Ms. Nerd Transformation

x48 Second Day

Author's P.O.V.

Kinabukasan

NAKABALIK na sa Pilipinas ang dalawa: Si Kence at Russel. Sakto namang pag labas nila sa airport ay may tumawag muli sa telepono ni Kence. Agad niya itong sinagot kahit unknown number lang ito dahil alam niya rin naman sa tatay niya ang tawag na iyon.

"Welcome back Son! Mag pahinga muna kayo, jet lag? HAHAHAHA" bungad nito sa kaniyang anak na si Kence kaya naman galit na galit niya itong sinagot.

"Pitty father. Nasaan ka? Magkita na tayo ngayon den!"

"Hmm, somewhere from far far away land. Hahahaha" sagot nang ama niya at tumawa nang nakakaloko. Inis na sa sarili si Kence. Gusto niyang mag wala pero wala namang sense yon dahil hindi naman niya kalaban ang mga taong nasa paligid niya kung hindi ang taong ka dugo at lama niya pa.

"Nasaan.ka" mariin nitong tanong sa sariling ama.

"Hmm, oh wait ! I forgot to tell you something--"

"Ano na namang ka tarantaduhan iyon?" Pag puputol ni Kence sa dapat na sasabihin nang kaniyang ama. Dapat nga ba ay ama pa ang ituring niya?

"Wala na kami sa Head Quarters niyo. Hahahaha. Ang lason na kumalat sa katawan nang taong mahal niyo ay pang hanggang tatlong araw lang. So? Pang ilang araw niya na kaya ngayon?" Tila nag iinosenteng sambit ni Kevin sa anak nito. Napaisip naman si Kence.

"Nung nang punta sila sa school, unang araw, ibig sabihin, ngayon ang pangalawang araw. Bukas?" Nag laro sa isip ni Kence ang mga sinabi ni Kevin. Si Russel naman ay tila nanood lang nang pelikula. Masusi siyang nakikinig sa usapan, ni loud speak kasi niya ito pero hindi naman gaano maririnig nang ibang tao.

"Hayop ka talaga" sambit ni Kence at Russel.

"Kaya naman, you should respect me before anything else. Kase tatay mo ako at sa akin naka salalay ang buhay nang mahal niyo" pag kasabi nito ay agad niyang binaba ang telepono nito.

"Kence? Saan natin mahahanap ang tatay mo?. Wala na siya sa hide out (Head Quarters)" tanong ni Russel sa kaniya.

Sasagot pa lamang si Kence nang mag vibrate ang kaniyang telepono at naka tanggap nang mensahe. Tinignan niya ito at binasa.

From: +639999999999

Mag kita tayo malapit sa ******. Kung gusto niyo pang mabuhay si Diana. Walang kahit na sino ang pupunta. Ikaw at ang kasama mo lang. See you Son.

Sakto naman na dumating nag kotse ni Russel.

"Ako na ang mag da drive. 5 hours ang biyahe papuntang ****** " alok ni Russel at hindi na ito tumanggi pa.

Sumakay na ang dalawa at mabilis na pinaharurot ang sasakyan papunta sa sinasabing lugar.

*****

Hospital

Nanatili pa ding nag babantay si Dwayne sa kapatid. Tumawag na siya nang eksperteng manggamot sa ibang bansa. Nakausap niya ding muli ang doktor ni Diane, palala na nang palala ang kalagayan niya. Kung titignan mo at susuriin, halos dry na dry ang balat niya, parang nahihirapang huminga, pero sa tulong nang oxygen na nakakabit sa kaniya, ay patuloy naman ang pag hinga niya. Bagsak na katawan, mala anghel na mukha pero bakas ang lungkot nito sa kaniyang namumutlang labi.

Lumapit ito sa kapatid at hinawakan ang kamay nito. Napaluha naman siya nang walang malay niya itong hawakan. Ayaw ni Diane na hinahawakan ang kamay lalo na kapag tulog siya. Naiinis siya. Pero ngayon hindi siya maiinis dahil sino ba naman ang mag re react habang natutulog ka?