Dönüp baktığında yazdıklarına birbirinden bağımsız olaylar ardı ardına ilerliyordu. Adeta okunmaz bir hal alıveriyordu."Ehhh ulan"dedi ve yazdıklarını bir kenara attı. Canı müthiş bir çılgınlıkla sıkılıyordu. Kafasında bin tane atlı düşünce dönüyor ve bunları kimseye anlatmadığı için genel olarak içi sıkılıyordu. Keşke şair ya da müzisyen olsaydım diye geçirdi içinden. Sonra şu dizeler aklına geldi, vay anasını bee dedi;
Bulutlar pamuk gibi
ama çok güzel onlar?
ben de öyle güzelim?
o zaman herkes çok güzel
dünya çok güzel
ben yerim dünyayı.
Yazının başlığı ile yazının alakası yok, ilgi çekici olsun diye öyle yazdım başlığı.
Ulan yine doğru düzgün bitirmedim yazıyı ya.
Neyse
Monteyn korku ve panik içinde sundu.
Bu şarkıyı dinleyin;
Princess Chelsea - The Cigaratte Duet
28.05.2014 - Çarşamba
23:44
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İyi Denemeydi Dostum.
UmorismoEğer bunu okumaya niyetliyseniz vazgeçin. Şaka lan şaka nereye okuyun işte. Buraya dikkat çeken bir şeyler yazmam gerektiğini söylediler. Yeterince dikkat çekti sanırım. Çekmedi mi? Bir gün çeker, her şey geçer.
