Schizophreny In Love l.t

16. Θυελλώδης

Μας οδήγησε πίσω μόλις τελειώσαμε με την ρόδα και με άφησε έξω από το σπίτι μου.
Κατεβαίνω από τη μηχανή όπως και εκείνος και με συνοδεύει στη πόρτα μου.
Λ - Ξέρεις.. Θέλω να σου πω μια ιστορία αλλά ίσως αύριο στη συνεδρία μας.. Απλά μου ήρθε στο μυαλό και νομίζω ότι θα πρέπει να την γνωρίζεις..
Β - Τι θα έλεγες για ένα ζεστό τσάι;, του χαμογελάω ακόμα και αν το ένστικτο μου μου τσιρίζει να μην τον προσκαλέσω μέσα γιατί και παραβαίνω περισσότερο τους κανόνες αλλά επίσης νιώθω σαν να χτυπάνε καμπανάκια κινδύνου στα αυτιά μου. Τα αγνοώ όμως και ανοίγω την πόρτα μου σε εκείνον. Του δείχνω το τραπέζι της κουζίνας καθώς βάζω νερό στον βραστήρα μου. Του αφήνω την κούπα του και κάθομαι στην απέναντι καρέκλα νιώθοντας την επανάληψη αυτής της σκηνής. Ένα ντεζα-βού.
Β - Μπορώ να ακούσω την ιστορία σου;, λέω και πίνω μια γουλιά από το ζεστό πράσινο τσάι μου.
Λ - Μικρός ήμουν το παιδί που όλοι κορόιδευαν.. Ο εύκολος στόχος και ζητούσα έναν πιο δυνατό και γενναίο χαρακτήρα και τότε ήρθε ο Γουίλ αλλά η ιστορία είναι διαφορετική.. Ήθελα να μάθω για τον πατέρα μου έτσι ρώτησα για στοιχεία του και τον έψαξα είναι δεκαπέντε χρόνια μεγαλύτερος από εμένα και τον είχα επισκεφτεί στη Ψυχιατρική κλινική που βρίσκεται δέκα χρόνια τώρα.. Και αυτός μου είπε ότι παλεύει με έναν άλλον εαυτό του και μετά μου είπε να φύγω γιατί δεν με ήθελε εκεί.. Θέλω να πω.. Αυτό που έχω δεν γίνεται να είναι οικογενειακό έτσι;
Τα αυτιά μου βουίζουν από όλες αυτές τις πληροφορίες. Πριν δέκα χρόνια η Πόλα σκοτώθηκε από έναν άντρα με τα ίδια χαρακτηριστικά. Η Πόλα μου έφυγε από τα χέρια του πατέρα του.
Β - Ο πατέρας σου.. Με έκανε να επιλέξω αυτό που είμαι τώρα.., λέω ανέκφραστα κοιτώντας πουθενά συγκεκριμένα καθώς γίνεται επανάληψη της ανάμνησης μου.
Λ - Τον ήξερες;
Β - Όχι προσωπικά αλλά μου έκανε κάτι φρικτό.. Μάλλον όχι σε εμένα αλλά σε ένα πολύ κοντινό μου πρόσωπο..
Λ - Θα.. Θα μπορούσα να μάθω τι;
Β - Ας πούμε απλά ότι πριν δέκα χρόνια πήρε την ζωή της καλύτερης μου φίλης μπροστά στα μάτια μου.., γυρίζω να τον κοιτάξω και βλέπω την κατανόηση και την λύπηση του για εμένα.
Λ - Πραγματικά λυπάμαι πάρα πολύ αν μπορούσα- σταματάει απότομα και τα μάτια του ανοίγουν διάπλατα αφήνοντας με να δω την αλλαγή μεγέθους της κόρης του ματιού του και το χρώμα να γίνεται πιο σκούρο.
Σηκώνομαι απότομα όπως και εκείνος και τρομοκρατημένη, τρέχω μέσα στο δωμάτιο μου καθώς γελάει και με ακολουθεί.
Κλειδώνω την πόρτα και πιάνω μια σύριγγα μέσα από το ντουλάπι μου καθώς τη γεμίζω με αναισθητικό.
Λ - Άνοιξε τώρα!, φωνάζει ο Γουίλ αντί για τον Λουί.
Β - Λουί το ξέρω ότι βρίσκεσαι εκεί πέρα μην με αναγκάσεις να σε κλείσω μέσα!, φωνάζω κρατώντας ψηλά στη χέρι μου τη σύριγγα.
Λ - Χαχα αυτός ο αδύναμος; Δεν υπάρχει πια!, γελάει και κλείνω τα μάτια μου ευχόμενη να σταματήσει τώρα πριν αναγκαστώ να τον πάω στο δωμάτιο που έφτιαξα για μια τέτοια περίπτωση.
Β - Γουίλ σε παρακαλώ σταμάτα τώρα!, φωνάζω και τον ακούω να χτυπά δυνατά την πόρτα μου για να την ανοίξει.
Απροσδόκητα ανοίγω την πόρτα και όσο πιο γρήγορα μπορώ πιέζω την σύριγγα στον λαιμό του καθώς με πιάνει από τον λαιμό και πιέζω το υγρό να μπει μέσα στον οργανισμό του.
Λ - Τι είναι αυτό;! Χαλαρώνει την λαβή του γύρω από τον λαιμό και με αφήνει πάλι στο πάτωμα.
Β - Συγγνώμη, ψιθυρίζω καθώς σωριάζεται στο πάτωμα και πιάνω τα χέρια του για να τον σύρω κάτω στο υπόγειο μου όπου έφτιαξα ένα δωμάτιο απομόνωσης κυρίως ασφαλείας για εμένα αλλά δεν θέλω να τον κλείσω μέσα σε κλινική χωρίς να έχω προσπαθήσει να τον φτιάξω. Τον βάζω μέσα και κλείνω την πόρτα κλειδώνοντας τον μέσα με τρεμάμενα χέρια. Ακουμπάω την πλάτη μου στη σιδερένια πόρτα ασφαλείας και γλιστράω κάτω καθώς αφήνω τα δάκρυα αγωνίας και του φόβου να κυλήσουν πάνω στα αναψοκοκκινισμένα μάγουλα μου.
Β - Θα σε φροντίσω.. Θα σε φτιάξω, υπόσχομαι καθώς με το μανίκι μου σκουπίζω τα δάκρυα και σηκώνομαι να τον δω από το μικρό παραθυράκι ακόμα αναίσθητο πάνω στο σκληρό πάτωμα.

****

Χεύ γεια σας:)

Ευχαριστώ που συνεχίζεται και διαβάζεται την ιστορία μου ευχαριστώ πραγματικά, σημαίνει πολλά για εμένα.

Για να δούμε τι θα τον κάνει χαχα