Schizophreny In Love l.t

2. Εκτίμηση

Το φως από τον ήλιο περνάει μέσα από τις εγκοπές των πατζουτιών που καλυβουν τα παράθυρα κάνοντας με να ξυπνήσω. Κυριακή σήμερα άρα ρεπό. Σέρνω το σώμα μου έξω από την ζεστασιά του παπλωματος που με σκεπάζει και μπαίνω στο μπάνιο για ένα γρήγορο ντουζ και πλύσιμο δοντιών. Μόλις τελειώνω βγάζω από την ντουλάπα τα πρώτα πράγματα που πιάνουν τα χέρια μου που είναι ένα μαύρο τζιν με μια γκρι μπλούζα και τα φοράω πριν πάω στη κουζίνα για τον καθημερινό μου καφέ. Καθώς κάθομαι και πίνω τον καφέ μου ελέγχω το κινητό μου για να βγάλω ένα μήνυμα από την Στέιση.
« Καλημέρα μουρλη μου είσαι για πρωινή βόλτα ? » γελάω με το επίθετο που χρεισημοποιησε και πληκτρολογώ γρήγορα.
« Καλημέρα καρδιά μου, Σε πέντε αν θες θα είμαι στου Τζακ » στέλνω και αμέσως έρχεται η απάντηση της.
« ;) » πίνω γρήγορα ότι απέμεινε μέσα στη κούπα και βάζω τις μπότες μου και το παλτό μου πριν βγω έξω. Περπατάω μεσα απο την μικρή πλατειουλα που είναι διακοσμημενη με ψηλά δέντρα, πολύχρωμα λουλούδια και ένα μεγάλο συντριβάνι όπου το νερό στην άκρη έχει ήδη ξεκινήσει να παγώνει υποστιριζοντας τον κρύο καιρό του Δεκεμβρίου. Μόλις μπαίνω μέσα στο στέκι του Τζακ που είναι μια μικρή καφετέρια με καλωσορίζουν δύο χέρια που δείχνουν την κατεύθυνση που πρέπει να πάω.
Σ(τειση) - Καλημερουδια, με αγκαλιάζει μόλις βγάζω το παλτό από πάνω μου και το αφήσω στους ώμους της καρέκλας μου.
Β - Καλημέρα, κάθομαι και έρχονται να μας πάρουν παραγγελία.
Σ - Τι λέει Ψυχιατρε μου κάτι καινούργιο ?
Β - Ναι υπάρχει κάτι καινούργιο παθολογε μου.. Εσύ;, την ρωτάω και ένα ελαφρύ χαχανιτο ξεφεύγει από τα χείλη της. Με την Στέιση σπούδασαμε μαζί πριν την ειδικότητα. Αυτή διάλεξε Παθολογία και έχω Ψυχιατρική αλλά δεν μας χώρισε τίποτα.
Σ - Μπα τίποτα μωρέ όλα βαρετά εκεί μέσα.. Τώρα τι καινούργιο αναφέρες πριν?
Β - καινούργιος ασθενής.., κοιτάω κάτω στη ζέστη κούπα του τσαγιού μου.
Σ - Καινούργιος; Ωραίος;
Β - Την εξωτερική ομορφιά την έχει αλλά θα είναι δύσκολος.., η εικόνα του επανέρχεται μπροστά μου και καταλαβαίνω κάτι που δν είχα παρατηρήσει στη συνεδρία μας.
Β - Από κάπου τον ξέρω.., ψυθιριζω όταν το καμπανάκι της πόρτας πίσω μας χτυπά και γυρνάμε και οι δύο καρφωτα.
Το ύψος, τα κάστανα μαλλιά που μπαίνουν ελαφρά και καλυβουν μια μεριά του προσώπου και φυσικά τα μπλε μάτια.
Β - Αυτός είναι.., λέω και γυρνάω σε εκείνη.
Σ - Ουαου.. Πες του να έρθει να κάτσει μαζί μας!, μου χαμογελάει και της Γυρίζω τα μάτια.
Β - Δεν μπορώ να έχω εξωτερικές σχέσεις με ασθενείς μου ιδικά αν δεν ξέρω ακόμα την κατάσταση της ασθένειας τους..
Σ - Μαλακιες, μου τινάζει το χέρι της και πίνει τον καφέ της.
Β - Ίσως να πρέπει να φύγουμε.., λέω και πιάνω το κινητό μου για να το βάλω στη τσέπη μου.
Σ - Ίσως να τον αφήνεις να σε επηρεάζει με το να είναι δύσκολος.
Β - Δεν με επηρεάζει
Σ - Τοτε θα κάτσεις εδώ χωρίς δεύτερη κουβέντα, μου κλείνει το μάτι και μου χαμόγελα.
Αφήνω την ανάσα που πήρα και βυθίζομαι στη θέση μου καθώς τον βλέπω να παίρνει παραγγελία και να κάνει την ίδια κίνηση με τον ώμο του πριν γυρίσει και τα μάτια του κλειδώσουν στα δικά μου. Του χαμογελάω ελαφρά αλλά αυτός γύρνα παίρνει την παραγγελία του και φεύγει. Αν ήμουν κανονική θα πίστευα ότι είναι ηλίθιος αλλά επειδή έχω ειδικότητα στα περίεργα και στα ανεξήγητης λογικής μπορώ να καταλάβω ότι έχει πρόβλημα.. Και ίσως να είναι και επικίνδυνο και για αυτόν.. Αλλά και για τους γύρω του. 

**** 

Ωχχχ χιχιχιχι 

αν έχετε κάποια απορία με ιατρικούς όρους που θα χρησιμοποιήσω απλά ρωτήστε με:)