De pijn in mijn leven.. True story

#120 - Sick..

Donderdag
Een mooie dag om aan het werk te gaan. Ik moest vandaag sluiten met een collega. Ik was al begonnen sinds 12:00 uur.
Ik was bezig achter de balie.
"Mevrouw mag ik een pakje sigaretten?"
Net toen ik me omdraaide om een pakje sigaretten te pakken voelde ik me licht in me hoofd. Ik viel bijna voorover en kwam met me hoofd tegen de lade van de kast aan. Ik voelde een steek bij mijn hart.

Nee alsjeblieft niet weer. Laat me dit volhouden zonder pijn aub.

Ik pakte de sigaretten en deed alsof er niks was.
Fadoua: Nog een fijne avond!
Klant: bedankt jij ook!

Het was onderhand 18:15 uur. Ik voelde de steek bij me hart weer opkomen. Ik voelde me wederom licht in me hoofd. Ik liep naar het kantoor en ging even zitten, maar ik haalde de stoel niet eens. Daar lag ik dan, op de grond. Ik had geen kracht om op te staan of om te zitten..

Mijn collega kwam het kantoor binnen en schrok.

Collega: Fadoua wat is er ??
Fadoua: Niks ik heb hele erge steek bij me hart maar is vast niks. Heb dit al een paar dagen nu..
Collega: een paar dagen?? Ga naar huisartsenpost nu. Ik sluit wel af vandaag.
Fadoua: neejoh je mag niet eens alleen sluiten en het is vast niks joh.

Ik haat ziekenhuizen zo erg. Ik ontwijk het gewoon. Tuurlijk weet ik dat ik hiervoor naar het ziekenhuis moet gaan, maar er zal toch niks uitkomen dus bespaar ik mezelf de moeite.

Collega: nee ik ga nu de manager bellen dat je weggaat. Dit kan niet. Straks ga je knock out.

Ugh, ik had geen eens zin om ertegenin te gaan. Ik liet het voor wat het was en probeerde weer op adem te komen. Ik voelde een drukkende pijn en een lichte steek. Apart.. kan het niet omschrijven.

Na al mijn kracht verzameld te hebben kon ik eindelijk op een stoel zitten. Ik viel weer weg..
De tijd vloog voorbij. Het was ondertussen al 19:20 uur. Ik wilde net opstaan om weer te beginnen, maar ik liep al gauw op tegen de manager.

Fadoua: huh wat doe jij hier?
Manager: ik hoorde dat je je niet goed voelde. Ga maar naar het ziekenhuis, ik neem het over.
Fadoua: oh zo lief. Dankjewel.

Wauw dit had ik niet verwacht van hem? Hij was altijd zo bot.

Ik pakte mijn spullen en liep richting het ziekenhuis. Geen idee waar het ligt. Ik zag een bankje en ging zitten. Ik keek voor me uit. Wat als het iets ernstigs is? Wat als het niet meer te genezen is? Wat als het gewoon niks is? Waarom zou ik de moeite doen om te gaan?

Ik opende de app 9292 en keek hoe laat de trein kwam richting huis. Ik heb geen zin in het ziekenhuis.

*Collega belt...*

Fadoua: hallo?
Collega: hey waar ben je?
Fadoua: ik weet niet ergens op een bankje. Niet ver van werk
Collega: oh die tegenover de autogarage?
Fadoua: ehmm.. ja klopt!
Collega: waarom zit je daar? Ga naar het ziekenhuis!!
Fadoua: nee ik wil niet. Het is vast niks. Ik ga naar huis
Collega: nee blijf daar. Ik kom eraan!

Ik hing op. Ik heb hier geen zin in. Ik wilde net opstaan om te vertrekken totdat ik me naam hoorde.

FADOUAAA

Ik draaide me om en zag me collega.
Collega: kom we gaan nu naar het ziekenhuis!