De pijn in mijn leven.. True story

#101 - Almost Ramadan

Het is bijna Ramadan. Nog maar één weekje. Ik besefte dat ik deze Ramadan en vooral Eid (suikerfeest) dit jaar zonder mijn tante zal doorbrengen.. ik voelde een steek in me hart. De tranen kwamen naar boven..

Sinds de dag dat ik hoorde dat ze is overleden heb ik niks meer kunnen eten. Dat is nu al 3 dagen geleden. Ik krijg niks door mijn keel en als ik toch iets eet, dan komt het er alweer uit.

Ik zocht afleiding en ik mis Nasser. Ik moet gewoon met iemand praten om niet te denken aan de situatie. Ik belde hem en zoals altijd nam hij niet op, dus bleef ik stalken. Ik belde nog 5 keer en uiteindelijk nam hij op.

Nasser: hey
Fadoua: soow je leeft nog?
Nasser: ja hmdl jij?
Fadoua: blijkbaar wel als ik bel
Nasser: afwezig jij he
Fadoua: ik? Jij ja

Zo bleven we even verder praten. Ik was moe en had geen zin meer om iemand te spreken. Ik was opeens alles zat. Alles moest ik van me afsluiten en afzonderen. Ik wil niks meer horen van anderen.

Ik kapte het gesprek ook af en begon na te denken over van alles, maar ik probeerde het onderwerp "tante" te vermijden, want anders zouden de tranen direct stromen..

Ya Allah elke dag doe ik dua in de hoop dat mijn pijn weg zal gaan. Ya Allah elke dag is een nieuwe kans om mijn leven te verbeteren, maar wat doe ik er precies aan? Ya Allah waarom stopt de pijn en verdriet niet? Ya Allah wat heb ik misdaan.. ya Allah schenk mij sabr om dit te doorstaan..

Wanneer er één ding tegenzit, zit alles opeens tegen. School motivatie gaat achteruit. Thuissituatie is fuckedup. Mijn lieve tante Allahie rahma die er niet meer is. Het besef dat mensen fake zijn in deze moeilijke tijd.

Mijn zogenaamde beste vriendin die niet eens de moeite heeft gedaan om langs te komen of überhaupt te zeggen van "kan ik langskomen als je wilt en afleiding nodig hebt" gewoon helemaal niks en dat liet mij beseffen dat mensen fake zijn en dat ik ze niet nodig heb in mijn leven.

Voor anderen wel tijd vrij maken en leuke dingen doen, maar in moeilijke tijden ben je nergens te vinden? Zo werkt een vriendschap niet en dit liet mij het beseffen. Het was een wijze les. Het was een klap in me gezicht, maar zeer zeker een wijze les.

Vertrouw niet iedereen,
Want mensen zijn sluw en gemeen
Wanneer je ze nodig hebt zijn ze weg,
Dat is het moment wanneer ik mijn grenzen verleg
Ik verleg ze tot een minimaal niveau,
Zodat ze beseffen wat ze fout doen enzo
Mensen zijn nep,
Die verdwijnen vervolgens snel uit mijn leven alsof ik een tv zender zap.
Nobody needs fake people in their life,
Because they only stab you in the back with a knife

I'm better off alone, so don't call or text me on the phone.🙅🏼