Meeting you was Fate.

Chapter 33- Nasa huli ang pagsisisi

Nakakatampo! Hindi nagvovote at nag-iiwan ng comment ung ibaaa :( huhuhuhu.

Baka tamarin na kong tapusin to T^T

PLAY THE SONG >> (mas magandang magbasa ng may bg music)

***

(DUSTIN'S FATE)

"Dustin?"

"Clark?"

"Nakaistorbo ata ako?" tinignan ko siya ng masama..

"Oo. Makakaalis kana, naiistorbo mo kami ni Ate." dapat aalis na siya eh! pero nangiinis ata sya kaya eto.. umupo pa sa harap ko. Mabubugbog ko to!

"Sorry.." bago pa ako makapagsalita inunahan na niya ako.. "For everything. Pati ung kay kuya inihihingi ko ng tawad. Sorry for everything Dustin, alam kong masakit ang nangyari."

"Hindi lang kay ate.. may isa ka pang kasalanan sa akin Clark." he stared at me, waiting for me to speak again.. "Ako ang ex ni Chinie."

As I expected. He was shocked.

"Ohhh." saad niya.

"You know Clark, marami kang hindi alam sa nangyari nung pagtapos mong iwan si Chinie.... THAT NIGHT."

"Huh? What are you talking about?!"

"PASAPAK MUNA!" hindi ko na siya inantay pang magsalita.. sinapak ko kagad siya, sapak, suntok, tadyak, bugbog.. napahiga na siya dahil sa sakit.. at hinarang ang dalawang kamay niya..

"Dustin!!" ani niya.. nakaamba ang sarado kong kamao sa kaniya.

"T*ng ina mo De Leon! Dahil sayo.. dahil sayo! Dahil sa kagag*uhan mo!!! Dahil sa pagiging makitid ng utak mo!!! Nabuntis si Chinie!!!!!" at sinapak ko ulit siya.. nagdudugo na ang lips nya..

"Anong pinagsasasabi mo?!!"

At kinuwento ko lahat ng nangyari nung gabing iyon...

"Kung pwede lang na burahin kana sa mundong to, binura na kita!" sabay sapak ulit sa kaniya.. pero nanatili siyang tulala.. siguro nahihirapan siyang ipasok sa utak niya lahat ng mga sinabi ko..

"Dustin. Babalik pa ba sya?" maamong tanong niya. ni hindi niya iniinda ang mga natamo nyang suntok sa akin..

"Hindi ko alam. Pagkatapos niyang ibalita na namatay ang baby niya, hindi na siya nakipagusap sa akin sa YM." and it hurts me a lot. :/

Nagclose fist si Clark.. "I'm such a trash."

"Buti alam mo!" inis kong sabi..

"Mapapatawad pa kaya niya ako?"

"Chinie is kind.. hindi siya nagtatanim ng sama ng loob. Kaya marahil, napatawad ka na nun.."

"Hayy. Chinie.. chinie.. chinie, where are you?" saad niya habang nakatingin sa mga ulap..

Binatukan ko siya.. "Alam mo.. nakakabwisit ka. Kumukulo talaga dugo ko sayo."

Tumingin sya sakin.. "Sorry sa lahat. Sorry. Sorry. Sorry." tinapik ko ang balikat niya..

Siguro.. tama tong magiging desisyon ko. Oo tama to.. Napalaki kasi ako ni Ate ng mabuting tao.. oo hindi ako pinalaki ng ama at ina ko. They don't care about us and it sucks -_-++ Siguro oras na para magpatawad? Siguro nga.