Ghislaine & Yassine | AF.

029

"Nou oke, die ene keer in het restaurant weet je nog"

Ik kijk hem aan en knik.
"Ja dat weet ik nog" zeg ik er snel achter aan. Hij zucht en ik hoor hem sneller ademen.

"Ik zit hier al echt lang mee weetje, maar eh.." Hij twijfelt en ik maak hem kalm.

"Vertel wat er is, ik lach je echt niet uit hoor. Je kan me toch alles vertellen?"
"Ik weet het Ghislaine, maar ik weet gewoon niet hoe" zegt hij VERLEGEN.
YASSINE en VERLEGEN? Is dat wel een mogelijke combinatie?
Ik moet lachen, heel hard en hij kijkt me boos aan.
"Je zou me niet uitlachen" zegt hij boos.
"Nee klopt, maar je bent verlegen. Dat kan gewoon niet bij jou" hij kijkt verlegen weg.

"Vertel nou maar wat je wou zeggen, ik wacht al een jaar" en kijk hem nepboos aan. Hij moet lachen en kijkt mij ook nepboos aan, vlak erna schieten we allebei in de lach. Hij stopt ergens, en parkeert even.

"Oke, die ene keer in het restaurant. Ik voelde me zo goed bij jou, bij jou vergeet ik alles, bij jou weet ik waarvoor ik moet leven, en wat mijn doel is. Jij maakt me gelukkig, elke keer weer. Je maakt me aan het lachen, je bent zo grappig en lief, zacht, gevoelig. Toen je zei dat je werd uitgehuwelijkt, stortte ik gewoon in. Ik was boos, ik wilde niks meer, ik at niet meer, ik sliep niet meer, ik had een grote mond tegen me moeder, ik was niet meer dezelfde Yassine. Jij bent de gene die van mijn kwade kant, een gevoelige kant kan maken. Ik vind je al een lange tijd leuk, en ik wil mijn leven met je delen. Ik wil een toekomst met je opbouwen, trouwen, kinderen, alles. Jij bent mijn mekteb, je bent me alles. Voor jou zou ik mijn leven opofferen.. "

Emotioneel was dit he.

Ik kijk hem verliefd aan.
"Weetje Yassine, ik heb dit niet verwacht van je. What the fuck man, je vindt me leuk? Doe even normaal, wat bezielt jou!" Hij kijkt schamend weg, en ik zie verdriet in zijn ogen.

"Nee grapje Yassieeen, ik voel het zelfde voor jou. Toen ik hoorde dat ik werd uitgehuwelijkt mijn leven stortte ook in. Ik wist niet hoe ik dit moest vertellen aan jou. Ik wou en wilde je niet kwijt, en ik zou niks anders willen dan trouwen met jou."

Tatta praat dit maar ok.

Ik zie een opluchting in zijn ogen, hij komt dichterbij met zijn hoofd en zet zijn zachte lippen op de mijne. Ik ga erin mee. Oh dit voelt zo goeeee-oeeeed! Ik hou mijn armen om zijn nek en na een paar minuten laten we los.

"Ik hou van je" zeggen we tegelijk. We lachen en Yassine rijdt verder naar mijn huis. Vanaf de verte zie ik mijn huis al, hij parkeert voor het huis, voor de garage en stapt de deur uit. Ik pak eerst me tassen en voordat ik de deur open wil doen heeft Yassine dat al gedaan. Ik loop naar de voordeur en de deur wordt al open gedaan door mijn moeder. Ze omhelst me en neemt me blij de woonkamer in. Ineens wordt er confetti geschoten. Ik zie al me nichten, ooms, tantes, neven, opa's, oma's broers, en niet te vergeten mijn aller beste vriendinnen. Ik loop naar iedereen toe, ik groet mijn nichten en tantes met de 3 gebruikelijke kussen en mijn neven en ooms met de hand.

Tot ik bij Amir kom, de neef waar ik me nooit veilig bij voelde. Nu eigelijk nog steeds niet.

Flashback

"Yemma ik ga naar Khadija om Amir te bezoeken" me moeder knikt en geeft me nog wat broodjes. "Doe de groetjes aan Khadija" roept ze nog snel. Ik loop naar Khadija's huis, na een paar minuten ben ik er en bel ik aan. Khadija doet open, ze is echt een prachtvrouw. Ohja Khadija is mijn tante, en Amir's moeder en de man van Saiffedinne. Amir heeft ook nog een zusje, Youssra alleen is ze er nu niet. Amir is echt wel een pracht jongen, licht blauwe ogen, getint, donker haar, goede style gewoon perfect. Khadija is daar in tegen best wel anders, zij heeft echt een lichte huid wel beetje bruin hoor en donkere ogen. Ze heeft stijl lang haar, wat je nu niet ziet want ze draagt een hoofddoek. Ze heeft ook mooie zandloper figuur waar ze voor heeft getraint.