De pijn in mijn leven.. True story

#15 - Drie dagen voor mijn B'day

De dagen vlogen voorbij. Anouar maakte me gek met zijn woorden, maar de pijn bleef altijd nog achter liggen.. Dat wantrouwen bleef altijd nog bij me en dat deed pijn..

Ik was op stage en verveelde me dood. Pffff nog een halve dag te gaan! Laat de tijd snel gaan alsjeblieft!
Ik keek ff snel op mijn telefoon en zag dat Anouar appte.
"Goedemorgen schatje"
F: Goedemorgen, goed geslapen?
A: Jawel jawel en jij dan?
F: Jaa ook well, moest vroeg opstaan.
A: Aahw ben je op stage?
F: Jaa pfff😣
A: aahw doe je best!
F: Ja komt goedd

Ik deed snel mijn telefoon weg, want ik zag dat mijn stagebegeleidster er alweer aan kwam.
Oefff elk woord wat Anouar zegt doet me pijn.. Vooral die lieve woordjes zoals "schatje, lieverd, liefje, aapje, gekkie" die woorden deden het meest pijn, omdat ik weet dat ik vast niet de enige ben..

Ik had al besloten dat als ik nog een keer iets opvallends zie gebeuren qua andere meisjes dat ik dan meteen het contact zou verbreken.. Ook al zou dat moeilijk worden en pijnlijk.. Het moet.. Ik moet mezelf niet zo minderwaardig maken..

Gedachtes dwaalde rond in mijn hoofd. Het was bijna 3 uur. Dat betekent dat mijn stagedag bijna voorbij was. Ik deed snel de laatste dingen, zodat ik snel mocht gaan.

"Ja het is goed voor vandaag Fadoua, je mag naar huis. Dankjewel!" Zei mijn stagebegeleidster. Ik wist niet hoe snel ik weg moest komen toen ik dat hoorde. Eindelijk naar huis!🙊

DRIE DAGEN VOOR MIJN B'DAY
Het waren nog maar 3 dagen voor mijn verjaardag. Ik vond mijn verjaardag niet speciaal, dus het boeide me ook niet, maar wat er was gebeurd..

Het was een normale dag, dacht ik toen..
Ik zat een beetje online rond te kijken en daar kwam het.. Ik zag verschillende berichten op twitter van Saloua.. Mijn hart brak in stukjes.. Ik dacht aan alle momenten met Anouar.. Het deed me pijn en me ogen vulde zich meteen met tranen. Dit was dus wat ik wilde voorkomen. Deze pijn en verdriet. Alles wat nu dubbel keer zo hard aankwam.. Ik liet hem achter mij.. Het moest wel..

Ik stuurde hem een berichtje, mijn laatste berichtje.. Afscheidsberichtje..
Met tranen in mijn ogen en pijn in mijn hart begon ik te typen.. Ik was eigenlijk ook boos, dus we eindigde het gesprek in een soort ruzie.. Maarja dat is zijn eigen schuld. Ik ga niet lief blijven, terwijl hij met andere meisjes praat/appt/belt en weet ik veel allemaal..😣