#54 - Last day

953 60 2
                                    

Mo ging Khalid groeten. Ze praatte nog even met elkaar en vervolgens probeerde Mo mij de hele tijd te commanderen.

Ik irriteerde me dodelijk aan hem, maar besefte dat dit mijn examen was en tevens ook mijn laatste dag. Dus ik hield me in.

Nadat ik de activiteiten afgerond had liepen we terug naar het kantoor, waar mijn laptop nog lag. Ik zou namelijk met Khalid aan de slag gaan om onze examen af te ronden. De praktijk heb ik zojuist uitgevoerd, maar nu moeten we nog een heeeel verslag typen.

Eenmaal op het kantoor aangekomen gingen we aan de slag. Mo ging eerst nog naar een andere locatie en daarna zou hij de beoordelingsformulieren invullen. Hij mag wel opschieten, want ik wil zo snel mogelijk van hem af.

Nadia zit in de hoek muziek te luisteren en Khalid en ik proberen te werken aan het verslag. Ondertussen praten we over van alles en nog wat.

Nadat we een uurtje verder waren en een paar zinnen verder, besloot Khalid naar huis te gaan. Niet veel later kwam Mo binnen. Hij vroeg aan Nadia of ze wilde vertrekken, zodat hij 1 op 1 met mij die beoordelingsformulieren kan invullen. Slaat nergens op, waarom 1 op 1?

Ik appte Khalid meteen.

Fadoua: omgggggggggg
Khalid: wat is er??
Fadoua: hij stuurde nadia weg om dat gesprek 1 op 1 te voeren met mij?!
Khalid: neeeejoh , hou me op de hoogte
Fadoua: Ja is goed

Een uur later en een paar rare opmerkingen later, zat ik daar nog steeds. Wauw even serieus hoe lang gaat dit nog duren?

Khalid: Enn??
Fadoua: wollah besef even ik zit hier nog steeds. Tfoe ik haat hem wollah tfoe
Khalid: neejoh? Ga naar huis gek wollah
Fadoua: ja hij is bijna klaar
Khalid: gwn gaan, wat denkt hij

Ik besloot dingen snel af te ronden, zodat hij besefte dat ik weg wilde. Het was onderhand 6 uur.😒

Eenmaal thuis aangekomen voelde ik weer dat gevoel van gemis. Ik mis Amir, aan wie ik alles kon vertellen..

Ik besloot Nasser te bellen. Nasser en ik belde dus wel elke dag 4 uurtjes of langer. Ik zie hem niet als iets qua liefde ofzo en ik hoop hij ook niet, want heb daar geen behoefte aan.

Dat dacht ik tenminste..

De pijn in mijn leven.. True storyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu