De volgende dag stond ik met bonkende hoofdpijn op. Het was 10 uur. Ik moest naar stage gaan, maar me hoofd stond er niet naar.
Alsnog moest ik gaan, want heb de laatste tijd al te vaak afgezegd.Ik ging met moeite opstaan en omkleden, maar vanaf de seconde dat ik opstond begonnen de tranen alweer te komen.
Wauw , na twee jaar vriendschap. Elke dag praten, letterlijk elke dag , en dan dit? Sorry hoor maar..? Hoe harteloos ben je dan?
Ik besloot me gedachtes opzij te zetten en op te staan. Ik deed snel me kleren aan en fixte me hoofd met wat make-up en ik liep naar de bushalte.
Eenmaal daar aangekomen kwam de bus meteen. Ik ging achterin zitten, deed oortjes in en muziek en daar kwamen de tranen..
Wauw zelfs huilen in de bus. Dan weet je gewoon dat dit me echt zwaar heeft geraakt want ik huil nooit in het bijzijn van iemand, nooit.
De tranen stopte niet.. Ik dacht opeens aan alles, m'n vader die er nooit is geweest, de scheiding, familiebanden die verbroken zijn, Amir, alles kwam opeens naar boven..😞
Ik wachtte op het moment dat hij me zou deblokkeren..
Ik at helemaal niks, had geen eetlust niks..
Hoe lang gaat dit nog zo door?Eenmaal op stage aangekomen liep ik eerst naar de wc om me gezicht weer te fixen.
De uitgelopen mascara weg te vegen en een neppe glimlach op te zetten..😊Ik liep met lood in me schoenen naar boven, mijn "kantoor". Daar zag ik Mo al zitten, mijn stagebegeleider. Hij was in gesprek met een andere vrouw die daar werkt.
Ik besloot zo onopvallend mogelijk naar binnen te gaan en te zitten. Maar hij keek al direct mijn kant op, maar hij keek meteen weer weg. Vervolgens keek hij nog een keer.
Mo: "Heeeey Fadouatje, zooo wat ben jij veel afgevallen, ik herkende je niet eens?!"
Eh oké waarom zegt hij dit waar die vrouw bij is. Kapot voorschut.
Fadoua: Ook hallo 😒
Onbekende vrouw: Hey meid, ik ben Fatima.
Fadoua: Hey, ik ben Fadoua.😊Ze gingen de laatste dingen bespreken en toen vertrok Fatima.
Daar zat ik dan, alleen met hem. Me hoofd stond er echt niet naar. Had hier totaal geen zin in gewoon.Mo: Ewa Fadouatje, kom hier zitten ik bijt niet hoor..
Ieuw. Ik haat t als jongens zo praten, laat staan mannen.
Mo is 38 en is getrouwd. Daarnaast heeft hij ook al kinderen.
Ik pakte een stoel en ging aan dezelfde tafel zitten. De tafel was best groot dus ik nam die afstand nog steeds.
Mo: Kom hier naast me zitten, ik bijt niet?
Fadoua: Ik zit toch goed zo
Mo: Kom gewoon hier zitten?Oké wtf is zijn probleem man ?😒 ik had geen zin in discussie dus besloot gewoon daar te zitten. Had al genoeg discussie gehad afgelopen avond.
Mo: Ik weet dat ik het niet mag zeggen, maar het staat je goed..
Fadoua: Eh ja wat moesten we met die flyers doen?Ik was niet highclass ofzo hoor dat ik geen dankjewel zei, maar hij begon pedo gedrag te vertonen en dat is de reden waarom ik zo reageerde.
Mo: Nee, ik meen het. Het staat je echt goed wollah. Je weet dat ik het niet zou zeggen als ik het niet meen..
Fadoua: uhm ja oke dankjewel. Maar de flyers?
Mo: haha gekke FadouatjeVervolgens ging hij even zijn werk afmaken en daarna zouden we de flyers gaan uitdelen.
Daar keek ik dus niet naar uit.. Wil het liever in me eentje doen..😒
JE LEEST
De pijn in mijn leven.. True story
Non-FictionEen verhaal met liefde, drama, pijn, verdriet & vriendschap!