Schizophreny In Love l.t

17. Εμμονή

Έχει ξυπνήσει εδώ και δύο ώρες αλλά δεν βρήκα το κουράγιο να σηκωθώ, να τον δω. Πάλι έχω ιδρώσει και ζαλίζομαι. Κάθομαι ακουμπισμένη στη πόρτα με τα μάτια κλειστά ακούγοντας τον να μιλά στον εαυτό του χωρίς να βγάζω νόημα. Χτυπά την πόρτα ξαφνιάζοντας με άλλα δεν μπόρεσα να κουνηθώ. Η ινσουλίνη μου.. Ωραία, πρέπει να σηκωθώ να ανέβω σκάλες και να πάω στη κουζίνα για να την βγάλω από το ψυγείο και να την πάρω. Βάζω τα χέρια στο πάτωμα να σηκωθώ αλλά δεν έχω την δύναμη.
Β - Ωωω, φωνάζω με όση δύναμη έχω.
Λ - Βανέσα είσαι καλά;
Δεν απαντάω απλά το σώμα μου αντιδρά στο γεγονός ότι νοιάζεται. Δεν θέλω να του απαντήσω πρέπει να μείνει για λίγο καιρό μόνος του, πρέπει να δω ποιος εαυτός του είναι ο πιο δυνατός. Σέρνομαι μέχρι το πρώτο σκαλί όταν ακούω την εξώπορτα μου να ανοίγει και να κλείνει.
Β - Στέιση.., λέω σαν ψιθυριστά καθώς προσπαθώ με τα χέρια μου να ανεβάσω το κορμί μου στο πρώτο σκαλί.
Σ - Βανέσα; Τι κάνεις κάτω; Την ακούω να έρχεται προς τις σκάλες και σηκώνω το κεφάλι μου για να δω το ξαφνιασμένο και τρομαγμένο πρόσωπο της. Τα ξανθά μαλλιά της να πέφτουν μπροστά στο πρόσωπο της και το ανοιγμένο της στόμα μου δείχνει ότι υπέστη ένα μικρό σοκ. Κατεβαίνει γρήγορα και με σηκώνει όπως μπορεί και με πάει μέχρι το σαλόνι. Με αφήνει για λίγο μόνη μου και νιώθω τα βλέφαρα μου να βαραίνουν και οι αντοχές μου να λιγοστεύουν όλο και περισσότερο αλλά την ακούω να επιστρέφει, ένας οξύς πόνος στο μπράτσο μου μου λέει ότι κατάλαβε ότι ξέχασα πάλι να πάρω την Ινσουλίνη μου.
Σ - Βανέσα μείνει μαζί μου, μου δίνει ελαφρά χαστούκια και με σηκώνει σε καθιστή στάση.
Β - Νερό.., λέω σηκώνω το χέρι μου και σκουπίζω τον ιδρώτα από το μέτωπο μου.
Σ - Εδώ, μου δίνει ένα ποτήρι και με βοηθά να το κρατήσω.
Β - Πρέπει να πάω.. Πρέπει να πάω κάτω, λέω και νιώθω την ινσουλίνη να ενεργεί καθώς αρχίζω να νιώθω την δύναμη μου να επανέρχεται.
Σ - Τι έχεις κάτω; Γιατί ξέχασες πάλι την ινσουλίνη σου;
Β - Στέις έχω να σου πω τόσα πολλά, γελάω ελαφρά και κλείνω για λίγο τα μάτια καθώς νιώθω τους μυς μου να χαλαρώνουν.
Σ - Ακούω, κάθεται δίπλα μου και πιάνει το χέρι μου καθώς μου το χαϊδεύει καθυσηχαστικά.
Β - Βγήκα με τον Λουί.. Περάσαμε πάρα πολύ ωραία.., χαμογελάω με τον νεροπόλεμο που είχαμε και στα συγκρουόμενα ακόμα και η βόλτα με την ρόδα ήταν ωραία μαζί του, ας μην αναφέρω με την μηχανή του.
Σ - Αωω εξηγεί γιατί ξέχασες να πάρεις την ινσουλίνη σου αλλά πρέπει να προσέχεις ψυχή μου, ανοίγω τα μάτια μου για να την δω να μου χαμόγελα γλυκά και το βλέμμα της μου ζεσταίνει την καρδιά.
Β - Μετά ήρθαμε σπίτι μου αφού τελειώσαμε και γυρίσαμε από το ραντεβού.. Και.. Και από το πουθενά άλλαξε.. Επέστρεψε ο Γουίλ η δεύτερη προσωπικότητα του και αναγκάστηκα και τον κλείδωσα, δάκρυα επανέρχονται στα μάτια μου. Φέρνω τα γόνατα μου κοντά στο στήθος μου σαν να θέλω να με υποστηρίξουν και περιμένω την Στέιση για το τι έχει να πει.
Σ - Έλα ηρέμησε τώρα.. Θα τον φροντίσουμε.. Θα γίνει καλά, μου χαμηλώνει τα γόνατα και με αγκαλιάζει με το ένα χέρι και νιώθω τα λόγια της να με ηρεμούν και να πιάνουν τόπο.
Β - Θέλω να τον φροντίσω αλλά έχω να πάω δουλειά έχω να δω την Ρίτσελ σήμερα και τον Ντάνιελ, γυρίζω να την δω και γελάει σαν να λέω ότι πιο χαζό υπάρχει και την κοιτάω με απορία θέλοντας να μάθω γιατί γελά.
Σ - Ένας λόγος που ήρθα ήταν για να κουτσομπολεύσω και να σε προσέξω αλλά μπορώ να τον ανεχτώ για λίγες ώρες, μου χαμογελάει και σηκώνεται βοηθώντας και εμένα να πατήσω στα πόδια μου. Πάω να κάνω στα γρήγορα μπάνιο να φύγει από πάνω μου ο ιδρώτας και να αλλάξω ρούχα. Κατεβαίνω τα σκαλιά και στέκομαι μπροστά από την πόρτα που βρίσκεται αυτός. Πάω κοντά κάνοντας μεγάλα βήματα έτσι ώστε να ακούσουν. Βλέπω το κεφάλι του που ακουμπά στο παραθυράκι αλλά είναι σκυμμένος έτσι ώστε να μην βλέπει έξω και ακουμπάω με τον ίδιο τρόπο το μέτωπο μου και εγώ κι κλείνω τα μάτια πριν πάρω μια βαθιά ανάσα και την αφήσω. Τα χέρια μου σηκώνονται και κρατάνε λίγη αντίσταση.
Β - Πάλεψε τον.. Αυτή είναι δική σου μάχη, λέω σιγανά και φιλάω το κρύο τζάμι πριν ανοίξω τα μάτια και δω να με κοιτάει με κόκκινα μάτια και ένα ανάποδο χαμόγελο.
Λ - Συγγνώμη.., λέει πριν κάνει την κίνηση με τον ώμο του και αρχίσει να χτυπά την πόρτα μανιακά κάνοντας με να ξαφνιαστώ και να νιώσω μια μικρή ελαφριά απογοήτευση να με κυριεύει. Πίσω πατάω απομακρύνοντας με από εκείνον.
Β - Εγώ δεν θα τα παρατήσω όπως περιμένω και εσένα να κάνεις.. Λουί.  

******

Ωωωωω:)

Επόμενο 19/1!

Μέχρι τότε καλό Σαββατοκύριακο:)