Meeting you was Fate.

Chapter 30- People leave because.....

(CLARK's FATE)

"Mami..." I can't control this feelinggg ><

"Clark..." I broke the kiss.

"Hmm?"

"Hindi na tayo bata para di to pagusapan.."

"Ang?"

"S*x?" tapos natawa siya XD "Hahahahaha. Natatawa ako!!!"

"Hahaha baliw. Bakit?"

"Kung gagawin man tayo yun gusto ko pag nakasuot na tayo ng wedding ring." napangiti naman ako dun :) "Pansin ko kasi di ka mapakali eh! Huhuhu. Pinaplano mo ba akong halayin? Huhuhuhu!! Bad boyfriend!!!" sabay akto na kunwaring umiiyak T__T

"Hoy!! Hindi aaah!!!!"

"Makareact?" T__T

"Eh wala matulog na tayo!!" at tumalikod ako sa kaniya pero hinila niya ako papaharap.. tae nakakahiya naman mga sinasabi neto XD

"Ayoko.. magkwentuhan na lang tayo!" pagpupumilit niya.

"Eh kanina pa tayo nagkwekwentuhan eh!!"

"E gusto ko pa! Magkwento ka!" aniya niya.. Y_Y

"Tss!!! Buti na lang walang pasok bukas!! Sige magkwekwento ako.." linggo kasi bukas.. nawala na tuloy ung urgent thing ko wahahaha.

"Sige. Makikinig ako.." ano maganda ikwento? uhmmmm... 

Nagbuntong hininga ako.. "Miss na miss ko na ang dad ko..." :(

"Aww. Diba nasa heaven na siya?" I nodded... "Anong feeling?"

"Nakakalungkot syempre kasi wala akong kabonding dito sa bahay ung tipong maglaro ng basketball at magjogging si mommy kasi di naman siya mahilig sa ganun..."

"Tapos nakakaiyak kasi pag Father's day wala akong kasamang tatay.." :"( "Alam mo mami kung ano pa ang mas nakakaiyak dun?"

"Ano?" sabi niya habang nakaakap sa akin tapos ung ulo niya nakapatong sa arm ko..

"Hindi ko naiparamdam ung pagmamahal ko sa kaniya ng lubusan..." anubayan naiiyak na ko Y_Y

"Ha? Bakit naman?"

"6 yrs old palang kasi ako nung namatay siya, napakaikling panahon nun.. Lumalaki pa lang ako, gagabayan niya pa lang ako at tuturuang magmahal ng tao pero wala eh.. namatay siya." tears falling down on my cheeks :'( "Tinuturuan niya na nga akong magbasketball nun hahaha tapos sinasama sa jogging niya para daw paglaki ko maging magaling daw ako sa basketball.." hinimas niya lang ang dibdib ko at nakikinig sa akin.. "Kaya ang swerte swerte mo kasi may tatay ka pa kaya ikaw ha habang nabubuhay pa siya iparamdam mong mahal mo siya.."

She nodded.. "Oo naman.. mahal na mahal ko kaya sila dad.." 

*sigh* ilang minutong katahimikan..... 

"Mami?" kinalabit kalabit ko siya.. "Mi...." tulog na siya -___-' tinulugan ako. Hayys makatulog na nga rin..

(CHRISTINE's FATE)

Nakakainis!! Alam niyo yun?! Nakakainis!!! =___= Its Feb 27 na hellow!!! Ano ba?!!! Birthday ko na!!! Pero di ko ramdam :((( andito ako ngayon sa room!! Binati lang nila ako pero asan gift ko?!!! Huhuhu :"(((