Schizophreny In Love l.t

57. Εκτροπή

Το απόγευμα, μας επισκέφτηκαν οι Στέιση και η Ρίτσελ. Μεγάλωσε τόσο η μικρή, έγινε δεσποινίς πια. Η Στεις αντιθέτως ούτε ρυτίδα, στιλάτη καλλίγραμμη πάντα ευπαρουσίαστη.
Σ - Πως τα πας με τον μικρό μπελά;
Β - Χαχα ρε Στεις.. Μεγαλώνει γρήγορα αλλά απολαμβάνω κάθε λεπτό μαζί του.. Το ίδιο και ο Λουί, σταύρωνω τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου καθώς είμαστε ακουμπισμένες στον πάγκο της κουζίνας βλέποντας τα παιδιά να βλέπουν τηλεόραση, η Ρίτσελ να προσπαθεί να κάνει τον Γαβριήλ να γελάσει, αξιολάτρευτο.
Σ - Έγινε κάτι.. Σαν..
Β - Όχι.. Ευτυχώς όχι, το κεφάλι μου γέρνει προς τα αριστερά για να τους δω καλύτερα.
Σ - Έλα.. Να τους πάμε στο πάρκο θα βγάλετε ρίζες εδώ μέσα, πιάνει το χέρι μου και με τραβάει και της χτυπάω την κοιλιά παιχνιδιάρικα όπως παλιά.
Σ - Δεν το έκανες, γελάει και πάει να με γαργαλίσει όταν ο Λουί μπαίνει καθαρίζοντας τον λαιμό του.
Λ - Πάρκο άκουσα;
Β - Ναι αλλά θα γυρίσουμε νωρίς για να μαγειρέψω, του χαμογελάω και τον φιλάω πεταχτά πριν ξανά γυρίσω στην Στέιση.
Λ - Ωραία.. Πάω να βάλω παπούτσια στον μικρό και θα σας περιμένουμε έξω, μου χαμογελάει και φεύγει από την κουζίνα.
Σ - Είστε αλήθεια ένα αξιοθαύμαστο ζευγάρι, περπατά στο σαλόνι και βάζει την ζακέτα της.
Β - Γιατί;
Σ - Είστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλων με δουλεύεις; Μετά από τόσα είστε όπως όταν ξεκίνησαν να πηγαίνουν καλά τα πράγματα για εσάς, παρότι μου το έχει ξανά πει δεν μπορώ παρά να κοκκινίσω και να συμφωνήσω γιατί έχει δίκιο.
Στο πάρκο ο Λουί κάθεται σε ένα από τα τραπέζια του πικ νικ και βλέπει τον μικρό μου άγγελο να παίζει μπάλα με την Ρίτσελ, μάλλον η Ρίτσελ να πετάει την μπάλα και ο Γαβριήλ να την κυνηγά από πίσω. Χαίρομαι που τα βρήκαν οι δύο τους.
Β - Όλα ήρεμα;
Λ - Ναι φυσικά αγάπη.. Ξέρεις μέρα που να είμαι εδώ και να μην είναι ήρεμα;
Β - Ας μην μιλήσω, γελάω και κάνει την πληγωμένη φάτσα καθώς ξεσπάμε και οι τρεις στα γέλια. Γυρνάω για να δω τα δύο παιδιά να παίζουν με την μικρή μπάλα πάνω από το γκρίζο πράσινο γρασίδι του φθινοπώρου. Σήμερα πάρα την πολύ βροχή της προηγούμενης εβδομάδας και τον αέρα αυτές τις τρεις μέρες, είχε ήλιο έτσι ήταν μια τέλεια αλλαγή.
Ένας μικρός σκύλος, αδέσποτος προστέθηκε στο παιχνίδι τον παιδιών πιάνοντας την μπάλα και ακούω τον Λουί να γελά ελαφρά πριν σηκωθεί αργά. Ο Γαβριήλ τρέχει από πίσω του μαζί με την Ρίτσελ αλλά η Ρίτσελ έπεσε κάτω, η φατσούλα του μικρού μου θυμωμένη και όταν το σκυλί δεν σταματά να τρέχει, σταματά ο Γαβριήλ και φωνάζει όσο δυνατά τα μικρά του πνευμόνια τον αφήνουν την λέξη " Όχι " και εκείνη τη στιγμή το σκυλί πέφτει κάτω, η μπάλα φεύγει από το στόμα του και το μικρόσωμο σώμα του δεν σηκώνεται με τις ανάσες του. Το χέρι μου ανεβαίνει στο στόμα μου καθώς τινάζομαι όρθια. Όταν ο Γαβριήλ γυρίζει στην Ρίτσελ με την μπάλα βλέπει την πληγή στο γόνατο της όπως όλοι μας. Η Στέιση πάει από πάνω της και της λέει ότι είναι εντάξει, είναι απλά μερικές γρατζουνιές αλλά δεν μπόρεσα να κρατήσω τον Γαβριήλ μακριά της. Γονάτισε δίπλα της και της έπιασε το χέρι με τα μικροκαμωμένα χεράκια του και την κοίτα σοβαρά στα μάτια.
Γ - Συγλώμη, λέει και παρατηρώ τα δάχτυλα του που κιτρινίζουν από την πίεση που ασκεί. Η Στεις αναφωνεί και γυρνάω σε εκείνη.
Σ - Η πληγή.. Η πληγή γαμώ εξαφανίστηκε Βανέσα!, φώναξε πανικόβλητη και σήκωσε την Ρίτσελ από το έδαφος με την βοήθεια μου. Ο Λουί αφού επέστρεψε από το κουφάρι του σκύλου σήκωσε τον Γαβριήλ στην αγκαλιά του και τον καθυσηχάζει μιλώντας του χαμηλόφωνα.
Τα χέρια μου καλύβουν τους κροτάφους μου και κλείνω τα μάτια μου καθώς τσιρίζω από μέσα μου να έρθει η Λόα, να μας βοηθήσει κάποιος.
Σ - Γυρνάμε πίσω.. Τώρα.
Β - Πηγαίνετε έρχομαι σε μισό, τους γυρνάω την πλάτη αλλά αφού έρθει ο Λουί και με φιλήσει στο μέτωπο και ο μικρός μου άγγελος στο μάγουλο τους ακούω να απομακρύνονται.
Χωρίς να νιώθω πια τα πόδια μου πέφτω στη γη, τα γόνατα μου να πονάνε λίγο από τη σύγκρουση.
Β - Δεν ξέρω πως σκάτα λειτουργεί αυτό.. Αλλά κάπως με άκουσες την προηγούμενη φορά Λόα... Είχες δίκιο... Δεν είναι φυσιολογικός... Γαμώτο δεν πιάνει καθόλου τα στάνταρ του φυσιολογικού για αυτό χρειάζομαι την βοήθεια σου...  Πίστευα πως θα γινόταν καλύτερα... Ένα κανονικό παιδί αλλά... Χρειάζομαι την βοήθεια σου Λόα... ...Πρέπει να βοηθήσω τον γιο μου. 

**********

ready or not here I come! 

Ομγ φτάνουμε στο τέλος ουάου. Είμαι τόσο χαρούμενη και παράλληλα τόσο δν ξέρω πως να αισθανθώ που κατάφερα και τελείωσα μια ιστορία μου και χάρης εσάς κατάφερε να φτάσει κ' #1 θέση σε κατηγορία. 

Λίγα λόγια πριν το τέλος.. Μμμ σας λυπάμε λίγο για το τέλος π έγραψα αν και θα υπάρξουν μερικές μικρο αλλαγές. Και κάτι ακόμα γίνεται να κάνετε share την ιστορία σε φίλους γνωστούς ξαδέρφια ιφς, όπου μπορείτε; Το μόνο που σας ζητάω! (εκτός από το να σας πηδάω τα feels δλδ χδ)

Ψηφίστε και κομμεντάρετε psychos! 

See ya soon with the dear end. X