De pijn in mijn leven.. True story

#115 - Work

De volgende dag moest ik meteen aan het werk. Ik stond vermoeid op en ging naar werk. Ik belde Nasser nog op om te vragen wanneer ik hem eindelijk zou zien, maar guess what? Geen gehoor.

Ik besloot me er niks van aan te trekken en met een goed gevoel naar werk te gaan. Eenmaal daar aangekomen pakte ik mijn werkkleding en ging me omkleden.

De tijd vloog voorbij. Het was onderhand 18:00 uur. Ik moest werken tot 21:00 uur. Ik keek op me telefoon en zag een gemiste oproep van Nasser. Ik besloot hem terug te bellen..

Nasser: ja hallo?
Fadoua: ja? Je belde
Nasser: wat praat je stoer. Ik dacht ik ga het goedmaken ik kom langs je werk, maar ik liep toch maar niet naar binnen.

Ik was in shock.. Hij stond gewoon hier voor de winkel. Dezelfde jongen met wie ik anderhalf jaar contact heb, maar nooit heb gezien. Hij was hier?!?!?

Nasser: hallo ben je dr nog?
Fadoua: wat? Ja. Huh eh was je hier? Waarom kwam je niet naar binnen dan?
Nasser: ja ik zag een andere jongen werken, maar ik zag jou niet dus waar ben jij??
Fadoua: eh ik was gewoon achter op kantoor hoor.
Nasser: hmm ja ja
Fadoua: eh ja. En als je me niet gelooft had je me moeten bellen toen je voor de winkel stond en niet achteraf bellen met dat je er was.
Nasser: ga je nog normaal praten of niet?
Fadoua: nee want t is elke keer hetzelfde liedje met jou. In de buurt zijn, maar mij niet zien? Wat wil je eigenlijk van mij? Begrijp jou niet.
Nasser: weet je wat. Ga weer aan t werk en bel me als je klaar bent.
Fadoua: waarom moet ik bellen? Je weet dat ik 9 uur klaar ben, dus bel jij maar.
Nasser: oke saffi doei

Ik hing op zonder te antwoorden. Ik begin nu echt schijt aan hem te hebben. Ik besef nu pas dat ik letterlijk aan het lijntje wordt gehouden en dat maakt me ziek.

Het was 20:50 uur. Over 10 minuten zou de winkel sluiten. Ik begon de laatste dingen schoon te maken en op te ruimen. Nadat we klaar waren stonden we buiten de winkel. Ik zag een zwarte auto geparkeerd voor de winkel met zijn lichten aan. Ik kon dus niet zien wie erin zat.

Precies op dat moment werd ik Anoniem gebeld. Ik keek naar mijn collega en terug naar me telefoon. Ik wist dat het Nasser was, maar wie is degene in de auto? Ik nam afstand van mijn collega en nam op..

Fadoua: ja hallo?
Nasser: waar ben je?
Fadoua: eh net klaar met werk dus voor de winkel
Nasser: met wie ben je??
Fadoua: met een collega?
Nasser: ga naar huis.

Ik heb het gevoel dat hij in die auto zit of een vriend van hem die me in de gaten moet houden. Waarom zou hij opeens onbekend bellen om te vragen met wie ik sta en waar ik sta. Alleen om te checken of ik zou liegen of niet. Nadat hij vandaag sneaky langs is geweest kan ik alles van hem verwachten..