KATİLİM vol:1 and vol:2

yalvarışlar

Karanlik.... korku... panik....

 

Geçmiş

Orda yatağımin ayak ucunda. Dikiliyor gözlerinin üzerimde olduğunu biliyorum titriyorum. Sıkıca kavradigim yorgan birden elimin altindan vücudumun üzerinden kayıp gidiyor. Korunma ic güdusu olarak altına saklanlandigim yorgan da beni terk etmişti.  Avlanacak bi fare gibiydim. 

"Ac gozlerini"

Açma Ezra sakın açma diyerek daha çok yumdum gozlerimi yuz kaslarim bir kac dakika sonra Uyuşmuştu.

"Seni almaya geldim" 

"Anneeeeeeee" diye attığım çığlıklarla annemin koşup yanima gelmesi bir olmuştu. 

"Korkma canim geçti bak yanindayim"  dedi guvenli kollarini bana dolayarak.

"Gitsin anne gitsin burdan bakmasın bana" diye ağlamaya başladım. 

"Fındığım kimse yok burda canim " dedi ve kollarini gevşetip beni serbest bıraktı. 

"Gitme anne bırakma beni"  diye çırpındim.

"Yorganini neden attin canim üşüyeceksin" dedi ve tekrar yanima yatip yorgani ikimizin üzerine örttü. 

"Bu cok sık olmaya başladı ezra yarin doktora gidiyoruz" dedi doktorlardan nefret etsem de umurunda değildi bu gece sabaha kavuşsun diye dua etmekten başka çarem yoktu. 

On bir yaşındaydim tum o kabusların son bulduğunda. Ama saf korkum baki kalmıştı.  Asla karanlıkta kalmadım evime kestirim olan dar ve karanlık sokaklardan gecmedim yolumu uzatma pahasına da olsa. Hep isikli ve aydınlık yerlerde oldum yada uyudum. Işık bir nevi bana güven veriyordu rahatliyor dinginlesiyordum.

Aradan geçen onca zaman boyunca bir kez bile karanlıktan korkmamistim çünkü hep ışıklar içindeydim. Doktorlarim sirf bu korkumu yenmem için bir sürü yollara baş vurmuştu ama care yoktu benimle bir ömür boyu yaşayacak olan hastalığım şimdi tam da burda bu yer altı mahseninde yada hapisanesinde yani başımda duruyordu. Tüm vucudum yanıyordu alev topu kalbimin uzerindeydi gozlerim sıkıca kapalida olsa nefesim duzensiz kalbim deli gibi atıyor da olsa da yanindaki ikinci bir nefesin varlığını hissedebiliyordum. 

Kndimi telkin etmeye çalışıyordum ama olmuyordu kulagimdaki ses gittikce artan nefes hırıltılı bir şekilde karanlik odayi dolduruyordu.

"Uzun zaman oldu " diyen sesle birden yerimden sıçradim. Ve kafami hapisanemin kapısına vurdum.

"Yardım et ne olur lütfennn cikar beni burdan o burda korkuyorum lütfennn yanimda nefesi boynumda çıkar beni" diye çığlık çığlığa bagirdim ama beni duymuyordu. 

"Yalnızız" dedi ses benim attığım çığlıklari susturuyordu sesimi.

"Lutfennn cikar beni..." nefes al ezra sakinles desemde burdaydi. Karanlığın içindeki karalti gittikce yaklaşıyordu bana.

"Yaklaşma bana uzak dur benden" diye bağırdım bana yaklaşması istemiyordum. Arkamda bıraktığımi sandığım geçmiş yine yanı başımdaydi.

"Benimsin" dedi karanlık.  Omuzuma dokunan el ve karanlık. Bilincim silinmeye başlamıştı.  O piskik beni burda bırakmış hapsetmis yalvarmama rağmen kılını kıpirdatmamisti.

Alexsi...
Uc yaşındaydim annem o pislikle evlendiginde. Müteahhitti osman Akpınar . Rusya'da binalar yapıyordu. Tam on iki yıl boyunca babam sandi kndini ama aklim yerine gelmeye kndimi tanımaya gerçekleri far etmeye başladığımda benden nefret ettiğini sürekli anneme onu istemiyorum yatılı okusun dedigini fark ettim.  Annem onun zenginliğine yakışıklıligina hayrandi cunku annemden alti yaş küçüktü. Asla rusça konusmamiza izin vermiyordu konusuncada odalara kilitlemeler ac bırakılmalar dayaklar oluyordu sonum. Bu böyle yıllarca devam etti.  Annemi anlamıyordum neden bana yapilana ses çıkarmiyordu neden o benim oğlum demiyordu.  Rusya yaşam şartlarına nazaran luks yaşıyorduk kolejde okuyor kimsenin sahip olmadiklarina sahip oluyordum ama eve gittigimde kişiliğim değişiyordu. Dışarda astığım astık kestigim kestikti ama evden iceriye adim attigimda suskun korkak biri oluyordum. Bazen ona cevap verdiğim icin bazende hic konusmadigim icin dayak yerdim. Anneme anne konuş beni koru dediğimde tek bir kası oynamazdi beni kocası için gözden çıkarmisti seçimi benden yana değildi belli olmuştu.  annemin bana yapilanlara olan sessizliği kocasinin siddeti artirmasina neden oldu. On dört yaşındaydim beni copla hastanelik ettiginde. O gece yan tarafıma bi adam getirdiler.  Bacağım kırılmış kaburgalarimda catlaklar vardi sol gözüm aldığı darbeler yüzünden kapanmıştı. Gecelerce uykusuzluk çektiğim icin uyuyup kalmıştım.  Sabah polisler ifademi almak için geldiklerinde ondan şikayetçi olmuştum.