Mijn stagebegeleider en ik waren boven aangekomen in het lokaal. Ik zette mijn tas aan de kant en ging aan de andere kant zitten van Mo. Hij ging opeens naast me zitten.
Uh wat doet hij? Wtf is zijn probleem?
Ik stond weer op en liep zogenaamd door het lokaal en ging weer ergens anders zitten. Opeens praatte hij.
Mo: Kom hier naast me zitten
Fadoua: Nee ik zit hier goed
Mo: Nee kom hier zitten
Fadoua: nee pfff ik heb stress wejoDit zei ik express zodat hij zou stoppen met "kom naast me zitten" ditdat. Ik ging weer ergens anders zitten en negeerde hem.
Hij kwam opeens naast me zitten. Wauw ik kreeg zjnoen van deze man. Hij is al 38 en komt hier kinderachtig doen terwijl zijn vrouw en kinderen thuis zitten. Gaat hij zich nog gedragen naar zijn leeftijd of wat?😒🔫
Gelukkig kwam mijn docent op dat moment binnen en bood ons een kopje thee/koffie aan, maar verontschuldigde zich al gauw omdat het ramadan is.
Na even gepraat te hebben begon ik over mijn werkplek en wat ik daar allemaal doe. Tijdens het praten, besefte ik dat ik me totaal niet goed heb voorbereid. Beter haal ik dit.. Ya Rabbi..
Na 1,5 uur gepraat te hebben en vragen beantwoord te hebben was hij tot een conclusie gekomen dat ik voor een herkansing moest gaan. Wauw, didn't see that coming..
Ergste van alles is dat Mo door al die afwijzingen mij expres slecht ging beoordelen.
Docent: Deel A en deel C moet je herkansen, voor de rest is alles goed.
Mo: Ja neem deel B anders ook gelijk mee. Doe die ook opnieuw.
Fadoua: Uhm hallo? Deel B is goedgekeurd dus waarom zou ik de moeite nemen die opnieuw te doen als die goed is?
Mo: Ja gewoon kan je nog beter doen
Fadoua: Nee waarom zou ik dat doen als t niet hoeft?
Docent: Nee deel B hoeft ze niet opnieuw te doen.
Mo: Oh oké.Wat een flikker. Tfoe 3ala bashar.
Ik liep boos weg en liep naar beneden. Ik irriteerde me aan alles en iedereen. Ik was fucking boos. Tfoe moet mij weer overkomen.😒Eenmaal beneden aangekomen vroeg iedereen meteen of ik het had gehaald. Ugh ik haat dit moment.
Fadoua: Nee heb herkansing. Tfoe wollah hoef hem nooit meer te zien. Als hij nog beetje goed ging praten dan was er niks aan de hand, maar nee deze man moet het nog erger maken. Tfoe.😒
Nadia: neeejoh zeg wollah? Wat is er gebeurd dan wat zei hij??
Lars: Neeejoh wat is er gebeurd? Wat zei die?
Khalid: Nee meen je niet?Ik legde hun 1 voor 1 uit wat er is gebeurd.
Nadia: wauw wollah kapot vies. Ik zou niet eens meer tegen hem praten. 3ayek vieze actie.
Lars: Neejoh? Wel vieze actie man. Maar komt goed zuster, je gaat het halen InshaAllah. Als je hulp nodig hebt gewoon appen!
Khalid: Nee meen je niet? Wollah vieze actie man wat een klootzak. Tfoe. Je moet gewoon herkansen en dan komt het goed zusje geloof me.
Dit deed me wel een beetje goed, alleen had ik er geen vertrouwen meer in dat ik zou slagen.
Lars is trouwens een klasgenoot van mij, net zoals Khalid en Nadia is mijn vriendin zoals jullie weten.Lars is eigenlijk soort van een Marokkaan geworden door onze Marokkaanse klas, vandaar dat hij die woorden als InshaAllah enzo ook gebruikt.
Mohiem back to reality, ik was opgefokt en gefrustreerd om alles wat er was gebeurd. Ik wilde huilen uit woede en de moeite die ik heb gedaan voor dat klote verslag.
Ik kan niet wachten tot ik thuis ben..😩
JE LEEST
De pijn in mijn leven.. True story
Non-FictionEen verhaal met liefde, drama, pijn, verdriet & vriendschap!