Schizophreny In Love l.t

38. Άγκυρα

Πέρασα δύο μέρες μέσα στο νοσοκομείο. Δύο μέρες γεμάτες εφιάλτες ανάμεσα σε όνειρα, ώρες φόβου αλλά και που με έκαναν να νιώσω την αγάπη που μου έχει ο Λουί και προπάντων η Στέιση. Δεν έφευγε λεπτό από το πλευρό μου ούτε ο ένας ούτε ο άλλος.
Σήμερα βγαίνω. Τα σημάδια από τις χαρακιές ακόμα φρέσκες στα χέρια μου καλύπτονται από ένα ελαφρύ άσπρο πουλόβερ και ένα τζιν που μου έφερε η Στεις από το σπίτι μου.
Σ - Είσαι σίγουρα εντάξει;
Β - Είμαι.. Θα είναι και ο Λουί μαζί μου, περπατάμε στο αμάξι της Στέιση και μπαίνουμε όλοι μέσα. Σε λιγότερο από είκοσι λεπτά είμαστε έξω από το σπίτι μου και την αποχαιρετάμε για να γυρίσει πίσω.
Λ - Σίγουρα είσαι καλά;
Β - Ναι απλά με φαγουρίζουν αυτά, σηκώνω ελαφρά τα χέρια μου και τα αφήνω να πέσουν ξανά πίσω στα πλευρά μου μην θέλοντας να τα κουνάω πολύ. Τα χέρια του Λουί όμως βρίσκουν τον δρόμο τους στα μάγουλα μου και με κρατάνε σταθερά. Τα μάτια του το πιο καθαρό γαλάζιο που έχω δει σαν κρύσταλλα κοιτάνε τα δικά μου και πιο μέσα από αυτά. Σκύβει για να φυτέψει ένα σύντομο φιλί στα χείλη μου και αγγίξει το μέτωπο του στο δικό μου.
Λ - Πήγαινε κάνε ένα μπάνιο να χαλαρώσεις θα σου φτιάξω βραδινό, μου χαμογελάει καθώς οι αντίχειρες του χαιδεύουν τα μάγουλα μου. Τον φιλάω πεταχτά πριν απομακρυνθώ και του χαμογελάσω.
Β - Κάνε μου έκπληξη, γελάω πριν περπατήσω στο δωμάτιο μου να πιάσω καινούργια ρούχα και εσώρουχα και να μπω στο μπάνιο μου. Πετάω τα ρούχα στο καλάθι απλύτων και βλέπω στα μανίκια λεπτές γραμμές αίματος αλλά παίρνω αμέσως το βλέμμα μου από εκεί επικεντρωμένη στη βρύση και στο τηλέφωνο. Γυρίζω στο καυτό το νερό να τρέχει και περιμένω μέχρι να δημιουργηθούν υδρατμοί. Μπαίνω κάτω από το ζεστό νερό και αφήνω να ξεπλείνει όλα τα όνειρα, όλες τις ατελείωτες ώρες άγνοιας που συνεχίζονται και όλα όσα έχουν συμβεί. Μόνο ένα καλό συνέβη τελικά, βοήθησα τον Λουί να ανακτήσει τον εαυτό του και να ερωτευτεί. Να ερωτευτεί εμένα. Χαμογελάω στη σκέψη και πιάνω το αφρόλουτρο για να τελειώνω. Όταν κλείνω το νερό και βάζω μια πετσέτα γύρω από το υγρό μου σώμα πάω μπροστά από τον θολωμένο καθρέφτη και προσέχω σχέδια πάνω. Όταν προσέχω πιο πολύ βγαίνουν λέξεις.
" Άσχημα όνειρα πριγκίπισσα; "
Με το που καταφέρνω να το διαβάσω δεν συγκρατώ την κραυγή τρόμου που φεύγει από τον λαιμό μου και κατ' ευθείαν πέφτω κάτω και φέρνω τα γόνατα στο στήθος μου κοντά. Η πόρτα ανοίγει και ένας ανήσυχος Λουί μπαίνει και έρχεται από πάνω μου προστατευτικά.
Λ - Τι έγινε;, απαιτεί με το χέρι του στο σαγόνι μου έτσι ώστε να γυρίσει το κεφάλι μου προς εκείνον τα μάτια μου να μην εστιάζουν αμέσως στα δικά του.
Λ - Τι έγινε Βανέσα;, ρωτάει ξανά πιο ήρεμα. Μην μπορώντας να ορθώσω λέξη το χέρι που έχει γραμμένο το Σώσε με σηκώνεται για να δείξει τον καθρέφτη.
Λ - Τι στον.., λέει όταν διαβάζει τα γράμματα που αρχίζουν να ξεθωριάζουν από την αλλαγή θερμοκρασίας και υγρασίας.
Λ - Θα το λύσουμε.. Θα βρούμε την άκρη. Θα το σταματήσουμε μαζί. Με πιάνει σφιχτά στην αγκαλιά του τα μαλλιά μου να τον βρέχουν αλλά το μόνο που με ενδιαφέρει τώρα είναι η φλογερή υπόσχεση που έδωσε.

*****

Συγγνώμη για την καθυστέρηση αλήθεια απλά πιάστηκα με τα διαγωνίσματα και προσπαθώ να ανεβάσω κάπως τους βαθμούς μ ( που είναι τελείως χάλια χδ )

ΘΑ ΑΝΕΒΆΣΩ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΆΔΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΑΝΟΡΘΏΣΩ!

ψηφίστε, κομμεντάρετε και διαδώστε τρελές μου εσείς!