 

Ona sarılmak ben hep yanında olucam demek istedim ama o karanlık gölgelerinide alip gitti.

Ve tüm gün boyunca tek kelime etmeden bana bakmadan dokunmadan benden kaçarak bir gun geçirdi. 

Tanrım ayni evin içinde onun senden kacmasina neden izin veriyorsun ki..sakladığı her neyse bunu öğren cok geç olmadam. Dedi ic sesim.