Het is 7:00 en mijn wekker gaat. Ik sta op uit bed en doe mijn routine die ik elke dag al doe.
Keer op keer het zelfde routine dus. Gapend blijf ik stil staan en dan loop ik verder naar de badkamer waar ik mij klaarmaak.
Als ik klaar ben ga ik naar beneden en groet ik mijn moeder.
'Vandaag komen je nichten Souhaila en Lamyae.'
Ik kan me ogen niet geloven, eindelijk na al die jaren zijn ze toch weer terug verhuist naar Nederland?
Wie zijn Souhaila en Lamyae?
Souhaila en Lamyae zijn mijn nichten, Souhaila is 17 jaar en Lamyae is net 19 geworden.
Ze hebben allebei zwarte krullen, licht getinte huid, mooie lichaam en lichtbruine ogen. Het zijn prachtmeiden.
'Yemma, zijn ze weer terug in Nederland?' vraag ik aan me moeder.
'Ja benti ja! Ze komen om 3 uur.'
Ik lach naar mijn moeder en pak mijn royaums en moncler jasje en trek ze aan.
Ik loop weer rustig naar de bushalte, en tot mijn schrik zie ik weer die knappe jongen staan.
Ik stap de bus in, en die knappe jongen ook. Hij komt naast me zitten en kijkt me doordringend aan.
'Heb je me appje gisteren niet gehad?' Vraagt hij uit het niets.
Ik bloos en kijk hem recht in zijn mooie glinsterende groene ogen aan.
"Uh, jawel m..maar ik"
Ik stop met praten want dit smoesje is echt geen goed idee, ik heb gewoon gegeneerd en op blauw laten staan.
Maar dat zeg ik natuurlijk niet. Waarschijnlijk snapte hij het want hij begon over iets anders erna.
Hij kijkt me aan, en steekt zijn hand uit.
'Yassine.'
'Mooie naam.' zeg ik tegen hem.
'Jij bent Ghislaine toch?'
'Ja, hoe weet je dat?' vraag ik aan hem.
'Ik zag je samen met je vriendin en Ma Shaa Allah je bent een prachtige dame. Ik vroeg aan je vriendin hoe oud je bent en hoe je heet. Ik zag wel dat jullie naar mij zaten te staren en over mij aan het praten waren.'
Ik bloos vanwege dat laatste en hij ging weer door met vertellen.
'En toen vroeg ik je nummer aan je vriendin, en die gaf ze me.'
Hmmm Samira weer met haar acties, maar ik ben haar wel dankbaar voor wat ze gedaan heeft.
Ik stap uit de bus en we lopen samen richting school. Ineens zie ik me broers Redouan en Mourad staan.
Ik loop snel weg van Yassine naar de ingang van school en doe net alsof ik ze niet zie.
Tfoee, als hij me met Yassine zag was ik dood. Gelukkig net op tijd weggelopen.
Ik zie me vriendinnen Sarah, Samira en Leyla zitten in de kantine.
Ik loop naar ze toe en zie Yassine voorbij lopen. Ik kijk Yassine recht in zijn ogen aan en bloos. Ik kijk snel weg en Samira kijkt me al lachend aan.
'Zoo zineeee, vertel me nu maar alles ik zie de vonken.'
Ik lach naar haar en ontken alles gelijk.
'Er is niks, we hebben alleen een beetje gepraat in de bus.'
'Zozo madame, toe maar hoor.'
Na lange 8 uurtjes op school te zijn is het eindelijk zo ver, eindelijk ik ben uit.
Ik loop naar buiten en zie mijn broers weer, ik blijf staan waar ik sta en ga achter een muurtje staan.
'Waarom zitten ze hier de heletijd?'
En dan zie ik er iemand bij staan, waarvan ik het niet verwacht heb. Ik denk in mezelf, hoe kent Yassine hun nou weer?
Herschreven ☑️

JE LEEST
Ghislaine & Yassine | AF.
RomanceV O L T O O I D #6 in Romantiek op 21 december 2016 #3 in Familie op 29 april 2019 Ghislaine & Yassine. • Lees mijn andere boeken ook aub. ' Uitgehuwelijkt, maar niet gelukkig & ' Safiyae, my life.