De pijn in mijn leven.. True story

#57 - Teveel gedachtes

Ik begon mezelf weer eens een keer gek te maken. Dit keer niet om de mensen die al geweest zijn, maar dit keer om Nasser..

Hij is lief en aardig, maar als hij eenmaal boos is kan hij de meest kwetsende dingen zeggen die je na zullen blijven.. Vervolgens als het weer goed is, dan doet hij alsof er niks is gebeurd, terwijl die woorden me na blijven..

Daarnaast praat hij soms iets té open tegen me en ik kan daar niet tegen. Ik voel me daar slecht en vies bij, ondanks dat hij dit weet, blijft hij doorgaan.

Fadoua: Nasser ik wil dat t stopt hoe je tegen me praat. Ik kan daar niet tegen en dat weet je.
Nasser: Maar schatje dat brengt ons dichter bij elkaar. Doe niet zo gek.
Fadoua: Jij moet niet zo gek doen, ik kan daar niet tegen klaar.
Nasser: Oke. Heb je nog wat te zeggen of niet?
Fadoua: Nee
Nasser: Ewa dan gaan we ophangen.
Fadoua: Oh dus als t niet daarover gaat dan heb je opeens niks meer te zeggen. Yeh raar.
Nasser: Wat yeh raar wat. Weetje ik heb hier geen zin in. Ik spreek je later of morgen of volgende week of volgend jaar.
Fadoua: Wat? Ga je nu zo doen? Doe normaal man yeh kinderachtig.
Nasser: Kinderachtig? Weetje fuck jou ja fuck jou!

Hij hing op..

Wauw dat moet ik weer hebben. Wollah hoeveel drama moet ik nog meemaken in me leven voordat ik normaal als een 19-jarige kan leven.

Ik haat dit gevoel zo erg. Tfoe. Al doe je alles wat diegene wilt, alsnog waarderen ze het niet.
Alles kwam in een keer naar boven. De scheiding van me ouders die nog steeds niet officieel is. De ramadan die eraan komt, maar dit keer met ouders die ergens anders wonen.

Nasser in me leven, maar met veel ruzies..
Ik had het contact moeten verbreken voordat hij me nummer had. Dan was er niks aan de hand, maar nee hoor. Fadoua is weer eens gevoelig en moest zich snel hechten.

Van hechtingen komen littekens!💔