Tijden zijn gevlogen. Alles is veranderd. Sinds de scheiding van me ouders is mijn vader ook veranderd. Altijd wanneer er iets gebeurt in zijn leven, veranderd hij op een positieve manier.
In dit geval is zijn zusje, mijn tante, ernstig ziek. Elke dag dat ik van school kwam probeerde ik hem over te halen om naar zijn zusje te gaan. Ze is namelijk in een ander land. Ze was op vakantie en daar ging het opeens mis..
Fadoua: papa ga nou maar naar haar toe..
Papa: ja en dan ben ik daar. Wat ga ik doen?
Fadoua: ja haar bijstaan en je andere zussen die daar zijn bijstaan en je moeder bijstaan.
Papa: ja iedereen is depressief daar
Fadoua: ja is logisch, het is ook niet makkelijk, maar jouw zussen hebben ook een broer nodig en jouw moeder heeft jou ook nodig en misschien ben jij wel degene die shifa (genezing) meebrengt..
Papa: jaa.. ik weet het niet
Fadoua: ga nou maar papa.. straks is het te laat en krijg je spijt..Het was weer stil. Ik wist niet wat ik moest doen om hem over te halen. Dit gesprek hadden we elke dag nadat ik thuis kwam voor school.
Vrijdag kwam ik thuis van een vermoeiende schooldag. Ik zag mijn vader in de woonkamer zitten, wat al wonderbaarlijk is aangezien hij sinds de scheiding alleen maar in zijn kamer zit..
Hij was bezig op de laptop.
Papa: Fadoua kom is
Fadoua: jaa
Papa: kan je ticket zoeken voor morgen
Fadoua: ga je toch?
Papa: jaa..
Fadoua: Goed zo..Ik was een ticket aan het zoeken vanuit Schiphol. Na 10 minuten zoeken en formulieren invullen was ik klaar. Het was een kwestie van op "bevestigen" klikken.
Fadoua: ja? Moet ik klikken?
Papa: wacht wie gaat mij brengen morgen?
Fadoua: bel 3emmi (oom, z'n broertje)Hij belde hem en had het geregeld. Ik gaf hen de laptop en liet hem alles nog 1 keer controleren.
Fadoua: is t goed?
Papa: ja..
Fadoua: oke.. klik op bevestigen..Hij nam een diepe zucht en klikte vervolgens op bevestigen.. het brak mij om te zien hoeveel pijn het hem doet.
Ik vroeg hem of ik morgen mee moest gaan naar Schiphol, maar dat hoefde niet..Ik hielp hem met zijn koffer inpakken. Ik vouwde zijn blousejes en broeken netjes op.
Ondertussen had ik zijn ticket uitgeprint en op tafel gelegd.
Vervolgens ging ik koken en bracht het eten naar hem. Ik zette de wekker en probeerde te slapen.
The next morning 07:00
Mijn wekker ging af. Ik hoorde me vader in de douche. Ik stond op en maakte ontbijt voor hem. Ik zette alles op tafel en ging zitten.Na het eten was het tijd om afscheid te nemen. Asmae nam eerst afscheid van hem. Ik ging nog mee naar beneden. Eenmaal beneden aangekomen gaf ik hem een knuffel en zei dat hij moest bellen als hij is aangekomen.
Ik groette mijn oom nog en liep terug naar boven. De tranen kon ik niet meer ophouden. Ze vielen naar beneden.. ya Allah laat mijn vader veilig aankomen en breng mijn tante Shifa ya Rabbi..😔💔
JE LEEST
De pijn in mijn leven.. True story
Non-FictionEen verhaal met liefde, drama, pijn, verdriet & vriendschap!