De pijn in mijn leven.. True story

#107 - Mama

Eenmaal bij mijn moeder aangekomen liep ik direct naar mijn moeder toe. Ik vertelde haar het hele verhaal. Ze kregen tranen in haar ogen en keek met ongeloof naar me toe. Niet dat ze me niet geloofde, maar ze kon niet geloven dat hij me dit heeft aangedaan. Door de tranen in haar ogen kwamen de tranen ook in mijn ogen.

Naast de hele actie van me vader was er ook nog een vieze actie van Asmae die alles erger maakte op dat moment dat hij al agressief was. Ik snap niet hoe ze dat heeft kunnen doen en dat raakt me nog meer dan wat me vader heeft gedaan.

Ik kon het niet meer aan en liep weg. Ik friste mezelf op en deed mijn pyjama aan. Ik lag in bed en daar kwamen de tranen..

Waarom overkomt mij dit?

Ik begon weer depressief te worden. Altijd wanneer het weer een beetje goed gaat, moet er iets gebeuren waardoor ik depressief word.

De dagen erna verliepen snel, maar wel moeizaam. Ik was te moe om naar buiten te gaan. Te moe om iets te doen. Te moe voor de mensheid en dit leven, maar toch stapte ik elke ochtend uit bed om te werken.

Ik miste mijn Taraweeh gebeden elke avond.. met hartpijn lag ik elke avond in me bed. Denkend aan wat er is gebeurd. Tranen rolde over mijn wangen en de pijn schoot recht in me hart. Waarom Ya Rabbi waarom?🙏🏼

Ik viel in een diepe slaap..

Me deur vloog open en ik zag hem daar staan.. hij keek me met een agressieve blik aan en kwam naar me toe lopen. Ik wilde naar achter, maar ik kon geen kant meer op.

Fadoua: HOU OP PAPA AUB HOU OP. IK GA ME GEDRAGEN IK GA ALLES DOEN WAT JE WILT AUB HOU OP. IK KAN NIET MEER. IK WIL NIET MEER LEVEN.

Het hielp niet. Hij stond voor me neus en pakte me bij me keel. Hij kneep erin totdat ik ademnood had.

Ik schrok wakker en keek geschrokken om me heen.

Fadoua: Waar ben ik? Wat is dit? Waar is hij????

Ik begon mijn kamer in mijn moeders huis te herkennen en voelde een opluchting. Ik liep naar het raam en deed hem wagenwijd open.

Alsof het niet erg genoeg is om het in het echt mee te maken, droom ik er ook nog over. SubhanAllah. Ya Rabbi verlos me van deze zorgen..

De dagen vlogen voorbij. Ik slaap met de dat slechter en ik kom met de dag slaap te kort. Ik voelde me zwak en misselijk en mijn hoofdpijn kwam terug. De schoolstress kwam er ook weer aan. Het einde van het jaar nadert en de vraag is of ik over ga aangezien ik studiepunten mis..

Ik kan deze stress allemaal niet meer aan. Ik wil gewoon normaal slapen. Ik deed me ogen dicht en viel in slaap..

Maar voor hoelang is de vraag..