De pijn in mijn leven.. True story

#68 - Everything

Ken je dat moment dat wanneer één ding tegenzit, dat opeens de rest ook mee komt kijken en tegen komt te zitten? Nou precies zo een dag was het voor mij.

Niet alleen zo een dag, maar heel mijn leven gaat dat al zo..

Nadat ik de tafel had afgeruimd, ging ik naar mijn kamer toe. Ik had barstende hoofdpijn en ik was geïrriteerd.

Nasser belde..

Fadoua: Hallo
Nasser: Hey alles goed?
Fadoua: Jawel met jou?
Nasser: Ja lekker man, laatste dagje gevast
Fadoua: ja klopt
Nasser: Ewa hoe was je uitreiking? Hoe was t met je ouders?
Fadoua: Begin er maar niet over
Nasser: oh, oke.
Fadoua: Jup.

Er viel een ongemakkelijke stilte, maar ik was zo geïrriteerd dat die ongemakkelijke stilte mij niks deed. Ik wilde helemaal niet zo droog doen, maar je kent die momenten vast wel dat maakt niet uit wie het is, je blijft zo geïrriteerd en daardoor reageer je het ook op diegene af..

Maar Nasser was daar niet van gediend...

Nasser: Ewa ga je nog wat zeggen of niet?
Fadoua: Wat wil je dat ik zeg? Zeg jij dan wat.
Nasser: Ewa dan spreken we elkaar morgen.
Fadoua: Waarom gelijk morgen? Je kan toch ook praten of niet dan? Wejo.
Nasser: Ey luister kijk hoe fucking geïrriteerd en chagrijnig je doet ja. Wat ga ik met je praten. Ik vroeg hoe het ging tussen je ouders en je zegt begin er niet over. Ewa wat moet ik zeggen dan.
Fadoua: Ja blijkbaar ging het niet goed, dat kan je zelf toch ook wel bedenken of niet dan.
Nasser: Luister begin fucking normaal te doen ja?!
Fadoua: Ik doe normaal.

Er viel weer een dodelijke stilte. Ik zuchtte diep en probeerde me tranen in bedwang te houden.. me gedachtes waren bij mijn uitreiking en aan alle ellende en ruzies en discussies.. Wat haat ik dit gevoel man..

Ik kon me tranen niet meer bedwingen en liet ze hun gang gaan. Nasser hoorde me..

Nasser: wat is er schatje?
Fadoua: zelfs de enige dag wanneer ik me diploma krijg, moeten ze ruzie maken.
Nasser: Vertel me wat er is gebeurd

Ik vertelde hem het hele verhaal en voelde alle emoties weer omhoog komen.

Nasser: Doe rustig schatje alles is mektab. Allah heeft het zo gewild..

Die woorden maakte me helemaal gek. Die woorden hoorde ik namelijk elke keer, maakt niet uit van wie. Ik weet zelf ook wel dat dit mektab is en voorgeschreven is, maar dat betekent niet dat het geen pijn doet? En dat ik dit verdien? Toch?

We belde nog eventjes en toen besloot ik te gaan slapen. Deze hoofdpijn was niet meer te verdragen en werd alsmaar erger.

Morgen is weer een dag..😴