Schizophreny In Love l.t

21. Μετάνεια

Φτάσαμε σπίτι και ακόμα δεν ακούγαμε τίποτα πράγμα που με ανησυχούσε αρκετά άλλα έπρεπε να μάθω τι έλεγε μέσα ο φάκελος, έπρεπε να μάθω το ποινικό μητρώο του πατέρα του και να νιώσω τη γλυκιά γεύση της εκδίκησης καθώς η ασθένεια του θα τον σκοτώσει αργά ή γρήγορα.
Σ - Θα πάω κάτω να ακούσω αν αναπνέει, γελάει καθώς κατεβαίνει τα σκαλιά και εγώ πάω στη κουζίνα, αφήνω τον φάκελο στο τραπέζι και φτιάχνω δύο κούπες ζεστό τσάι. Κάθομαι στη μία καρέκλα, πίνω λίγο από το ζεστό υγρό που κάνει τα σωθικά μου να χαλαρώσουν από τον κόμπο που είχαν γίνει και παίρνω μια βαθιά ανάσα πριν ανοίξω τον φάκελο. Βγάζω όλα τα χαρτιά από μέσα που περιέχει βιογραφικό, εικόνες του και το μητρώου. Πιάνω το χαρτί του μητρώου του και μου ανοίγει το στόμα από το σοκ. Ναι μεν είναι ψυχασθενής, και μάλιστα έχει και την ίδια ασθένεια με τον Λουί, το ποινικό μητρώο του είναι κενό. Δεν διέπραξε κανένα αδίκημα όπως φόνο, ή χάλασε την δημόσια περιουσία της Ψυχιατρικής κλινικής που ήταν.
Σ - Τι λέει τελικά, με τρομάζει κάνοντας με να τιναχτώ πάνω στη θέση μου και να ανοίξω το στόμα μου.
Β - Δεν.. Είναι κενός.., λέω και ξανά κοιτάω το λευκό χαρτί μπροστά μου.
Σ - Κάτσε όλο αυτό για το τίποτα;
Β - Μάθαμε ότι ο πατέρας του πεθαίνει.., κοιτάω πάνω στο απογοητευμένο πρόσωπο της καθώς πίνει λίγο από το τσάι της.
Σ - Ναι αλλά δεν είναι αυτός που έψαχνες Βαν.., κάθεται και μου πιάνει το χέρι.
Β - Είναι καλά;
Σ - Είναι πολύ ήσυχος και κοίτα τον τοίχο έχοντας την πλάτη του στη πόρτα.., με κοίτα με ένα γνώριμο βλέμμα. Το βλέμμα που μου λέει ότι αυτό που πρέπει να κάνω μπορεί να φαίνεται λάθος αλλά είναι το σωστό.
Β - Μείνει κοντά στις σκάλες πρέπει να τον δω, της λέω καθώς σηκώνομαι και κατεβαίνω τα σκαλιά γρήγορα. Ξεκλειδώνω την πόρτα του και την κλείνω γρήγορα πίσω μου.
Λ - Μου έλειψες.., μέσα στις σκιές βλέπω την σιλουέτα του να είναι με την πλάτη γυρισμένη σε εμένα και κάνω μερικά βήματα μέσα στο δωμάτιο απομόνωσης πριν ακουμπήσω την πλάτη μου πάνω στον τοίχο.
Β - Και εμένα Λουί.., παραδέχομαι ψιθυριστά.
Λ - αλλά ακόμα με έχεις κλειδωμένο εδώ μέσα, ακούγεται νευριασμένος και βλέπω την πλάτη του να σηκώνεται και να κατεβαίνει με τις γρήγορες ανάσες που παίρνει.
Β - Εγώ.. Λουί -
Λ - Φτάνουν τα λόγια, γυρίζει γρήγορα και έρχεται κατά πάνω μου αλλά δεν φοβάμαι καθώς νιώθω το χέρι του γύρω από τον λαιμό μου.
Λ - Ήθελα να πάει ρομαντικά έξω από εδώ.. Αλλά και αυτό μου κάνει, λέει πριν ή λαβή του χαλαρώσει και σκύψει έτσι ώστε τα χείλη του να συγκρουστούν πεινασμένα πάνω στα δικά μου. Σαν λυκειόπαιδο νιώθω το στομάχι μου να γίνεται κόμπος αλλά παράλληλα οι πεταλούδες να τον κρατάνε ελαφρύ. Έκρηξη αδρεναλίνης, όταν δρας χωρίς να το καταλάβεις με απίστευτη ταχύτητα και δύναμη έτσι και τα χέρια μου τυλίγονται γύρω από τον σβέρκο του και ανακατεύουν τα μαλλιά του. Μπορεί να μην ήταν βαθύ το φιλί αλλά είχε τόσα συναισθήματα να συγκρούονται όπως πάθος, μελαγχολία, θυμός μέχρι, αλλά και κάτι βαθύτερο που ξέρω ότι είναι εκεί αλλά δεν ξέρω τι είναι. Τραβιέμαι απότομα από πάνω του και κάνω αρκετά βήματα μακριά του.
Β - Πως το ήθελες αυτό;
Λ - ξέρεις.. Ρομαντικά.. Κλισέ αλλά ήμουν πολύ πεινασμένος για να αγνοήσω τέτοια ευκαιρία, κάνει βήματα προς εμένα και χαμογελάω πριν τον σταματήσω.
Β - Τι κάνει ο Γουιλ;, πιάνω πίσω από την πλάτη μου το χερούλι καθώς έρχεται από μπροστά μου προσπαθώντας να κλείσει ξανά το κενό μετάξι μας αλλά να μην τον αφήνω.
Λ - Κοιμάται πολύ, μου χαμογελάει.
Β - Χαίρομαι, λέω και με γρήγορες κινήσεις ανοίγω την πόρτα και την βάζω ξανά ανάμεσα μας.
Χαμογελάει ακόμα πριν οπισθοχωρίσει και τον καταπιούν οι σκιές του δωματίου.
Σ - Ουάου ήταν πολύ έντονο φιλί άκουγα τις ανάσες σας μέχρι εδώ, λέει και σηκώνεται από το σκαλί που καθόταν.
Β - Στεις!