De pijn in mijn leven.. True story

#122 - Flashbacks..

Ik was bijna klaar met werken. Ik liep naar buiten om de spullen naar binnen te brengen. Ik keek naar rechts en zag hem daar staan met een meisje.

Wauw, wollah als hij nog lef heeft ooit met me te praten dan is hij op het verkeerde adres.

Ik pakte het reclamebord en liep geïrriteerd naar binnen. Tfoe ik haat mannen!

Nadat ik alles naar binnen had gebracht en ik de winkel wilde sluiten kwam er iemand binnen.

Drie keer raden wie? Juist ja, de beveiliger.

Beveiliger: heeeey Fadoua
Fadoua: ehm ik wilde net sluiten, dus kan je even opschieten?
Beveiliger: soow met het verkeerde been uit bed gestapt?
Fadoua: nee hoor, maar je houdt me op. Moet nog veel doen voor school, dus ik je even opschieten?
Beveiliger: oké, ga je naar de bieb hiernaast?
Fadoua: ja, als ik eerst even mag afsluiten?!

Deze man denkt serieus nog dat ik normaal ga doen. Haha, laat me niet lachen.

Hij snapte de hint en deed snel zijn ding. Hij liep de winkel uit. Hij wist dat hij me beter niet meer kon groeten. Ik sloot de winkel geïrriteerd af en liep de bieb in. Ik zocht een plekje en ging alles klaarzetten.

Dit wordt een lange middag..

Ik was druk aan het studeren, totdat iemand me weer lastig viel.

"Heey.."
Fadoua: ja?
Beveiliger: ben je boos op me?
Fadoua: nee, waarom zou ik?
Beveiliger: gewoon, ik heb het idee dat je boos bent.
Fadoua: nee hoor.
Beveiliger: oke mooi. Wat ben je aan het doen?
Fadoua: studeren zoals je ziet
Beveiliger: lukt het een beetje?
Fadoua: ja voordat jij kwam wel ja.
Beveiliger: even pauze mag wel. Ga je mee naar buiten? Even frisse lucht halen..

Ik liep mee zonder wat te zeggen. Had sowieso even frisse lucht nodig..

Ik staarde voor me uit. Ik zag een speeltuin met een kind en zijn vader samen spelen. Ik voelde een steek door mijn hart gaan. Ik keek, maar ik keek ook weer niet. Ik was ver weg.. ik voelde tranen opkomen.

Beveiliger: waar denk je aan?

Ik werd ruw uit me gedachten gehaald en besefte dat ik niet alleen was. Ik knipperde vaak met me ogen in de hoop dat de tranen snel weggingen zodat hij het niet zag..

Fadoua: nergens aan
Beveiliger: Fadoua, je kan me alles wijsmaken, maar dit niet. Je dacht ergens aan.. iets zit je dwars
Fadoua: nee hoor. Beetje stress van school
Beveiliger: nee echt niet. Als je het niet wilt zeggen moet je dat gewoon zeggen.
Fadoua: er is niks. Niks belangrijks tenminste..
Beveiliger: ik vind het wel belangrijk, dus vertel..
.....
Als je wilt.. ik ga je nergens naartoe dwingen.

Ik keek hem aan en dacht dat hij wel te vertrouwen is. Ik dacht nog even na of ik me moest openstellen of niet.. Uiteindelijk deed ik kort me verhaal.

Beveiliger: kom we gaan naar binnen, dat praat rustiger..

We liepen naar binnen. Het was rustig en leeg. We gingen zitten. We hadden het er nog eventjes over.

Beveiliger: schat, je moet niet zo in het verleden blijven zitten. Het gaat je alleen maar kapot maken zo. Focus je op je school.

Hij kwam dichterbij zitten. Ik zat tegen de muur aan dus kon geen afstand meer nemen. Hij keek me lang aan. Hij legde zijn hand op mijn been. Hij ging iets meer naar boven, terwijl hij verder praatte. Net alsof ik het dan niet door zou hebben..

Ik raakte in paniek. Ik kreeg flashbacks van Oualid. Hij zat ook aan me. Hij raakte me ook ongewenst aan. Ik moet hier weg!!