Schizophreny In Love l.t

33. Περιπλόκη

Η Ντείζι με τον Τρέβορ τραβάνε τις άκρες της μπλούζας του Λουί βγάζοντας την και την αφήνουν σε ένα έπιπλο πιο δίπλα πριν έρθει η Ντείζι και με πιάσει από το χέρι για να με φέρει κοντά στο πεντάλφα, γυρίζω στη Στέιση που το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να κοίτα προσηλωμένη, σαν κοκαλομένη και μόλις φτάνω έξω από τον δακτύλιο που ενώνει τις γωνίες του αστεριού μου βγάζουν την καπαρντίνα μου και μου σηκώνουν τα μανίκια καθώς η Ντείζι πιάνει απαλά το δεξί μου χέρι και το βάζει πάνω από ένα μπολ πριν χαράξει με κάτι κοφτερό την παλάμη μου και τραβηχτώ λίγο αναφωνόντας από το τσούξιμο πριν με ξανά τραβήξει και βάλει το χέρι μου πάνω από το μπολ έτσι ώστε το αίμα να τρέξει μέσα στο δοχείο.
Β - Γιατί το έκανες αυτό;
Λο - Σους, μου κάνει να σιωπήσω και με μια κίνηση των δαχτύλων της βρίσκω τα πόδια μου να μετακινούνται προς τα πίσω και ξαφνιασμένη δεν λέω τίποτα περισσότερο πριν ξανά περπατήσω και πάω κοντά στον Λουί με θάρρος και το χέρι μου με την πληγή κλείσει γύρω από το δικό του προκαλώντας μου λίγο πόνο αλλά τι είναι ο πόνος μπροστά σε όλο αυτό. Η Λόα παίρνει το μπολ με το αίμα μου και βουτά τον δείκτη της εκεί πριν το φέρει στο γυμνό στήθος του Λουί και ζωγραφίσει και εκεί ένα μικρό πεντάλφα.
Λο - Ξαπλώσε στη μέση σε παρακαλώ και άσε τα υπόλοιπα σε εμένα, λέει ευγενικά και το χέρι του αφήνει το δικό μου αλλά τον σταματώ μόνο για να μπορέσω να τον φιλήσω, ίσως και για τελευταία φορά.
Λ - Θα κερδίσω αυτή τη μάχη.. Για εσένα, μου ψιθυρίζει πάνω από τα χείλια μου και του χαμογελάω ελαφρά πριν απομακρυνθεί και μπει μέσα στο πεντάλφα και ξαπλώσει στη μέση του. Τότε ξαφνικά όταν η Λόα ξεκινά και μιλά κεριά που δεν παρατήρησα πριν ανάβουν από τα περίεργα λόγια της και τα μάτια του Λουί κλείνουν.
Β - Θα πονέσει;, πάω δίπλα από την Ντείζι και την Στέιση.
Ν - Μόνο εάν χάσει την μάχη με τον Γουίλ, μου χαμογελάει σαν να είναι κάτι το τόσο ευχάριστο να ακούσω και ανατριχιάζω αμέσως μόλις βλέπω τον Λουί να κουνιέται. Το σώμα του συσπάτε με τον ρυθμό που τα λόγια φεύγουν από τα χείλια της βασίλισσας τού βουντού. Αυτό πριν ξεκινήσουν οι κραυγές πόνου του.
Β - Τον πονάς!, πάω μπροστά από την Λόα αλλά με αγνοεί σαν να μην είναι εδώ, το μυαλό της είναι κάπου αλλού καθώς συνεχίζει να μιλά σε γλώσσα άγνωστη και οι κραυγές του μου φέρουν δάκρυα στα μάτια. Γυρνάω να τον δω να αρχίσει να αιωρείται και τότε μου φεύγουν λυγμοί.
Β - Σταματά!
Ν - Δεν γίνεται τώρα φτάνει στο σημείο της που τον αφήνει στη τύχη του.. Στο πεδίο μάχης του, μου πιάνει το χέρι και με τραβά μακριά από την Λόα.
Β - Τον αφήνει στη τύχη του;! Όχι όχι μου είπες ότι θα τον γιάτρευε!
Ν - Κάνει μόνο ότι μπορεί μικρή μου μετά είναι όλο πάνω του το ποιος από του δύο τους θα νικήσει, μου χαμογελάει ενθαρρύντικά αλλά είμαι τόσο συγχησμένη που τα δάκρυα έχουν στερέψει για να αντικατασταθούν από ένα τρομερό τρέμουλο.
Τα λόγια της Λόα σταματάνε και γυρνάω απότομα για να δω τα άσπρα της μάτια ξανά ανοιχτά όταν ακούω ένα χτύπημα που ήταν το σώμα του Λουί που έπεσε πάλι στο πάτωμα αλλά δεν μετακινήται μόνο αναπνέει ακανόνιστα.
Λο - Ο μικρός δεν θα τα καταφέρει.., σηκώνεται και προχωρά προς την Ντείζι.
Β - Όχι τι εννοείται δεν θα τα καταφέρει; Δεν μπορεί όχι! Όχι! Κάτι θα υπάρχει που μπορούμε να κάνουμε, τα τρεμάμενα χέρια μου πιάνουν τα χέρια της και τα μάτια της στρέφονται σε εμένα πριν πει κάτι περίεργο και νιώσω τις παλάμες μου να καίνε και περισσότερο η πληγή με το φρέσκο κόψιμο.
Λο - Εννοώ ότι ο Γουίλ είχε δημιουργηθεί μέσα από μίσος και από μόνος του ήθελε να σκοτώσει και συγκεκριμένα εσένα που επανέφερνες τον Λουί.. Επανέφερνες τον Λουί, τα μάτια της γυρίζουν στη Ντείζι και στον Τρέβορ που δεν έχουν μιλήσει μαζί της από τότε που ήρθαμε εμείς σαν να είναι υπνωτισμένοι όπως ακριβώς και η Στέιση.
Λο - Το αίμα σου στο χέρι του.. Αυτό σε κράτησε ξύπνια.. Είσαι η άγκυρα του, ξανά γύρνα σε εμένα μετά από μια μικρή παύση και με τρομάζει.
Β - Η.. Η άγκυρα;
Λο - Θα σε πάω σε εκείνον με σκοπό να τον βοηθήσεις μικρή, πιάνει το χέρι μου με την πληγή και μου φεύγει μια κραυγή από τον πόνο και τότε με ξαπλώνει δίπλα του μέσα στο πεντάλφα. Σαν να εξαφανίζονται όλα έξω από τον κύκλο και ακούω μόνο τις αναπνοές του, σέρνομαι δίπλα του και πιάνω το χέρι που είχα πιάσει και πριν με το αποτύπωμα από το αίμα μου πάνω του μας ξανά ενώνω.
Β - Έρχομαι Λουί, φιλάω το μπράτσο του πριν νιώσω τα βλέφαρα μου να κλείνουν όχι από κούραση αλλά από τα λόγια της και περιμένω.
Η άγκυρα πρέπει να φτάσει στον πάτο και να σταματήσει το πλοίο αλλιώς αν σπάσει και γίνουν όλα θρύψαλα θα είναι εξαιτίας της.. Είναι πλέον η μάχη μου.

****

Ιιιι ωραίαααα! Θα πάει να σώσει τον Λουί.. Η τον Γουίλ.. Ποιος ξέρει;
Ναι εγώ ξέρω σους χαχ.

ΣΑΣ ΥΠΕΡΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩ ΦΤΑΣΑΜΕ ΤΑ 3Κ VIEWS!!! Είναι μεγάλο κατόρθωμα για εμένα και το οφείλω σε εσάς, και πάλι σας ευχαριστώ σας υπερλατρεύω!

Τι λέτε να γίνει στο πεδίο μάχης;

Ψηφίστε κομμεντάρετε και διαδωστε! ❤