De pijn in mijn leven.. True story

#87 - Loslaten

Ik wist dat ik hem los moet laten, maar ik kan het niet. Iets houdt mij elke dag weer tegen. Als ik hem even niet spreek dan stalk ik hem alweer en bel wel tot 60 keer. Ben ik de enige die zo erg stalkt? Kan toch niet?

Ik weet niet wat ik ermee aan moet. Ik ben geobsedeerd door hem en hij lijkt het niet te beseffen of het interesseert hem niet.. maar het doet mij pijn en dat weet hij dondersgoed. Vooral die woorden die hij keer op keer uitspreekt..

Loslaten
Het pijnlijke moment is aangebroken,
Mijn hart is ondergedoken
Wacht..
Mijn hart?
Ik heb geen hart, althans die zijn in stukken
Omdat jij me zo moest onderdrukken..
De dingen die je van me verwachtte,
Ik die je maar telkens toelachte..
Dit leven is waardeloos,
Dit is niet waar ik voor koos
Ik koos voor jou,
Wat is dit nou?
Ruzies en shit?
Slaat nergens meer op dit..
Misschien moet ik je daarom laten gaan..
Stiekem.. laat ik een traan..😢

Het was namelijk niet niks wat we hebben gehad,
Tenminste voor mij.. jij was me vast allang al zat..
Ik zie verschillende scenario's,
Ze maken me boos..
Je loog tegen mij,
Is echt alles gelogen wat je zei?
Heb je dan echt geen gevoel?
Begrijp je echt niet wat ik bedoel?
Waarom schiet je meteen in de ontkenningsfase?
Het doet me pijn, ik vertelde het zelfs mijn naaste..
Over jouw bestaan.. daar gaat alweer een traan..😪

Ik moet alles zo snel mogelijk vergeten. Vergeten van zijn bestaan en gewoon doorgaan. Met hem in mijn gedachten zou ik nooit verder kunnen gaan, maar ik weet dat ik het niet langer kan volhouden dan een week..

Ik probeerde het met al mijn kracht. Ik moest wel.. maar wederom hield ik het niet eens één week vol. Ik belde hem, maar puur omdat ik wilde weten of hij nog boos was. Ik wilde gewoon met rust uit elkaar gaan..

Onze laatste ruzie ging er heftig aan toe. Al onze ruzies wel, maar deze nog erger..
Bij Marokkanen zijn "ouders" en "familie" heilig wanneer je ze uitscheld..

Hij begon opeens met "je vader" en ondanks dat ik een slechte band met hem heb en niet weet hoe het zit tussen mij en me vader, deed het me wel wat..
Uit reflectie zei ik dan ook "je familie". Dat kon hij natuurlijk niet hebben en schold me uit voor van alles en nog wat.

Ik liet het gewoon gaan, want ik weet dat alles wat ik zeg toch geen nut heeft. Als laatst dreigde hij met "als je nog één keer belt dan verspreid ik je foto overal".

Ik was in shock, ik belde Amir (mijn beste vriend die ik zie als broer) en vertelde het hele verhaal. Hij zei dat ik hem gewoon los moest laten en niet meer moet bellen.

Toch wil ik weten of hij nog boos is. Het is al een week later, dus misschien is hij afgekoeld? Ik wil het sws niet meer goed maken, maar ik wil het wel goed beëindigen..

Nasser: hallo?
Fadoua: hey
Nasser: wie is dit?
Fadoua: waarom doe je die tnawies?
Nasser: ja oké, waarom bel je?
Fadoua: ik wil weten of je nog boos bent
Nasser: waarom bel je? We hadden toch afgesproken niet meer te bellen?
Fadoua: ja ik wil alleen maar weten of je boos bent, meer niet hoor.
Nasser: nee ben niet meer boos en bel mij niet meer ja? Begrepen? Bel mij niet meer ! Doei

*tuut tuut tuut*