Ghislaine & Yassine | AF.

041

Flashback

Ik voel iets hards op mijn buik vallen, en dan laat ik een harde gil.

Einde flashback

Ik knijp me ogen fijn, en bedenk me dan dat ik nog leef. Huh ik leef nog? Ik dacht dat hij me zou gaan steken.. Ik durf mijn ogen niet open te doen, en dan hoor ik voetstappen. Uit angst hou ik mijn lichaam stil, en hou ik mijn ogen dicht.

"Ghislaine?"

Ik herken die stem, maar blijf uit shock niks zeggen. Ik haal diep adem en kijk via één oog naar Yassine. Wat doet hij hier nou weer? En dan kijk ik naar mijn buik, ik schrik me de pletter van dat gezicht, Rayan op MIJN buik, met allemaal bloed, hij is dus gewoon dood, ik heb gewoon een dode op mijn buik.. Uit schrik laat ik een harde gil horen en meteen haalt Yassine, Rayan van me af.

"Hoe gaat het"

"Het gaat goed" antwoord ik vermoeiend.

Yassine buigt voor over en geeft me een kus op mijn voorhoofd. Na de kus kruizen onze ogen, en kijken we elkaar met een lach aan.

"Ik hou van jou prinses, en blij dat het goed gaat met mijn twee kleintjes"

Ik kijk hem gelukkig aan, en dan besef ik me wat hij zei. Wacht 2 kleintjes?

"Twee kleintjes?" vraag ik verbaasd.

Ik zal toch niet, nee he, ik ben toch niet zwanger van een tweeling!?!

"Jij en de kleine in je buik" zegt hij blij.

Een kleine opluchting verlaat me lichaam, gelukkig geen 2e nog, ik wil het graag rustig aan doen vooral omdat ik nog moet wennen. En volgens mij lukken twee kinderen totaal niet als Yassine telkens aan het werk is en ik hier een beetje het huis loopt te doen en te zorgen voor de kinderen, nou wat een leven. Je hoort toch ook plezier met je man te hebben? Daarom liever eerst één kind, waar ik dol gelukkig mee ben. En Yassine, daar ben ik ook trots op, hij zal een goede vader worden. Yassine kijkt me vol trots aan en ik weet waar hij nu aan denkt, hij wilt natuurlijk dat ik terug naar huis kom. We zijn al bijna drie weken verder, en drie weken in bed ZONDER mijn lieftallige Yassine, en Yassine zonder zijn perfecte vrouw natuurlijk.

Met die gedachte moet ik een beetje lachen en dan val ik ineens in slaap.

YASSINE

Ik ben blij dat het weer goed gaat tussen mij en Ghislaine en dat het natuurlijk ook met de gezondheid van Ghislaine goed gaat, tot nu toe is alles nog stabiel. Toen ze van de schrik bij kwam, viel ze erna meteen in slaap. En Rayan? Rayan zien we nooit meer te-rug. Zal hem ook echt niet missen ofzo, die kerel mag lekker dood vallen, oh oeps hij is al dood, wat jammer nou. Normaal vermoord ik mensen niet snel, maar hij, hij heeft het gewoon verdient, en ben er trots op. Nu kan ik weer een gezellig leventje leiden zonder gezeur, gezeik en me focussen op mijn toekomstige gezin! Ik kan niet wachten tot ik de kleine in mijn handen heb. Jullie vragen je af wat het word he? Nou het word dus een:

Zeg ik niet doei flash.

Het wordt een jongen of een meisje, wat het precies word krijgen jullie niet te weten, zelfs mijn familie weet het niet! Zelfs Ghislaine niet, maar zij wou het ook niet weten, maar goed terug naar de story. In de tussen tijd ben ik al gebeld en moest ik naar mijn werk toe gaan. Waar ik nu dus naar onder weg ben want Ghislaine slaapt toch al, lekker uitrusten en dan haal ik haar vanavond op, ze gaat mooi weer mee naar huis, vind het wel best zo.

Ik kom aan bij de shisha lounge en loop meteen naar het kantoor, ik krijg een taak aangewezen van mijn oom, ja mijn oom Achraff is de baas hier, we doen trouwens aan het vervoeren van drugs. Ik loop naar beneden en tref daar Chaimae aan, ik zie allemaal pakketen rond slingeren en beveel ze dat ze het moeten opruimen, de mannen beveel ik dat ze nu de drugs moeten afleveren. Na een uurtje shisha gepoft te hebben, wat bij gepraat te hebben met mijn vrienden en familie is het tijd om naar het ziekenhuis te gaan, en Ghislaine op te halen. Ik rij naar het ziekenhuis toe en stap de kantine weer in, ik koop een grote ballon met: I Love You in de vorm van een knuffeltje, een warme teddybeer. Ik loop naar haar kamer en klop aan, zonder te wachten open ik de deur met één ruk. Ze schrikt op en kijkt me verbaasd aan zovan what the fuck doe je, donder op ofzo je stoort me eh eghjour.

"Jij gaat mee naar huis" zeg ik nep-boos.

"Waarom ben je boos?"

Ik kan mijn lach niet meer inhouden en vlak erna barsten we samen in lachen uit.

"Nee kom je gaat mee naar huis, papieren zijn al geregelt"

Ze kijkt me blij aan en ik haar ook, ze stapt haar ziekenhuis bed uit en loopt naar de wc, waarschijnlijk om haar om te kleden. Ik pak alvast haar spullen en kleren in en na 5 minuten komt ze uit de badkamer, aangekleed en al. Ze ziet er weer mooi uit, like always. Ik pak haar tassen en zij pakt de ballon.

"Are U ready?" vraag ik.

Ze knikt dolgelukkig en houdt de deur voor mij open, ik bedank haar en samen lopen we naar mijn auto. We stappen in en begin met vertellen..

"Ghislaine, damn ik hou echt tering veel van je wollah. Jij hebt mij in je macht ik zeg je eerlijk, wat jij met mij kan kan geen elk andere chick. En ik ben blij met jou, jij bent de perfecte vrouw voor mij en mijn kind(eren) of nou ja, In Shaa Allah komen er nog meer kindjes. Ik ben blij dat ik zo'n vrouw als jou heb gevonden, je bent mooi lief, alles. Toen ik jou voor het eerst zag, dacht ik al dit word mijn vrouw.. Je bent een prachtige vrouw, Mash'Allah.. en kijk ons nu, paar jaar verder en nog steeds hopeloos verliefd op jou, dolgelukkig met jou, gek op jou"

Ik wrijf over haar buikje en ze kijkt weg, ik zie dat haar wangen gloeien.

"Ik hou van je, meer dan je denkt. Ik zal je nooit in de steek laten, wie aan jou komt is van mij. Niemand komt aan mijn vrouwtje en kind"

Ze kijkt me aan en fluistert zacht, ik hou ook van jou en van deze kleine hier in mijn buik.

***

Aangekomen bij mijn huis pak ik al haar tassen en stappen we samen de auto uit. Ik bekijk haar lichaam weer eens goed, damn dat lichaam, lang niet gezien, gevoeld of aangeraakt en nu mag het weer. Ik doe de tassen in één hand en geef haar een speelse klap op haar bil, en dan zoen ik haar op haar lippen. Na de zoen, pak ik haar hand en doe ik de deur open. Ik zet de tassen op de grote trap, trek mijn jas uit en mijn schoenen en Ghislaine doet precies het zelfde. Ze opent de deur, en ze kan haar ogen niet geloven. Van de schrik, begint ze heel hard te huilen...

Stem op dit vervolg.