KATİLİM vol:1 and vol:2

karşı konulmaz

Selam kızlar Nasılsıniz ben hala kendime cok kızgınim. Tekrar tekrar Özür dilerim sizden. Hatırlayabildiklerimi tekrar yazdım.  Umarim beğenirsiniz.  Biz bekleriz yorumlarıniz beni o kadar mutlu etti ki anlatamam.  Ne kadar şanslı olduğumu bir kez daha anladım sayenizde

Unutmayin sizleri cok seviyorum Öpücükler.  Sibel

Mutlu muyum?

Yoksa koşarak uzaklaşmali miyim?

"Benden ne kadar uzağa kacacağını düşündün ki serçem"

Allahim nefesi yüzüme değiyor. Beni bulacağını biliyordum ama bu kadar kisa zamanda bulacağını düşünmüyordum.

Gözlerinde tekrar kndimi görmek. Offff ben ne yapacağım.

"Beni usoya götürmene izin vermeyeceğim alex bnden uzak dur" dedim ve bu kez başımı kaldırıp dimdik yanindan geçtim. Ama sadece iki adim uzaklaşabildim ondan.

Koluma yapışan elleri. Beni kndi eksenimde döndürüp ona bakmami sağladı.

''gerçekten... öylece yanımdan geçip gitmene izin mi vereceğim''

''senden izin istemedim ki'' dedim ve kolumdaki elinden kurtulmaya çalıştım ama o sıkışını daha da güçlendirip beni mahfedecek o hareketi yapıp burnumun dibine kadar sokuldu. burnunlarımız birbirine değiyordu. yakınlığı fazla tehlikeliydi.

''benimle gelmiyorsun yani öyle mi?''

''evet öyle'' dediğimde o hareketi yapacağını düşünmemiştim ama yapmıştı. mağara adamı.

ellerini kolumdan çekip başımdaki gri bereyi çıkarıp kenara fırlattı. ve

''eminim bunuda rüyanda görmüşsündür'' dedi. o kadar hızlı hareket ediyordu ki onu takip edemiyordum.

parmakları saç diplerime dolandığında gülmemek için zor tuttum kendimi. tutuşu sert değildi canımı yakmak istemediği belliydi. ona karşı koyduğumda sertleşeceğini bilecek kadar iyi tanıyordum onu.

seni usoya götürüyor aptal ama sen hala gülmek istiyorsun nasıl bir mazoşistsin anlamadım dedi iç sesim lanet olsun bunu unutmuştum.

''dokunma bana'' diye çiyakladığımda çoktan arabanın yanına gelmiştik bile.

"Sen mi binersin yoksa ben mi bildireyim" dediginde daha ben cevap vermeden arabanin kapısını acip beni içeriye fırlattı.  Ve kalacağımi bildiği için kendi binene kadar kapıları kilitledi.

"Sakin tek kelime etme. Yoksa seni susturmak için en kötü şeyi yaparım ve kndimi durduramam" dediginde kelimeler bogazima düğüm oldu.

"Hersey hazır mı Zeynel" dedi ve telefonu kapattı.

Lanet olsun ne yapmaya çalışıyordu bu adam anlamıyordum. Çözemiyordum onu. Beni nereye götürüyosun diye bağırmak ona bana yarattıkları için vurmak istiyordum.

"Lanet olsun sana" dediğimde yine cenemi tutamamistim.

Tek kelime etmeden yoldan gözlerini ayırmiyordu.

Kalbim sıkışıp göğüs kafesimden cikacakmis gibiydi. Araba gittikçe hızlanıyordu.

Ibre 180 göstermeye başladığında onu durdurmak için bir şeyler yapmalıydim ama ne.

Koluna dokunup

"Alex" dediğimde genelde tepki verirdi ama bu kez öyle olmadı. 

"Beraber olamıyoruz etrafimizdaki herkes beraber olmamamiz konusunda hem fikir" dedi ve direksiyonu yumruklamaya başladı.