KATİLİM vol:1 and vol:2

ihanet

 kızçeler ben geldimmmmm:))  beklettiğim için üzgünüm ehliyet almak için direksiyon derslerim işim ailem onlara zaman ayırmadığım için bana kızan bir arkadaş gurubum var.... geciktiğim için üzgünüm hatamı telafi ettiğimi düşünüyorum  yazdığım en uzun bölüm oldu yorumlarınız ve voteleriniz için teşekkür ederim... unutmayın seviliyorsunuz... öpücükler

''gitme vakti küçük kız'' diyen adamın sesiyle  alexsi daha yakından görmek için diz çöktüğüm televizyonun önünde kılımı bile kıpırdatmadan durdum. 

''kaldırın şunu ve eve yakın bir yere atıp geçin'' dedi. kollarımdan tutan iki goril sayesinde hareket edebilmiştim. kaç saattir oturuyordum orda bilmiyordum ayaklarımı hissedemeyecek kadar uzun zamandır oturduğum belliydi. 

''unutma küçük kız tek bir sözünle herkesin ölüm fermanını imzalarsın''

sürüklenerek çıkarıldım bu izbe ahır bozuntusu evden. etrafımı görecek halde değildim gözlerimi açamıyordum. yorgun bitkin bitmiş ve aşık olduğu adama ihanet etmek zorunda bırakılmıştım. 

evet... yapacaktım mecburdum lanet olsun ki buna mecburdum.  teyzem için bana ihanet etmişte olsa annem için ve en önemlisi alex için buna mecburdum. 

bu pislik ihtiyarın ne yapacağı belli olmazdı. alex'den on kat acımasız biriydi bu anlaşılmıştı. o kadar görüntü ve benim hakkımda bildikleri ailem alex'e yapacak olduklarını düşünmek bile istemiyordum. 

masal bitti kızım. güneş battı karanlık hüküm sürecek artık hayatında. alex ona ihanet ettiğini er geç öğrenecek ve karanlık çağ başlamış olacak bizim için. beni asla affetmeyecek o ve ben artık biz olamayacağız. 

sevgimiz, aşkımız  bizi kurtaramayacak ihanet daha ağır basacak ve ben korkumla yüzleşip karanlıkta yaşamaya mahkum bir kör olacağım. ışığımı kaybedeceğim.

''hadi bakalım kadın gitme vakti patronun dediğini unutma ki bizde silahlarımızı çekmeyelim'' dedi biri ve beni arabadan çıkarıp oracıkta bırakıp tozu dumana katıp benden uzaklaştıklarında. sert esen rüzgara direnmeye çalışıyordum ama gittikçe hızlanması ona karşı durmamı engelliyordu. 

dizlerimde kalmayan canla yürümeye çalışıyordum ama imkansızdı. bende bıraktım kendimi yere. bulanıklaşan zihnimden dudaklarıma dökülen tek bir isim vardı.       ....alex.....

ALEX...

bulamıyordum onu ne yaptıysam bulamamıştım. nerdeyse rusyanın altına üstüne getirtmiştim adamlarıma muğla izmir derken hiç bir yerde yoktu

   terian oriani  o ihtiyar bana yalan söylemişti. savaş istemiyorum artık bunlar için çok yaşlıyım demişti. bende aptal gibi ona inanmıştım. aptal alex sen bir baba olmaya layık bile değilsin.  o hayatına girdikten sonra acımasızlığın yerini yufka yürekliliğe bırakmıştı. işte o yüzden sevdiğim açık hedef haline gelmişti. o gece yemeğe geldiği ayaklarını kırmadığım için şimdi bin pişmandım. 

dünyayı ters yüz etmek istiyordum ama elim kolum bağlıydı tüm çabalarım boşuna çıkmıştı. . terian oriani Rusya ve Gürcistan da ki tüm yerlerine baskın yaptırmıştım ama yoktu lanet olsun ne ezradan ne . terian oriani ne ivanovdan nede allen oriani den tek bir ip ucu ve iz yoktu. 

zeynel ezra'ı okula bırakmak için çıktıktan iki saat sonra olaylar patlak vermişti. 

zeynel telaşla arayıp burcuyu basket soyunma odasında bir dolapta bulduklarını ve ezranın ortadan kaybolduğunu söylediğinde üniversiteye nasıl gittiğimi bilememiştim. o aptal burcunun hiç bir şeyden haberi yoktu ne olduğundan oraya nasıl girdiğinden  hiç bir boktan haberi yoktu. sadece birinin arkasından boynuna sarılıp ezrayı buraya çağır yoksa ölürsün dediğini biliyordu. ve bu da terian oriani'yi baş şüpheli hala getiriyordu.