KATİLİM vol:1 and vol:2

gerçekler

Selam kızlar  nasılsınız ben iyiyim iyileştim keyfim yerinde bomba gibi bir bölümle karşınızdayim. Bölümü yazarken çok heyecanlandim.

Umarim beğenerek okursunuz. Yorumlarınızi ve votelerinizi benden esirgemeyin. ve sessiz okuyucularım sizlere de çok teşekkür ederim :) ne kadar sessiz olmanızı sevmesem de neyse artık:)))

Sizi seviyorum Öpücükler.... sibel....

&&&

tek düze ve sıradan. sıkıcı bunaltıcı bir hayat...

hep bunu istemiyor muydun? al işte sana huzur. dedi iç sesim. 

haklıydı tamam huzur burada iste daha ne istiyordum ki. annem ve eliza onlara patlayacağımdan korktukları için yada gerçeklerin en azından bir kısmını bildiğimi bildikleri için bana tek kelime bile etmiyorlardı. 

okul. ev. okul. ev. arası gidiyordu hayatım. ve benim hayatım alex demekti ama oda beni istemiyordu. 

mutsuzum....

kaygılıyım....

çaresizim...

korkuyorum....

MUTSUZUM. çünkü bana ilahi bir rüya gibi gelen yaptığım hataları yapmayacağımın verdiği güvenle kaderimi değiştirmeye çalışmıştım ama olmamıştı. 

KAYGILIYIM. çünkü arkasından hiç bir iz bırakmadan kaybolan adamı nerde arayacağımı bile bilmiyorum. 

ÇARESİZİM.  çünkü sadece beklemek çaresizlerin işidir ve ben onun beni alacağı günü bekliyorum. 

KORKUYORUM. çünkü ya gelmezse ya ömrümü onu özleyerek geçirirsem ve yıllar sonra kaybettiklerimin arkasından bakan yaşlı bir kadın olarak onsuz ölürsem. 

kaç gün geçti aradan bilmiyorum sürekli etrafıma yada arkama bakarak yürüyorum. acaba takip ediliyor muyum? diye . nerdeyse kaçırılsam mutlu olacağım. hiç olmazsa alex'in gelip beni kurtaracağından eminim. 

hayatım o gün o basket sahasının soyunma odasının kapısına yaslanmış olarak bulduğumdan beri değişti. o gece artık nasıl bir uykunun kollarına uzanmışsam tüm hayatımı etkileyen beni bambaşka bir insana dönüştüren rüyayı gördükten sonra sabah hiç bilmediğim tanımadığım ama aslında her şeyini bildiğim bir adama aşık olarak uyandım. 

will'in annemi kandırması ki bu hala tamamen bir muammaydı. eliza annem ve uso arasında ki üçgenin tam olarak ne olduğunu bilmesem de bu usonun kızı olduğum gerçeğini değiştirmiyordu. 

''girebilir miyim?'' diyen sesle sözde çözmeye çalıştığım ama bir türlü beceremediğim test kitabından kafamı kaldırdım.  sessiz kalmayı seçtim ama annem bunu evet olarak algılamış olacaktı gelip at kuyruğu yaptığım saçlarımın kuyruğunu okşadı. 

içimden atamadığım şeyler vardı ve en büyük ihaneti de ondan yemiştim ve gerisi gerideydi zaten. bana para için ihanet edecekti kendi kanından canından kızına tek evladına ihanet edecekti. bunu unutamıyordum ve içten içe tüm rüyam gerçekleşse de bunun olmaması için dua ediyordum. 

''buna ne zaman son vereceksin'' dediğinde yine sessiz kalmayı tercih ettim. 

''bağırıp çağırıp küfretmeni tercih ederim ezra küfre oldukça karşı olsam da'' dediğinde beni her zaman şaşırtmayı başarıyordu bu kadın.