Vandaag is de dag van mijn herkansing!! Ik was zo gestrest, maar In sha Allah gaat het goed komen!
Nadia en ik besloten snel naar school te gaan, want ik moest voor 12:00 uur mijn papierwerk inleveren van mijn examen.
Het was 11:40 en we waren net op school aangekomen. Ik startte de computer snel op, want ik moest nog de laatste dingen uitprinten en verbeteren.
Hoe ga ik dat doen met deze slome computers en waarom doen Marokkanen altijd alles laatste moment??
Ik had het aangepast en wilde het net gaan uitprinten totdat ik daar al iemand zag staan. Ik had nog 4 minuten. Het was 11:56 , de spanning steeg.
Fadoua: Meneer mag ik aub eerst printen? Het is maar 1 blz en ik moet het binnen 4 minuten inleveren..
Meneer: Nee ik heb ook haast sorryIk gaf hem izjen vieze blik en zat te wachten.
Meneer: Het is niet veel hoor.
Ik negeerde hem nog steeds en wachtte ongeduldig.
Hij was eindelijk klaar en ik begon te printen. Vervolgens zag ik hem praten met een andere man. Hij had toch zogenaamd haast? Wauw tfoe 3la misgunner.Ik deed het snel in een mapje en keek die man nog met een vieze blik aan en zei "Ik dacht dat sommige mensen haast hadden?!😒"
Ik rende naar het examenbureau en stond voor de balie. Het was net 12:01 uur.
Ya Rabbi In sha Allah is het geen probleem. Ya Rabbi laat me slagen. Ya Rabbi...
De mevrouw achter de balie kwam en zei dat ik 1 minuut te laat was.
Fadoua: Ja er was een man bij de printer en die moest nog printen en ben hier echt naar toe gerend , zoals je kan horen.
Mevrouw: Dit is niet netjes. Het is wel je examen en dat is een belangrijk onderdeel voor je diploma.
Fadoua: Ja ik ben toch ook gaan rennen. Het is maar 1 minuut hoor?
Mevrouw: Je mag blij zijn dat je docent en nog niet is om het op te halen.
Fadoua: Ja toch.Ze ging controleren of alles erin zat en vulde vervolgens het blaadje in van het bewijs dat ik het heb ingeleverd. Ze schreef bij de tijd echt 12:01.
Tfoe wat een misgunner zeg. Alsof ze niet gewoon 12:00 neer kan zetten. Ze3ma mij niet laten slagen ofzo. In sha Allah doen ze niet moeilijk.
Ik deed mijn handtekening en liep boos en gestrest weg. Ik kwam mijn oude docent tegen, ook Marokkaans en ik vroeg hem of ze moeilijk zouden doen omdat er 12:01 staat.
Hij stelde me gerust en vertelde dat ze daar niet moeilijk om doen.Vervolgens wenste hij me veel succes, want heb over een paar uurtjes me presentatie over me examen op stage.
Mohammed, me stagebegeleider, liet niks weten terwijl hij bij dat gesprek aanwezig moet zijn. Ik appte hem en vroeg of hij nog komt.
Mo: Sorry ik ga het niet redden, moet de kinderen van school halen. Zal ik het vertellen aan de docent of red jij het wel?
Fadoua: Doe t zelf wel.
Mo: Is goed, succes en kom terug met goed nieuws!
Fadoua: Thanks.Ik was zo boos op hem. Ik wilde hem er sws niet bij hebben, maar dat hij 1 uur van te voren afzegt? Sorry hoor hoe onbeleefd kan je zijn? En ergste is, ik moest erachter aan gaan, niet eens hij ofzo?
Ik besloot niet te stressen en gewoon samen met Nadia voor te bereiden op onze examen..
In sha Allah gaan we slagen!
JE LEEST
De pijn in mijn leven.. True story
Non-fictieEen verhaal met liefde, drama, pijn, verdriet & vriendschap!