De pijn in mijn leven.. True story

#95 - Terugval

Ik keek uit het raam. De regendruppels tikte tegen het raam. Het was donker en grijs. En ik? Ik dacht aan jou.. Ik mis jou en ik kan niet zonder jou..

Zonder erbij na te denken belde ik Nasser.
Nasser: ja hallo?
Fadoua: hey..
Nasser: wie is dit?
Fadoua: niet weer die tnawies doen aub.
Nasser: waarom bel je?
Fadoua: ik kan je niet vergeten..
Nasser: kan je wel, je kan toch ook 3 weken zonder mij?
Fadoua: nee kan ik niet. Die 3 weken heb ik elke dag aan je gedacht ja en als ik had gebeld nam je toch niet op.
Nasser: wat wil je nu?
Fadoua: wil je niet zo harteloos doen?
Nasser: harteloos? Ik? Jij bent degene die 3 weken niet belt.
Fadoua: ik mocht je toch niet bellen?
Nasser: Ja en je kon zonder me, dus dan kan je nu ook zonder mij
Fadoua: kan ik niet zeg ik !!

We bleven nog even in discussie. Vervolgens zei hij dat ik hem in de avond moest bellen. Ik besloot maar weer eens te gaan leren aangezien ik 7 toetsen op komst heb..

Na de hele dag geleerd te hebben dook ik me bedje in en zette ik mijn serie op. Eindelijk even rust.
Dat duurde niet voor lang. Mijn gedachtes begonnen elke kant op te gaan.

Ik weet echt niet wat ik met Nasser moet. Ik kan niet zonder hem, dat is iets wat zeker is, maar ik kan ook niet met hem. We hebben telkens ruzie en hij wilt teveel wat ik hem niet kan bieden. Ik wil hem zien, maar zelfs dat is teveel gevraagd en alles wat ik doe is slecht in zijn ogen. Sinds wanneer ben ik zo erg verliefd op een jongen dat ik hem niet kan laten gaan? Sinds wanneer raakt het mij zo erg? Waarom kan ik hem niet loslaten? Wat is er mis met mij?

Al deze gedachtes maakte me gek. Ik besloot hem weer te bellen, maar tevergeefs. Hij nam niet op.

Ik besloot maar te gaan slapen, want alles maakt me letterlijk helemaal gek. Ik zette Koran op en sloot mijn ogen. Langzaam rolde een traan naar beneden. Ik deed geen eens moeite om hem weg te vegen, want na die ene traan volgden er nog een aantal..

Ik kreeg flashbacks van alles.
Wat als mama hier nog was? Wat als de scheiding nooit was gebeurd? Hoe zou alles nu dan zijn? Ik mis haar.. Ik mis het en het doet me pijn. We waren nooit een familie, maar toch was er een band. Ook al spraken we nooit als familie, aten we nooit samen en zaten we nooit met z'n allen, alsnog was er iets.. maar die "iets" is zelfs van me afgenomen. Het ergste is dat ik nooit zal weten of het door mijn du3a komt of dat het gewoon Mektab is..

Nasser, 10 maanden geleden leerde ik hem kennen en tot de dag van vandaag heb ik van hem gehouden. Ondanks dat ik niet weet hoe hij eruit ziet. Dit leven maakt me helemaal gek. Ik wil gewoon niet meer..

Ik kwam weer terecht in mijn depressie. Een diepe, donkere zwart gat..⚫️