Schizophreny In Love l.t

19. Κρυφές Αλήθειες

Σε όλη τη συνεδρία της μικρής το μυαλό μου ταξίδευε. Την άκουγα να μιλάει αλλά έβλεπα άλλον μπροστά μου. Δεν έπρεπε να την πάρω τηλέφωνο, έπρεπε να περιμένω μέχρι να τελειώσω με την Ρίτσ και μετά όταν θα γύριζα σπίτι αλλά το ξεροκέφαλο μου δρα χωρίς να σκεφτεί καλά.
Ρ - Κυρία Βανέσα.. Είστε καλά;
Β - Εε;. Γυρίζω ξαφνιασμένη προς εκείνη σαν ένα παιδάκι που πιάστηκε στα πράσα.
Ρ - Φαίνεστε λίγο.. Κάπως σήμερα.., μου χαμογελάει μελαγχολικά.
Β - Ρίτσελ να σου ομολογήσω κάτι; Την ρωτάω ψιθυριστά σαν να φοβάμαι ότι τα λόγια μου θα παρακούστουν και θα μπλέξω για αυτό, μου γνέφει ως ένδειξη να συνεχίσω.
Β - Έχω και εγώ ένα πρόβλημα παρόμοιο με εσένα, της ψιθύρίζω χαμογελαστά καθώς σκύβω λίγο πιο μπροστά και κάνει και εκείνη το ίδιο για να ακούσει καλύτερα τις ψιθυριστές μου λέξεις.
Ρ - Έχεις και εσύ την διαταραχή μου;, ρωτάει χαμηλόφωνα και αθώα.
Β - Όχι Ριτσ.. Έχω γνωρίσει και εγώ ένα αγόρι.. Που με κάνει να αλλάξω τους κανόνες μου.. Με κάνει να παραβιάζω όσα προσπάθησα και έχτισα τόσο καιρό και εγώ σαν τυφλή δεν το προσέχω αλλά το νιώθω.. Νιώθω την μικρή απογοήτευση όταν φεύγει ή φεύγω όπως και την ζωντάνια που με κάνει να νιώθω όταν μου κράτα το χέρι.. Έχω μπλέξει Ρίτσελ., της ψιθυρίζω και βλέπω τα πράσινα μάτια της να ανοίγουν όλο και περισσότερο με κάθε λέξη που ξεστομίζω από τον θαυμασμό.
Ρ - Με τι έχεις μπλέξει κυρία Βανέσα;, ψιθυρίζει σιγανά και ακούω την βαθιά ανάσα που παίρνει και κράτα στα μικρά πνευμόνια της.
Β - Με τον έρωτα Ριτσ.. Με τον έρωτα.

--

Η συζήτηση μου με την Ρίτσελ με έκανε πραγματικά να καταλάβω. Να καταλάβω ότι αυτό που νιώθω δεν είναι κάτι απλό και εξελίσσεται μέρα με την μέρα, ώρα με την ώρα. Ανοίγω την εξώπορτα του σπιτιού μου, αφήνω την τσάντα μου και βγάζω τα παπούτσια μου χώρις να θέλω να κατέβω τόσο γρήγορα, χωρίς να θέλω να δείξω πόσο μου έχει λείψει. Κατεβαίνω αργά και βασανιστικά για εμένα τα σκαλιά για το δωμάτιο για να βρω την Στέις να κάθεται στο τελευταίο σκαλί και να παίζει με μια ελαστική μπάλα.
Β - Έφαγες τίποτα; Την ξαφνιάζω λίγο και μετά αρχίζει να γελά.
Σ - Εγώ έφαγα να δούμε εκείνον πως θα ταΐσουμε, σηκώνεται και με αγκαλιάσει.
Β - Έλα πάνω να μιλήσουμε καθώς του φτιάχνω φαγητό, αρχίζω να ανεβαίνω τα σκαλιά και αυτή από πίσω μου ακολουθεί. Βγάζω λαχανικά όσα έχω και αρχίζω να τα κόβω για να τα βάλω να βράσουν έτσι ώστε να γίνει σούπα.
Σ - Είναι περίεργος τύπος.., ξεκινά και χαμηλώνει την φωνή της καθώς ένα χαμόγελο παίζει πάνω στα ροζουλί χείλη της.
Β - Μιας και το ξεκίνησες.. Τι έμαθες;, λέω χωρίς να γυρίζω να την κοιτάξω συγκεντρωμένη σε αυτό που κάνω.
Σ - Μιλούσε κυρίως στον εαυτό του.. σαν να είχε ξεχάσει ότι ήμουν και εγώ εκεί.. Φώναζε ότι θα προσπαθήσει και ότι θα φύγει από το μυαλό του μετά άρχιζε να φωνάζει ότι ξέχνα ποιος είναι ο αδύναμος εδώ πέρα και επίσης ξεχνά πόσο σε πλήγωσε η προηγούμενη και κάτι τέτοια κουλά.. Μετά ανέφερε εσένα., προσπαθώ να μην δείξω πόσο άγχος έχω και το πόσο χαρούμενη είμαι που όντως παλεύει και της κουνάω το κεφάλι να συνεχίσει καθώς ξεκινάω και πλένω τα λαχανικά.
Σ - Είπε ότι ο,τι και αν κάνει το κάνει για εσένα κατακτήτρια μου εσύ.. Είπε για το χαμόγελο σου είπε για τα μάτια σου τα λαμπερά είπε για τα απαλά σου χέρια, ανατριχιάζω στη σκέψη των χεριών του πάνω σε εμένα και ξανά συγκεντρώνομαι σε ότι λέει,
Σ - Είπε ότι είσαι ξεχωριστή.. Ότι του δίνεις ελπίδα να ανυψωθεί από το σκοτάδι που είχε βουλιάξει και το ότι έχει μπλέξει.
Β - Με.. Με τι έχει μπλέξει;, προσπαθώ να ακουστώ σαν να μην έχω επηρεαστεί από τα λόγια του για εμένα χάνοντας λίγο την αρχή καθώς ξεχνάω τα λαχανικά και το νερό να τρέχει και απλά ακουμπάω στον πάγκο για υποστήριξη.
Σ - Είπε ότι έμπλεξε με τον έρωτα.. Βαν και όλα αυτά για εσένα.

****

ΩΩΩΩΩΩΩΩ

#Psychos

Νομίζω καταλάβατε ότι πλέον θα ανεβάζω με πρόγραμμα:)

τι λέτε θα κερδίσουν αυτή τη μάχη;

Όποια-ος γράψει το καλύτερο σχόλιο το Σάββατο θα έχει dedication στο επόμενο κεφάλαιο!!!