De pijn in mijn leven.. True story

#29 - Official

It's official. Ze gaan uit elkaar.. Hoe moet ik me voelen? Tuurlijk doet het pijn, maar dit is toch wat ik al die jaren hoopte en wilde door zijn gedrag tegenover mij?

Hoe kan ik me er nu dan zo slecht en schuldig over voelen? Met al deze vragen maakte ik Amir elke dag gek. Hij zegt van niet, maar ik voel me toch tot last.

-

Ik kwam thuis van een lange dag op school. Het huis was leeg en mijn vader zat alles in te pakken..
"Ehm.. Papa? Wat ga je doen?"
Papa: ik ga weg. Je moeder wil toch dat ik weg ga? Ewa ik ga weg.
Ik: nee maar waar ga je dan heen?
Papa: zie ik wel

Een traan glipte uit mijn ooghoek. Geef ik dan toch om hem? Want dit deed me echt pijn. Ik liep naar me kamer en daar begaf ik mezelf. Ik huilde en ging kapot. Vooral op het moment dat ik een foto van vroeger zag met mijn vader..

This shit hurts too much. Is dit echt mijn schuld? Is dit de Dua die is uitgekomen? Een schuldgevoel bekroop mij en ik begon harder te huilen.. Ik hoorde dat hij boos en agressief werd. Hij schreeuwde aan de telefoon..

"JAA WIL JE DIT JE KINDEREN AAN DOEN? ZE ZITTEN HIER TE HUILEN ALLES, KOM NAAR HUIS WANT IK GA WEG."

Dat moest mijn moeder wel geweest zijn..