Schizophreny In Love l.t

4. Ανιδιοτελής

  Πήρα τηλέφωνο την κυρία Ντειζι για να πει στον Λουί να έρθει πιο νωρίς από την συνεδρία του για να κάτσει περισσότερο και να φύγει πριν την κοπελίτσα που έχω μετά. Και είμαι εδώ στο γραφείο μου, με την κούπα του καφέ μου και χαρτιά μητρώου του και από παλιές δουλειές του. Είναι τόσο μυστηριώδης και αλλόκοτος αλλά με ωραία ματια και μαλλιά. Σκάτα, δεν πρέπει να ξεχωρίζω τους ασθενείς μου που να πάρει. Αλλά είναι περίεργο γιατί το μόνο που βρήκα ανάμεσα σε αυτά τα χαρτιά είναι ότι διέλυσε το γραφείο όπου δούλευε αφού υπογράψει χαρτιά παραίτησης. Είναι περίεργο, γιατί να ξεχωρίσω αυτόν από τους άλλους ασθενείς μου; Γιατί είναι ο μόνος που δεν μου ανοίχτηκε και δεν με έχει αφήσει να τον καταλάβω, ναι για αυτό θα είναι.
Δύο ελαφριά χτυπήματα στη πόρτα με αποσπάνε από τις σκέψεις μου και σηκώνομαι να του ανοίξω. Του χαμογελάω ελαφρά πριν κάνω πέρα για να περάσει.
Β - Καλημέρα Λουί.. Θα ήθελες κάτι;, τον ρωτάω καθώς πιάνω τα χαρτιά μου και την κούπα του καφέ μου για να πάω να κάτσω στη θέση μου. Εκείνος απλά κάθεται στη θέση που καθόταν και την προηγούμενη φορά και κουνάει αρνητικά το κεφάλι του. Κάθομαι και βολεύομαι σε αντίθεση με εκείνον.
Β - Σήμερα θα ήθελα να πάμε ένα βήμα πάρα πέρα όμως Λουί εντάξει; Του χαμογελάω αλλά αυτός κοιτάει ανέκφραστα τα χέρια του. Το περνώ ως ναι και συνεχίζω.
Β - Λοιπόν Λουί τι κάνεις;
Λ - Καλά, λέει ψιθυριστα η φωνή του τόσο λεπτή και αγγελική, τα μάτια του να κοιτάνε κατευθείαν σε εμένα και το γαλάζιο τους χρώμα γίνεται πιο σκούρο πριν κάνει την κίνηση με τον ώμο του. Γράφω κάτω ότι μου μίλησε για πρώτη φορά.
Β - Χαίρομαι πολύ Λουί, του χαμογελάω.
Λ - Χαίρεσαι; Αφού δεν σε ενδιαφέρει.., πετάει απότομα και γράφω κάτω την αλλαγή διάθεσης και χαίρομαι που δεν έδειξα το πόσο ξαφνιάστηκα.
Β - Νοιάζομαι.. Αλλιώς δν θα σου έλεγα να έρθεις ξανά Λουί.., τον κοιτάω επίμονα και χαμηλώνει τη ματιά του καθώς κάνει την κίνηση με τον ώμο του δύο φορές.
Β - Έμαθα ότι.. Ακούς φωνές;
Λ - Άκουγα.. Ακούω όχι άκουγα!, λέει γρήγορα και ο ώμος του σηκώνεται άλλη μια φορά να συνάντησει το κεφάλι του και εκεί είναι που παρατηρώ την αλλαγή.
Λ - Μήπως η Ντειζι ακούει τις φωνές;! Λέει και το γέλιο του γεμίζει τον μικρό χώρο του γραφείου μου.
Β - Λουί είπες πως άκουγες;, προσπερνάω αυτό που είπε για την Ντειζι.
Λ - Γουιλ.. Να με λες Γουιλ, λέει νευριασμενα και ενοχλημενα καθώς κλειδώνει τα μάτια του στα δικά μου.
Β - Γουιλ;
Λ - Ναι.. Δύναμη και θέληση, καυχιέται και ένα μικρό ανατριχιαστικο χαμογελάω διαγράφετε πάνω στα χείλη του.
Β - Δηλαδή να σε λέω Γουιλ; Το γράφω κάτω και απλά μετά τον κοιτάω. Κάνει για τελευταία φορά την κίνηση με τον ώμο και με κοιτάει ήρεμος.
Λ - Είσαι όμορφη, λέει η φωνή του κάνοντας τις τρίχες από το σβέρκο μου να σηκωθούν.
Β - Σε ευχαριστώ Λουί, του χαμογελάω και φαίνεται να μην ενοχλήτε που τον είπα Λουί αντί για Γουιλ. Και τότε χτυπά το ξυπνητήρι μου θυμίζοντας μου ότι η συνεδρία μας έχει τελειώσει.
Β - Λυπάμαι πως αυτό ήταν για σήμερα έλα μεθαύριο και αν χρειαστείς κάτι πάρε με τηλέφωνο.. Εντάξει;
Λ - Εντάξει, παίρνεις καρτουλα από το γραφείο μου και φεύγει. Βάζω τα χαρτιά στον φάκελο του και περνώ δύο παυσίπονα για τον πονοκέφαλο που μου προκαλεί η υπόθεση του. 

*** 

Ξρ χάλια σορρυ θα ανεβει αμεσως καινουργιο για να επανορθώσω:(