De pijn in mijn leven.. True story

#66 - Uitreiking

De laatste week is voorbij gevlogen..
Vandaag is het de dag van mijn uitreiking.😍
Morgen is het el3id In sha Allah.

Ik kocht een cadeautje voor mijn slb-er en ging naar huis. Pakte het in en ging mezelf opfrissen.

Wauw, dit is gewoon de dag waarop ik 3 jaar heb gewacht..

Mijn diploma.😍🎓

Ik ben gewoon echt geslaagd??!?!

Last minute belde Nadia me op om te vragen of ze met ons mee kon rijden. Zo gezegd, zo gedaan.

Ze kwam richting ons lopen en we stapte de auto in. Het was echt zo'n ongemakkelijke stilte, maar die werd al snel verbroken door de foto's die we maakte.

Opeens hoorde je het geluid van die snapchat filter van die hond. Wejooo voorschut.. Mijn vader hoorde dat gewoon. Ik drukte snel haar telefoon uit voordat ze nog meer schande veroorzaakte😂

We keken elkaar aan en gingen stuk.

De rest van de weg maakte we nog wat foto's (met het geluid uit!!😂) en praatte we nog even over deze afgelopen jaren op school.

Ik ga het eerlijk gezegd wel missen.. De mensen, de docenten(sommigen!), de vrije tijd, de lol, de banden met mensen, natuurlijk zullen we contact blijven houden, maar dat is toch anders.
De een gaat fulltime werken en de andere gaat HBO doen, dus dan heb je nauwelijks meer tijd..

Het wordt nog wat, maar laten we genieten van deze uitreiking!!

Eenmaal daar aangekomen wachten we op mama. Ik belde haar en ze vertelde dat ze er over 5 minuten zou zijn.

Asmae en Nadia zaten selfies te maken en te lachen. Ik kreeg stemmingswisselingen en voelde alles in een keer op me af komen..

Me ouders gaan elkaar zometeen zien. Hoe zullen ze doen? Ze praten wel gwn nog normaal met elkaar, maar wat als ze nou vandaag ruzie gaan maken? Pfff, ik haat dit gevoel zo erg.

Ik werd uit mijn gedachtes gehaald door een docent die me kwam feliciteren.

Docent: Fadoua gefeliciteerd! Wat goed van je!
Fadoua: Dank u wel mevrouw!

Ik zag alleen maar blije gezichten. Was alleen ik depri aan het worden of..?

Ik besloot al die gedachtes achter me te laten en leuk mee te doen met Asmae en Nadia.

We maakte een paar foto's en praten met elkaar. In de verte zag ik mijn moeder al.

Ik liep naar haar toe en groette haar. Asmae, mijn zus, deed hetzelfde. Nadia groette haar ook, alleen mijn vader was opeens weg en negeerde mijn moeder.

Huh? Kifesh? Gaat t dan echt gebeuren vandaag? Gaan ze precies vandaag ruzie maken op deze dag?!

We liepen naar binnen op de rode loper.😍
Chaima kwam op me af en knuffelde mij.
Gefeliciteeeerd liefieeee!
Fadoua: hahaha aahw dankjewel jij ooook!

Vervolgens kwam Youssra ook en zo feliciteerde we elkaar.

Ik kwam nog een paar mensen, klasgenoten en docenten tegen die me feliciteerde.
Wauw, dit voelt echt goed.😍

We mochten plaatsnemen. Nadia, ik en Soumia zaten voorin op de eerste rij. Me moeder kwam naar voren en vertelde dat ze achterin zaten.

Soumia: Wauw, je lijkt kapot veel op je zus!
Fadoua: Haha dat was mijn moeder.
Soumia: Neee meen je die?? Wat heb je een jonge moeder Ma sha Allah
Fadoua: Hahah aahw dankjewel
Soumia: ik wil je zus zien hahaha
Fadoua: Hahaha ze zit achter, even kijken

We keken tegelijk naar achter en toen zag ik... Nee menen ze dit?..