Merhabeyn bunu okuyan kişiler. Kızıl insanları sevmelisiniz diye yazıya başlıyorum. Ben kızıl insanları seviyorum. Ve bütün insanlık kızıl insanları sevmeli diyorum. Gerekirse vakıf kuracağım, sevmeniz için. Evet sevmemin bi' nedeni var. Şöyle anlatayım;
Once upon a time çocukluk yıllarım. 1. sınıfı bitirmişim, hızlıyız tabi o zamanlar. Yazın beni memlekete götürdüler. Ben köyde takılıyorum. Bi' kaç arkadaşım vardı köyde. Dediler dereye gidelim. Dereye vardık. Derede adeta havuz partisi var. Herkes yarı çıplak orada. Aha bi' baktım bizim sınıftan İbrahim. Halbuki İbrahim ile aynı köyü paylaşıyormuşuz. İbrahimle biraz lafladıktan sonra. İbrahim elektrik direğine tırmandığı gibi kendini dereye attı. Millet yılan gibi yüzüyor. Çoğu benimle yaşıt. Ben o zamana kadar su mu görmüşüm anca ayağımı sokuyorum. Bi' yandan da milleti kesiyorum. Kızıl saçlı bi' abi var. Çocukluk tabi farklı bir şey görünce garipsemeden edemiyor. İçimden "Ulan tipe bak ehehehe portakal ya. Şimdi bu dereye girince portakal suyu mu oluyor derenin suyu ehehe" diye çocuk olmama rağmen gayet seviyeli kötü şakalar yapıyorum.
Sonra İbrahim geldi yanıma. "Olum sen yüzmicek misin? Hadi gel atlayayım şuradan." dedi. Biraz şüpheci yaklaştığımı fark edince, "Boyu geçmiyor ki burası bak." deyip cübbüllop atladı başladı yüzmeye. Ulan ben de durur muyum... Bi' deli cesareti geldi. Çıktım elektrik direğinin üzerine, atladım. O hızla atlayınca derenin dibine kadar indim. Derenin dibi yosun bağlamış. Ayağım kaydı suyun içinde. Şerefsiz İbrahim hiç beni uyarmadı diyorum içimden. Şaka maka gidiyorum. Millet benim boğulduğumu fark etmiyor. Suyun bi' üzerine çıkıyorum bi' dibine batıyorum. İbrahim diye bağırmaya çalışıyorum. "İbra" diyorum "him" derken ağzıma su doluyor. Zaten derenin içi yosundan yemyeşil. Kendimi artık serbest bırakmışım. Dedim herhalde öldüm cennete geldim. Her yer yemyeşil. Fena değilmiş takılıyorum buradan derken. O da ne oradan bi' turuncu el yaklaşıyor bana. Turuncu el, o an için bana adeta İronMan. Tuttu çekti beni. Köşeye vardım. Korkudan titriyorum. Millet farketmemiş bile. Hunharca gülüşmeye, eğlenmeye devam ediyorlar. İçimden o kızıl maskeye o kadar çok dua ettim ki. O gün bugündür. Kızıl insanlara bi' sempati, sevgi beslerim. Portakal Abi eğer bunları burada yazıyorsam hepsi senin sayende. Tekrar teşekkürler abi.
Monteyn teşekkür ederek sundu.
instagram/gozluklubeyefendi
hepinizi bi' çay içmeye beklerim. özellikle kızıl abi okuyasan instgramdan bana ulaş.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İyi Denemeydi Dostum.
HumorEğer bunu okumaya niyetliyseniz vazgeçin. Şaka lan şaka nereye okuyun işte. Buraya dikkat çeken bir şeyler yazmam gerektiğini söylediler. Yeterince dikkat çekti sanırım. Çekmedi mi? Bir gün çeker, her şey geçer.
