Ghislaine & Yassine | AF.

036

Het is nu al ondertussen 5 maanden verder. Ik en Yassine zijn nog steeds gelukkig. Ik hou nog steeds super veel van hem als eerst en daarvoor. Ik ben blij dat ik mijn hart heb gevolgt, en geen fouten heb gemaakt. Dit is mijn mekteb.

"Yassine!" roep ik.

Hmm, geen gehoor. Hij is zeker net weggeglipt. Dat is zo irritant aan Yassine, wanneer je het niet in de gaten hebt smeert hij 'm zonder iets te zeggen.

Ik pak mn telefoon en bel Samira op.

Ghislaine: Hey schat, hoe gaat het met je?
Samira: Mop, goed en met jou en Yass dan?
Ghislaine: Ja guuud, heb je tijd om jets te doen? Ff drankje, wat eten en bijpraten?
Samira: Tuurlijk, alleen wij 2en of zal ik Sarah en Leyla ook opbellen?
Ghislaine: Bel ze maar op, gezellig! Zal ik jou dan ophalen om half 6? Dan kunnen we daarna meteen door naar Sarah en Leyla.
Samira: Isgoed schat, tot straks X

Ik leg af en loop naar m'n kamer. Ik kies een strak truijurk uit en trek er nude hakken onder. Ik doe lichte make up en trek er een zwarte jacket over heen. Ik pak een Louis Vouittion tasje en leg me oplader, portomonnee, sleutels en telefoon erin. Ik loop naar beneden en vul een flesje drinken voor in de auto. Ik stap me auto in en zet keiharde muziek op. Ik rij naast een auto met allemaal Marokkanen ik zie ze naar me kijken en ik zet mijn zonnebril op. Ik druk meer gas in en rij weg van ze. Ik bel Samira en zeg dat ik al voor haar deur sta. Ze komt meteen naar buiten gerent en stapt de auto in. Ze geeft me een kus op m'n wang en knuffelt me.

"Leuk je weer te zien schat"
"Ja mop, zeker! We gaan er een leuke avond van maken. Even alles vergeten en niet op je mannetje richten"

"Geef je telefoon eens!"

Ik kijk haar raar aan maar besluit toch maar mijn telefoon te geven. Ze zet mijn telefoon uit en legt uit dat dat beter is, zodat ik niet verstoord kan worden door mensen die me bellen. Ik knik dat het goed is en we komen aan bij Sarah. Samira belt Sarah op en zij komt achterin zitten.

"Wat zien jullie er leuk uit schatjes!" roept Sarah door de hele auto.

"Jij ook schat!"

Ik rij verder naar Leyla toe en na een paar minuten zijn we ook bij Leyla.
Ze stapt in en geeft ons allemaal een knuffel en een kus.

"Heb jullie gemist chicks"
"Wij jou ook schat"

Ik rij door naar een tankstation en zie dan ineens de auto van Yassine staan. Ik besteed er geen aandacht aan en parkeer een paar plekken verder.

"Ghislaine, is dat niet de auto van Yassine?"
"Ja dat is de auto van Yassine ja.."

"Gaan jullie wat halen, en tanken? Dan kunnen ik en Ghislaine hier kijken naar wat Yassine uitspookt"

Ze knikken en vullen ondertussen een jerrycan met benzine. Ze lopen naar binnen.

Ineens zie ik een meisje in hoerenkleding uit Yassine's auto stappen. Ik zie dat Yassine haar een klap op haar bil gaf. Ik krijg tranen in m'n ogen, hoe kan hij mij dit aandoen?

"Wtf Ghislaine, wat flikt hij jou? Die kanker mogool gaat zien eh wollah wacht maar"
"Nee blijf zitten, ik wil meer zien"

Ineens stapt Yassine de auto uit en ik zie Sarah en Leyla om het hoekje wachten. Ik zie dat hun ook kijken naar wat Yassine allemaal doet. Dit, na alles wat ik met hem heb meegemaakt weet hij mij zo te bedriegen. Natuurlijk zei hij niks tegen mij, dan zou ik natuurlijk vragen waar hij naartoe zou gaan.. Ik heb hem mij eer gegeven, mijn trots.. Iets wat hij heeft afgepakt en gebruikt.

Ik zie Yassine naar haar toe lopen en hij staat achter haar kont, hij houdt haar bij haar heupen vast met 1 hand, en de andere hand zit boven haar buik. Ik denk haar tiet. Ze stappen allebei erin en Yassine geeft nog snel een tik op dr bil. Hij stapt ook in en ik zie dat hij nog wel zijn trouwring om heeft. Hij zoent het meisje, en dan komen Sarah en Leyla terug. Yassine heeft ze gezien en ziet gelukkig niet dat ik er ook ben. Ik rij meteen weg en rij richting een restaurant. In de auto is het ook stil..

Aangekomen in het restaurant voel ik me meteen misselijk. Ik ga alvast zitten terwijl de andere al borden vol opscheppen. Na een paar minuten geef ik me over en loop ik naar de bakplaat. Ik vraag 7 gamba's aan en een sliptong. Ik pak een bord en schep wat kleine frikandellen op, loempia's, pindasaus, sushi en als laatste loop ik weer naar de grilplaat. Ik neem mijn bord mee en loop nog even naar het drinken, ik leg mn borden neer en voel ogen prikken in m'n rug. Ik negeer het en loop in een serveerstand naar mijn tafel. Ik kijk me vriendinnen aan en we zeggen tegelijk 'Bismillah'

"Eetsmakelijk dames" hoorde we ineens een mannenstem zeggen. Een mannenstem die IK zeker uit duizende ken... Ik stop meteen met eten, en word nog misselijker. Ik kijk me vriendinnen geschokt aan terwijl hun naar hem kijken. Samira is de enige die mij medelijdend aankijkt, zij is de enige die ervan weet.  Ik blijf geschrokken kijken, en mijn adem slaat op hol. Ik leg mijn servet weg, sta met een ruk op en zonder hem aan te kijken loop ik snel door alle mensen heen naar de wc.
Ik kijk omlaag naar de wasbak en pak mijn telefoon uit mijn tas. Ik zet 'm aan en zie allemaal gemiste oproepen van mn vader, moeder, broers en Yassine.. Yassine die eghjour, wat een kanker whoesoem. Beetje rondneuken overal en dan schijnheilig doen dat ik weg ben en niet op neem.

Ik zie allemaal smsjes.

Broer R: Zusje, wollah waar ben je. Iedereen is naar je op zoek, reageer terug.
Broer M: Ghis, zusjee waar ben je? Je bent spontaan verdwenen van de aardbodem. Hoezo neem je je telefoon niet op? Ik weet zeker dat er niks aan de hand is!

Ik lach door mn tranen heen, mijn broers geloven altijd in me. Ik krijg fotos door gestuurd en appjes van Samira met de fotos van Yassine en die kehba. Voor als hij me gaat pakken, kan ik hem pakken.

Yassine: Ghislaine, waar ben je! Alsjeblieft reageer, wollah ik word paranoia. Ik zal t mezelf nooit vergeven als je pijn heb gedaan, of niet genoeg op je heb gelet. Wollah Ghislaine bel me alsjeblieft!
Ik mis je schat, ik hou van je hayati.

"Uff Yassine, krijg toch de tering, kanker hond" fluister ik zacht. Ik kijk omhoog en dan staat er iemand achter mij. Voor ik het weet word er een doekje tegen mijn mond gehouden, en word het zwart voor mijn ogen.

Woorden: 1160
Datum van publicatie: 2/02/2016.
Tijd: 21:01

Stem op dit verhaal, met dank aan @Sahar1106 (volgens mij) & @lezenlezenlezenlezen