Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen zat ik in de wachtruimte. Ik begon het benauwd te krijgen. Ik haat ziekenhuizen!
Ik was eindelijk aan de beurt. Ik vertelde haar mijn verhaal. Ze vroeg of ik er momenteel last van heb. Ik had er op dat moment geen last meer van, dus zoals verwacht kon ik meteen naar huis, maar moest ik morgenochtend wel een afspraak maken bij mijn huisarts.
Zo gezegd, zo gedaan. Ik appte mijn manager terug met wat de dokter heeft gezegd.
Manager: morgen blijf je thuis! Je hoeft niet te werken.
Fadoua: lief van je. Dankjewel dat je bent gekomen om het over te nemen. Dat waardeer ik.Vrijdag
Ik belde de huisarts en vertelde mijn verhaal. Ik kon direct langskomen. Eenmaal bij mijn huisarts aangekomen ging ze onderzoeken wat er aan de hand was.Huisarts: ja je kraakbeen is ontstoken. Dat is heel zeldzaam en kan voorkomen bij iedereen. Je kan er niks tegen doen, behalve paracetamol innemen zodra je de pijn voelt opkomen. Verder gewoon rustig aan doen. Kraakbeen zit dichtbij je hart waardoor het lijkt dat je hart soms steken geeft, maar dat is dus je kraakbeen.
Fadoua: Oke dus enkel paracetamol zal helpen? Dat nam ik al in, maar het hielp niet.
Huisarts: oh nou dan heb ik Naproxen voor je. Dat is wat sterker. Je kan hem beneden ophalen bij de apotheek.
Fadoua: top dankjewel.Ik liep naar beneden en haalde mijn recept op. Ik ging terug naar huis. Morgen zou ik wel gewoon werken. Ik besloot vandaag rustig serie te kijken, zodat ik genoeg energie heb voor morgen.
*Collega belt..*
Fadoua: ja hallo?
Collega: hey alles goed? Wat zei dokter?
Fadoua: niks heb naproxen gekregen dat moet helpen de pijn te verlichten. Hoe is het met jou?
Collega: ja goed. Ben aan het werk voor jou vandaag
Fadoua: oh echt. Sorry hahaha
Collega: nee maakt niet uit. Luister dan. Die beveiliger hé.
Fadoua: jaa..?
Collega: ik liep dat gebouw in want had de conciërge nodig voor afval verwerken. Opeens zegt die man achter receptie van "waar is je collega" dus ik zei ze is ziek. Toen zei die beveiliger van "fadoua? Wat heeft ze?" Ik zei ja ze heeft hartklachten man.
Fadoua: huh echt? Zomaar vraagt hij om me.
Collega: ja ik mag die man echt niet.
Fadoua: haha waarom niet?
Collega: ik weet niet. Heb een slecht gevoel bij hem..
Fadoua: hmm oké..
Collega: ja, maar ik ga weer aan het werk. Ik spreek je ja
Fadoua: is goed. Werk ze
Collega: thanksIk keek mijn serie verder, totdat ik in slaap viel..
Zaterdag
Het was 07:00 uur. De wekker ging. Het is veel te vroeg. Ik stond vermoeid op en begon me op te frissen en aan te kleden.Eenmaal op werk aangekomen opende ik de winkel. Ik toetste de code in en maakte de winkel netjes.
Ik deed wat croissantjes en broodjes in de oven en wachtte tot er klanten kwamen.Ik keek naar de overkant en zag de Turkse beveiliger. Hij keek me aan, maar deed niks..
Hmm en deze was zogenaamd bezorgd? Als hij echt bezorgd was dan kwam hij wel naar me toe om te vragen hoe het gaat..
JE LEEST
De pijn in mijn leven.. True story
Non-FictionEen verhaal met liefde, drama, pijn, verdriet & vriendschap!