De pijn in mijn leven.. True story

#6 - Tweestrijd

Het was alweer maandag. Mijn wekker ging en ik stond met bonkende hoofdpijn op. Ik had pijn, veel pijn van gisteravond. "Waarom moet mij dit overkomen?"
Met die gedachte ging ik me opfrissen en omkleden.

Pfff nog 2 lessen te gaan. Laat deze dag snel voorbij gaan!
Ik voelde me niet goed en zat de hele tijd in gedachten. Ik had besloten Achraf te appen in de avond. Misschien voel ik me dan weer een beetje goed.

De laatste lessen vlogen voorbij. Ik kon eindelijk naar huis gaan en in mijn bed liggen, maar eigenlijk wil ik helemaal niet naar huis. Daarom besloot ik even te gaan zitten in het parkje achter mijn huis. Daar zit ik altijd als ik even weg wil van alles en rustig wil nadenken.
Ik appte Achraf.

F: Hey Achraf
A: Heeyy
F: Stoor ik?
A: Nee tuurlijk niett gekkie
F: Hoe gaat het?
A: Jaa goed en met jou dan?
F: Ja, gaat wel..
A: Mooizo

Ugh begrijpt hij de hint dan niet? Het gaat helemaal niet goed. Maarja dat kan ik hem niet kwalijk nemen, want ik vertel hem niet wat er aan de hand is.
Misschien moet ik het toch maar ter sprake brengen.. Of toch niet?

"Pff deze tweestrijd maakt me gek. Wat heb ik te verliezen? Najaa, iedereen kent mijn vader en ik wil niet dat mensen hem opeens als een slechte man gaan zien, want ja.. Hij doet alleen zo tegen mij en niet tegen mijn zus of mijn moeder.."

Weetje wat. Fuck it, ik ga het hem gewoon vertellen. Ik kan er niet meer tegen..

F: Achraf.. Ik wil je niet lastig vallen, maar het gaat helemaal niet goed.. Ik weet niet wat of waarom maar mijn vader was weer bezig..
A: Neee Fadoua.. Echt? Wat heeft hij gedaan??

Ik vertelde hem in het kort wat er gisteravond was gebeurd.

A: Nee Fadoua gaat het wel? Pfff is echt niet normaal wat hij doet hoor

Nee, ik wist ook wel dat het niet normaal was.. Een gevoel van schuld bekroop mij, omdat ik hem heb verteld wat mijn vader mij heeft aangedaan.. Omdat hij zei "is echt niet normaal wat hij doet" Ziet hij hem nu als iemand die slecht is? Vragen spookte door mijn hoofd en ik besloot maar om gewoon naar huis te gaan..

Thuis aangekomen begon de discussie weer. Dat gevoel van schuld was meteen verdwenen. "Wanneer word ik verlost van deze drama?"