Ghislaine & Yassine | AF.

050

Het is ondertussen al een maand verder, and guess what? Shion is opgepakt, en heeft levenslang omdat ze meerdere malen geprobeerd heeft om ons te vermoorden, althans Anouar en mij dan.. Anouar, Yassine en ik wonen nu in Frankrijk. En het leukste is, onze families komen ook in Frankrijk wonen, zodat we dicht bij elkaar zijn. Ik heb een eigen bedrijf, dat ik samen run met Yassine. Onze eigen xxxxl winkelcentrum, het is nog wel groter dan xxxxl.

"Mama" Anouar kijkt me met grote oogjes aan terwijl hij op zijn vinger sabbelt. "Mama oeptiejj" hij strekt zijn armen en ik trek hem op mijn schoot. Wat hou ik van dit kind, mijn kind.

Ik ben zo in dromenland met Anouar dat ik niet eens doorhad dat Yassine al naast ons zat, en foto's maakte van ons. Ik kietel Anouar die al helemaal in een deuk ligt van het lachen, en plots moet ik zelf ook lachen. Ik word gewoon keihard terug gepakt door Yassine die me kietelt.

"Kom Anouar, kietel mama" ik lach heel hard, terwijl Anouar ons een beetje raar aan zit te kijken met zijn tong uit zijn mond. Wejeeh gek kind hahahah. Na een tijdje zijn ze gestopt, ik neem een diepe zucht en kijk op mijn telefoon hoe laat het is. 14:30, een mooie tijd om boodschappen te doen. Ik pak mijn zomerjas en trek die meteen aan terwijl Yassine, Anouar alvast ik de kinderwagen zet. Blijkbaar gaat Yassine dus ook mee. Ik trek mijn superstars aan en mijn zonnebril doe ik op en laat mijn haren los hangen. Ik maak de deur open en duw de buggy vooruit. Terwijl ik op Yassine wacht staan er allemaal Marokkaanse jongens om buiten mijn hek, gelukkig is die nog dicht. Ze fluiten en roepen "zinee" en dan een ander "habibiii"

Tot Yassine kwam..

"Is dat je lekkere zus?" vraagt zo'n jongen. Yassine loopt er lachend naar toe. Hij geeft ze een hand, wats dit hallo ken je ze? Ik loop naar Yassine met Anouar en ineens geeft Yassine die guy een harde volop zijn bek. "Is mijn vrouw waar je het over had, kanker gek"

De andere jongens kijken hem bang aan en rennen meteen weg. Ze laten hun vriend gewoon achter. Hayek erg.. Zijn gewoon verraders. Ik loop rustig met Yassine naar de albert heijn.

"Als dit weer gebeurt, dan roep je mij de volgende keer saf?"

"Ja" zeg ik droog.

"Ik wil niet dat er iets met je gebeurd als ik even niet bij jou ben" zegt hij terwijl hij een arm om me heen slaat en ik de buggy duw.

"Ik hou van je"

Hoorde ik dit goed? De eerste keer weer in paar maanden dat hij dit zegt. Hij is met gevoelens betreft een héle gevoelige type, waardoor hij het niet vaak zegt, maar dat maakt het ook bijzonder en lief.

"Ik ook van jou" zeg ik zacht.

Hij draait zich naar me om, en geeft me een kus op me lippen.

"Relationship goals" zegt een meisje van ik schat, 18 jaar?

Ik kijk haar lief aan en we glimlachen naar elkaar terwijl Yassine er geen aandacht aan schenkt, wat ze blijkbaar niet leuk vond. Jammer dan. Hij is van mij, hij is loyal, en hij is van mij, en hij is van mij, en nog om het duidelijk te maken. Hij is van mij, dus niet van jou. Ik weet dat Yassine de perfecte man is, die echte trouwmaterial, en dat is hij zéker wéten!

"Yassine! Kleed Anouar aan we gaan zo weg naar mijn moeder!" roep ik hard naar boven terwijl ik ondertussen de vaatwasser ontruim. We hebben ons leven weer helemaal opgepikt en zijn zelfs dichter naar elkaar toe gegroeit.

"Maaamie" roept Anouar hard en ploft naast mijn benen neer. Hij zet zijn armen om mijn been. "Anouar!!" Ik kijk hem boos aan. Zelfs dat helpt niet, dit doet hij nou altijd. Ik vind het niet erg, maar het probleem is dat hij het telkens op de verkeerde momenten probeert. En luisteren? Ho maar hoor.. Meneer is een bijdehandje aan het worden, en ja.. nu al ja.. Na een aantal keer Anouar mee gesleept aan me been te hebben, vond ik het wel genoeg en heb ik hem van mijn been af getrokken. Soms irritant, maar houden voor altijd.
Anouar groeit ook aardig, mag wel wat rustiger maar ja.